پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 3

سلام

عرض ادب و احترام، خدمت استاد عزیز و تمامی دوستان.

استاد من از سن 15 ، 16 سالگی تا حدودا 30سالگیم مدام یک خواب تکراری میدیدم، یعنی خوابی بود که شاید گاهی تو هفته دوبار میدیدم، گاها یک ماه نمیدیدم بعد تو ماه بعد یکی دو بار میدیدم، بعد یکی دوماه خبری نمیشد و بعد …

یعنی من این خواب رو سر جمع سالی راحت میتونم بگم که 10باری میدیدم، که تا حدودای 30سالگیم دیدمش.

خوابه چی بود؟

من توی خواب یه پیر مرد 80 ، 90 ساله خیلی عصبانی رو میدیدم که شبیه رومیان باستان مثل ارسطو و سقراط و … لباس سفید تنش بود، قیافه ایی خیلی عبوس با موهای آشفته و پریشان، ریش و سیبیل به هم تنیده و بلند و پرپشت، هیکلی تنومند با چشمهای زاغ، که سفیدی و سیاهی چشماش از دور تفکیک میشد، سبزه، دستهای درشت و تنومند انگار یه شغل خیلی سخت و بدنی داشت، ولی مشخص بود که با اینهمه آشفتگی تو چهره اش با اون ردای پیچ در پیچش خیلی تروتمیز بود، توی تمام خوابهام که اینو میدیدم اول خواب که شروع میشد من از حال و هوا و تم خوابم، توی خواب متوجه میشدم که باز قراره خواب همون فرد رو ببینم، گاها توی بازارهای قدیمی، گاها توی دشت و دمن، گاها توی بندرهای قدیمی ترکیه و سواحل مدیترانه، گاها توی کویرهای خیلی وسیع، این پیرمرده خیلی باعجله، خیلی عصبانی، خیلی با حرص و پُرس، میومد طرف من در حدی نزدیک میشد که انگار پیشونیش رو میچسبوند به پیشونیه من و با شدت و با صدای بینهایت بلند، سرم داد میکشید که “چراااااا؟ چرااااااا داری اینقدر جونومیکنی؟؟؟ چراااا داری اینقدر زحمت میکشی؟؟ تو که تا 30سالگی خواهی مُرد، چرااااااا خودت رو میکُشی؟ چرااااااا داری خودت رو ازیت میکنی؟ مگه قراره چقدر زنده بمونی؟ تو خواهی مرد، تو تا سی سالگی خواهی مرد و …” و ناپدید میشد، و حالا ترکیش خیلی عصبانی تر گفته میشه، خیلی ناراحت کننده و وحشتناک بود، ولی یادمه توی همه خوابها من همیشه دنبالش میگشم که ببینم کیه؟ چی داره میگه؟ چرا این حرف رو میگه، و هیچوقت پیداش نکردم.

تو سال 2012 با بابام رفتیم نمایشگاه دبی، بعد بازدید از نمایشگاه اومدیم یه پاساژی بود مال Camel داشتن وسط پاساژ قرعه کشی میکردن، استاد نمیدونی چه حالی شدم، من اون پیرمرده رو وسط سنی که داشتن قرعه کشی میکردن دیدم، من نه وحشتزده شدم، نه خوشحال، نه ناراحت، اصلا احساس مشخصی نداشتم، ولی خود به خود گریه ام گرفت، منی که از اون پسرای مغرور و زمخت تبریزم که گریه کردن رو خیلی خیلی واسه مرد عار میدونیم، یعنی اگه میگفتن بمیر یا گریه کن، من مردن رو ترجیح میدادم، داشتم توی پاساژ، بین اون همه آدم شور شور گریه میکردم، یه گریه خاصی بود، نه صدام در میومد، نه شونه هام تکون میخورد، نه هق هق، هیچی، فقط داشتم نگاه میکردم و شور شور اشک میریختم، انگار میشناسمش، یه لحظه چشم تو چشم شدیم، حدود 10 ، 15 ثانیه چشمامون به هم قفل شد، من گریه میکردم ولی اون بی تفاوت بهم لبخند زد، خلاصه سرتون رو درد نیارم، داستانم خیلی طولانی شد، بعد تموم شدن قرعه کشی که واسه بابامم یدونه عینک آفتابی Reyban دادن، رفتم پیشش، باهاش صحبت کنم، هیچی نمیدونست اصلا انگلیسی حرف نمیزد، همینقدر فهمیدم بنگلادشی بود و خانوادش بنگلادش بودن و این با پسرش اومده بود واسه کار و پسرش تو تانکر نفتی غرق شده بود و…، (که زیاد نرم فاز منفیش)

بعد دیدن اون فرد، باز میومد توی خوابم، همون داد و فریاد ها و … ولی من دیگه بعد رفتنش دنبالش نمیرفتم.

من 30سالم شد و من نمردم، الانم 43سالمه.

دو سه سال پیش، تو خونه خوابیده بودم، همسرم تکونم داد که: بیدارم شو، بیدار شو، داری خواب میبینی، بیدار شدم و چشمام پره اشک بود.

خوابم چی بود؟

همون پیرمرده رو وسط بازار دیدم، بین اون همه رفت و آمد و شلوغی بازار، من اون از دور همدیگه رو دیدیم ولی نیومد پیشم، رفت، منم دنبالش دویدم که پیداش کنم، رفتم رسیدم همون سنی که اون سال قرعه کشی میکردن، رفتم دنبالش گشتم پیداش نکردم، یه خانومی اومد جلو که چیکار داری، دنبال کی میگردی (ترکی صحبت میکرد مثل خودم) گفتم اون پیرمرده کجا رفت، اون پیرمرده کجاس، چرا نیومد باهام حرف بزنه، گفت کی رو میگی، شرح دادم کی رو میخوام ببینم، اون خانومه گفت خیلی وقته اون پیرمرده فوت کرده، تو اشتباه گرفتیش و… (منم داشتم گریه میکردم)

حالا داستانش این بود که خواستم خلاصه وار بهتون عرض کنم، ولی این خوابها در کل برام خیلی حرفها داشت و روشنی بخش بود برام.

ببخشید اگه سرتون رو درد آوردم

عاشقتونم

موفق و پیروز باشید