پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4

به نام خدایم

تو بنویس️

سلام به استاد جان و استاد مریم مهر بانو

استاد جونم ،جونم برات بگه که دیروز دخترم داشت یه انیمیشن نگاه می کرد و من یه قسمتشو شنیدم و الله اکبر از این همزمانی ها

همسر پادشاه از دخترک پرسید تو شرایط استرس زا تو چی کار می کنی؟ دخترک گفت اصولا خیلی بی منطق میشم

و نشانه امروز من هم این فایل بود.

و حالا من تو شرایط استرس زا چی کار می کنم ؟

من چندین سالی هست که دست و پا شکسته روی خودم کار می کنم تو بعضی جا ها خوبم تو بعضی جا ها نه .من اصولا حرف نمی زنم و روزه سکوت میگیرم میرم تو قیافه و چند روزی تو قیافه هستم و چون همسرم هم مثل خودم هست چند روزی جنگ سرد داریم ( البته یه اشکالی داشت این باعث میشد من حرف نزنم و از همسرم دلگیر باشم که چرا تو از من نمی پرسی که چی شده )در حقیقت سکوت من از جنبه درستش نبوده الان هم تقریبا همین طوری هستم من با سکوت اشغال ها رو زیر مبل میکنم

-از یه طرف دیگه من اصولا دیگه خیلی به دیگران کاری ندارم چون تا حدودی قبول کردم که همه چی با خودمه مسئولیت با منه ولی ولی هنوز از خدا ناراحتم و تمام مشکلات را به گردن اون میاندازم

یعنی این حس قربانی بودن را به گردن خداوند و کائنات میاندازم.

-یه مسله دیگه که هست من متوجه میشم سرچشمه چالش ها خودم هستم و به همین دلیل تقریبا واکنش ناجوری با دیگران ندارم اما برای تغیر باورها هم تقریبا کار خاصی نمی کنم.

-پیاده روی میرم و با بغض و گریه با خدا حرف میزنم که دیدی… تو باید کمک میکردی …

-باشگاه میرم

-اشتهامو از دست میدم

مینویسم اون حال بد رو تقریبا میفهمم چرا اون مشکل بوجود امده و اروم میشم(من خیلی منویسم واقعاا میتونم بگم نوشتن برای من شفا ست)

خلاصه بعد از تمام این بغض و اشک ها وحس قربانی بودن توسط خدا مسولیتم رو بر می دارم و میگم چرا این اتفاق افتاده؟ کدوم باور باعث اون شده؟کجا من خودم همین طوری ام؟ کجا خودم این کارو دارم انجام میدم؟

و اکثر مواقع سرچشمه ترس، شرک، از دست دادن،

خودتو لایق ندونستن

و شاید بزر

دیشب یه تضادی با همسرم برخوردم با ارامش حرف هامو زدم می دونستم خیلی هاش ذهنیه ولی گفتم و میدونستم دنبال مقصر هستم ولی باز گفتم و نکته خوب ماجرا این بود که من حرف زدم هر چند ذهنی هر چند دنبال مقصر بودن با اینکه اگاه هم خودم هستم این حرف زدن نشانه خوبی بود برام تا سرکوب نکنم خودم را

فهمیدم من ترس دارم من همیشه منطقی با یک سری مسایل بر خورد میکنم

(من می ترسم رابطه و زندگی ام از دست بره ولی مکانیزم دفاعی ام میگه باشه هر وقت خواستیم به راحتی جدا بشیم اینو از زمان دوستی به همسرم گفتم اگر به هردلیلی دیگه همدیگر دوست نداشتیم به راحتی جدا شیم و به هم اسیب نزنیم حتا اگر پشیمون شدیم و خواستیم با کس دیگه باشیم

خلاصه فهمیدم از ترسم بوده و این جوری از خودم محافظت می کردم)

دیشب بعد از اون تضاد اومدم تو سایت و چقدر کامنت های بچه ها رو خوندم وایییی الهی دست همتون طلا چقدر عالی بود و چقدر اروم شدم

قران هم خوندم در دو فاصله زمانی نکته جالب

هر دو بار اون قسمت های اومد که موسی و خضر باهم مسافرت میرن و موسی دلایل کارهای خضر و نمیدونه

یهو نصف شب یادم افتاد چرا این ایه ها اومد چرا دوبار و اصلا هیچ ربطی به حال و احوال من نداشتند و هیچ ارامشی هم برام نیاورد

نصف شب که از خواب بیدار شدم گفتم خدا جونم چرا این ایات و خوندم من فکر کردم یه چیزی میگی من ارام بشم

فرمودن که تو ام مثل موسی جان هستی حکمت کار ها رو نمی دونی سکوت کن و برو جلو

خلاصه که ایشان دهانم دوختند

و شروع به تکرار باورهای توحیدی کردم

خدا همه کاره است

قدرت دست خداست و لاغیر

هر اتفاقی بیافته قطعا به خیر و صلاح منه

الخیر فی ماوقعه

این تضاد ها لباس مبدل هستند در ظاهر زشتن اما در درونشون گنج ها نهفته است

از امداد و نیروهای غیبی (تضاد ها اتفاقات ناخوشایند)خدا نترسم حوادث تلخ هم امداد و نیروی غیبی الله هستند

این جاها باید عمل کنم اگه عمل نکنم من همون ادم قبلی ام

اگه می خوام تغییر کنم نباید مثل جامعه واکنش نشون بدم

برعکس باید عمل کنم دقیقا جهت مخالف

قال کلا

(وای استاد جون این باور توی فایل اخرتون در مورد موسی بود بههم الهام شد عجب باور شیرینی عجب قدرتی فقط یک کلمه

کلا

الله اکبر که خدا راهش حرفش اسانیه

با یک کلمه قدرت خودشو نشون میده

اونجا که موسی نقاط ضعف خودشو گفت که از دیدگاه ذهن هم چقدر درست بود و خداوند فقط یک کلمه گفت

قال کلا

(فرمود این طور نیست)

هر چی او نجوا ها رشته بودند پنبه کرد با کلا

منم تا نجوا میان میگم قال کلا…..️

و این بیت از پروین جان اعتصامی ناب

وحی امد این چه فکر باطل است

میگه اها راست میگه دیگه اخه این چه فکریه نجوا جان

بیا برو

رهرو ما اینک اندر منزل است .

الهی شکرت شکرت شکرت

عاشقتممممم خدا جونم من و رها نکنیا ️