پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 3

سلام دوستان گلم ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩

الان کمتر ولی بچه بودم خواب های شبیه زیاد میدیدم . البته دیشب خوابی دیدم که مربوط به یکی از الگو های قدیمیم بود که خیلی وقت بود ندیده بودم .

بچه تر که بودم بشدت خواب یه جاده ای رو میدیدم که به یه جایی میرفت . یه خونه شاید . انگار از همین اول جاده که بودم میتونستم اون خونه رو بیبینم یا تصور کنم .

یه جاده ساده و خاکی که دور تا دورش پر درختایی مثلا چناره . برگ های زرد . رو زمین پر از برگ بود .

جاده ای که ارامش عجیبی بهم میداد . ارامش وحشتناکی.

انگار که همش دلم میخواست توش قدم بزارم و برم به اون خونه ای که احساسش میکردم . ولی کلا یا وسط راه بیدار میشدم و یا کلا نمی رفتم تو اون جاده . ولی خیلی ارامش بخش بود.

احساس میکردم خیلی دلم میخواست اون خونه رو بیبینم . یه بار تا دم درش با یه پسره رفتم . تمام مسیر باهم حرف میزدیم . به خونه که رسیدیم . اون رفت تو و من ازش خداحافظی کردم . بعد که بیدار شدم تا مدت ها به خودم میگفتم چرا نرفتم تو اون خونه . برام جالبه که اون خواب یه حالت دو بعدی داشت و ما داشتیم از کوه بالا میرفتیم و دوچرخه هامون دستمون بود . دوبعدی بود مثل بازی ماریو قارچ خور. دوربین از بغل بود و من خودم و اونو از بیرون میدیدم.

مدت ها بعد که فک کنم چند سال بعد بود دوباره همون خوابو دیدم . و با همون پسر از کوه با دوچرخه هامون بالا رفتیم . و وقتی رسیدیم به اون خونه اون پسر دعوتم کرد که برم تو . منم هم گفتم نه ممنون . ولی از رو کنجکاوی از توی در نگاهی به داخل خونه انداختم . از اینجا به بعد خوابم اول شخص بود . دقیقا یادم میاد . از لای در نگاه کردم . یه خونه کاملا ساده . چراغا خاموش بود . یکم تاریک بود . شبیه خونه مادربزرگم بود . پذیرایی بزرگ که چند تا فرش توش بود . یه ستون وسط . یکی اون ته به پشتی تکیه زده بود . یه بخاری بغل . کاملا ساده . ولی انگار برای من دنیای دیگه ای بود که تونسته بودم از بیرون بیبینمش . نمی دونم چرا اونجا اینقدر احساس ارامش عجیبی داشتم . ولی انگار به ارزو دیرینه ای رسیده بودم که اون خونه رو دیدم . هنوزم برام عجیبه چرا اینقدر دوس داشتم اون مسیرو طی کنم و اون خونه رو بیبینم .

مسیری که احساس ارامش عجیبی بهم میداد.

اگه بخوام احساسمو یکم توضیح بدم . من مدت ها بعد از این خواب انیمیشنی دیدم که دوباره اون حال و هوا رو برام زنده کرد . انیمیشن شهر ارواح میازاکی . که شما در قالب یه دختر در یه دنیای ناشناخته اید . و اون پایین یه قطار هست که میخواید بدونید کجا میره و وقتی سوارش میشید و احساس اینکه یه جای جدید میرید . کلا احساسم شبیه اون سکانس معروف انیمه میازاکی بود . کسایی که فیلمو دیدن میتونن درک کنن چی میگم .

در عوض یکم بزرگ تر که شدم . هر چند ماه یکبار یه خوابایی میدیم .

خواب اینکه دیگه دنیا تموم شد . دیگه جای قایم شدن نیس و تو هرگز ارامش نخواهی داشت . و انگار با این حس که دیگه نمی تونی ارامش داشته باشی به زندگیت ادامه بده . باید با ترس زندگی کنی.

مثلا خواب میدم زامبی ها همه شهر رو گرفتن و دیگه همه در نا امنی هستیم . به زندگی ادامه میدیم ولی دیگه زندگی نا امنه برا همه . دیگه حتی تو خونت امنیت نداری . احساس ترس منو میگرفت . و یجورایی به خودم میگفتم با اوضاع کنار بیام . بعد از مدتی با ترس از خواب پا میشدم و وقتی میدیدم هنوز با ارامش رو تختم هستم و دنیا روال عادی خودتشو داره بشدت احساس ارامش میکردم . چون فکر میکردم قراره تمام عمرمو با ترس زندگی کنم و احساس میکردم نمی تونم . بعد که پا میشدم و میدیدم دنیا سرجاشه اینقدر نفس راحتی میکشیدم .

عموما خوابم هول هوش این بود که دیگه همه چی برا همه تموم شد . همه در نا امنی و خطر و ترس و نا امیدی هستن و الان این روند طبیعی زندگیه .

البته اینم کم بیش میدیدم . ولی باز دیشب خواب دیدم که در خطرم و هیچ راه فراری ندارم و میتونم برای خودم برم و زندگی کنم ولی کنترلی رو اوضاع ندارم . این جور موقع اینقدر حالم بد میشه و با ترس خیلی زیادی از خواب پا شدم . وقتی پا شدم و دیدم همش خواب بوده خیالم راحت شد .

این کلا دو مورد از مواردی بود که احساس کردم قابل ذکره . امیدوارم مفید بوده .

همتونو دوس دارم

خوابای خوش ببینید

شب و روز همگی بخیر ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩