پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4

به نام خدای مهربون

در رابطه با این سوالات و این قسمت، که اتفاقا بیشتر هم در زمینه روابط و برخورد با دیگران که بیشتر هم از نزدیکان و یا خانواده خودم بودند، سعی کردم بریزم تو خودم و چیزی نگم یا کاری نکنم که باعث ناراحتی بشه یا کدورت و دشمنی ای ایجاد بشه، چون اگر بخوام تو موارد دیگه مثال بزنم واقعا شاید مثالی نداشته باشم که بگم چون به شدت انسان آروم و درونگرایی بودم معمولا تو زندگیم البته نه همیشه ولی اغلب اینطور بودم، و ازبس که سرم تو لاک خودم بوده و کاری به هیچ چیزو هیچکس نداشتم که بخوام خودمو بسنجم از این رو اینو میگم که موردی به ذهنم نمیرسه بخوام مثال بزنم تو زمینه استرس و شرایط بحرانی و چالش برانگیز، اگر چیزی مثلا یکی دو بار پیش اومده یا خیلی سطحی و گذرا بوده، خب معمولا خیلی ساده و بدون دخالت یا دردسری پشت سر گذاشتمش و بهش کاری نداشتم و آروم بودم یا سکوت کردم و ولش کردم و بهشم زیاد فکر نکردم و اتفاق خاصیم نیفتاده واسم، اما تو اون زمینه روابط مخصوصا دخالت دیگران یا رفتار نادرست آدما و مخصوصا کسایی که زیاد باهاشون تو زندگیم در ارتباط بودم و مساله ای بحثی یا چالشی به وجود اومده، معمولا آروم بودم و دخالتی نکردم و بیشتر ریختم تو خودم و حرص خوردم و به نظرم بیشتر این رفتارم بخاطر شرایط کودکیم و باورها و اعتقادات و روش های نا صحیح خانواده و بزرگ تر ها تو زندگیم بوده که اینطور ساکت و خود خور بشم و بریزم تو خودم و هی بگم ول کن بابا آروم باش! کسیو ناراحت نکن! مخصوصا بزرگ تر از خودتو! یا عقاید سنتی و بیشتر مذهبی و خرافاتی مربوط به قدیمی تر ها و دوران کودکی خودم و خانواده و اطرافیانم، دخیل بوده در این گونه برخوردم و واکنشم توی شرایط و موقعیت های مختلف، و اما اینم بگم که بعدش هم خیلی مهمه! وقتی تو شرایط استرس زا و چالشی قرار گرفتم و مثلا سکوت کردم و خودخوری کردم یا سعی کردم کاری نکنم یا حرفی نزنم که دیگران رو ناراحت نکنم یوقت، بعدش به شدت عصبانی و پرخاشگر شدم و یا حالم تا ساعت ها یا روزها خیلی بد بوده و روی رفتارم و تمرکزم و آرامشم و خوابم و حتی سلامتیم تاثیر گذاشته.

مخصوصا دلیل بیشتر تجربه چنین رفتاری و چالش هایی رو، رفتار و دخالت ها و کلا بحث ارتباطات و سطح شعور و فرهنگ آدما میدونم، چون گفتم از اونجایی که خودم رو خوب میشناسم و میدونم که به شدت روی دخالت آدما توی زندگیم و حرفهای پشت سر زدن و غیبت کردن و کلا هر چیزی که اسمش بی عدالتی و رفتار نادرست در مورد شخص من باشه، به شدت حساسم و اون مثال ها و توضیحاتی که دادم بالاتر در موردش صدق میکنه، یعنی به شدت شاکی میشم و عصبانی میشم که چرا مثلا من که کاری به کسی ندارم من که در آرامشم با خودم و همه، من که آزارم به کسی نرسیده و همیشه سعی کردم آروم باشم و روی زندگی و کارها و مسائل خودم تمرکز داشته باشم، پس به چه حقی و چرا مثلا فلانی یا کلا دیگران در مورد من اینطوری میکنند و فلان رفتار نادرست رو دارند و یا دخالت های بیجا میکنن تو زندگی من یا حالا مثلا مادرم که باهام زندگی میکنه، چون من با مادرم زندگی میکنم و تا تونستم هم ازبس دوسش دارم و داشتم و خواستم از بقیه سواش کنم و پیش خودم باشه فقط، روی رفتارش و طرز برخودر دیگران با چه اون یا من خیلی حساسم، البته سعی داشتم که کاری حتی به اونم نداشته باشم و خودم فقط برای خودم باشم و سوای از هر کسی یا چیزی، و سالها هم از کل آدما مخصوصا نزدیکانم فاصله گرفتم و دوباره مدتی شرایط جوری شد که مجبور شدم برگردم این آدمارو دور و برم ببینم و یه جورایی همش حالت اجبار و از روی ناچاری داره چون به هیچ عنوان دوست ندارم اینطور باشه و این آدمایی که میگم رو تو زندگیم ببینم و باهاشون در ارتباط باشم، ولی چه کنم فعلا که اینطور نیست.

مثال دیگه تو زمینه استرس و چالش به یادم نمیاد یا حضور ذهن ندارم، چون تکرار شونده شاید نبوده یا حل شده احتمالا، چونکه هیچوقت مساله میگم استرس زا و چالش بر انگیزی نداشتم به اون صورت تو زندگیم و اگرم بوده حلش کردم و دنبال رفعش بودم، ولی در مورد این مواردی که گفتم خیر، یعنی همون مواردی که مربوط به ارتباطات و نزدیکان میشه.

فامیل و نزدیکان رو که مدتهای مدید، سالهاست کلا گذاشتم کنار! توی کوچه و خیابون و در و همسایه هم اگر موردی بحثی چیزی پیش بیاد یا رفتاری سر بزنه که اعصابمو خرد کنه و یا یا حالت های استرسی داشته باشم واسم اغلب ترجیح میدم با آرامش و سکوت و صلح حلش کنم و یا چیزی نگم، اما خیلی وقتام شده با داد و بیداد و از کوره در رفتن و عصبانیت برخورد کردم و اتفاقا خیلی هم بد برخورد میکنم و به شدت پرخاشگر میشم به طوری که اصلا به زعم بقیه بهم نمیاد و به ظاهرم به شخصیت واقعیم که بسیار آرام و خوش برخورد هستم میگن نمیاد و انتظارشو مثلا نداشتیم که اینقدر آتیشی و عصبانی بشی، ولی گاهی پیش اومده که تمرکز و کنترل روش خشمم نداشتم و اینارو هم تجربه کردم، میگم مسائل استرس زا و آزار دهنده و چالش برانگیز معمولای برای من و تعریفش توی زندگیم، فقط و فقط رفتار آدما و کلا تو زمینه ارتباطات هست و نه هیچ چیز دیگه، یا اگرم چیزی بوده اینقدر کم بوده و یا نبوده که نمیتونم به خاطر بیارم و مثال بزنم، ولی این موارد مربوط به روابط و نحوه برخورد آدما و شعور و فرهنگ داشتنشون به شدت روش حساسم و خوبه خوب خاطرم مونده و هست و تونستم مثال بزنم.

ممنون از توجهتون