پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4

به نام خدا سلام

وقتی با شرایط استرس زا یا چالش برانگیز مواجه می شوی، معمولا چه واکنشی نشان می دهی؟

وقتی موضوع این جلسه رو گوش دادم اول این موضوع به فکرم رسید که شرایط استرس زا برای من چیا هستن ؟

مثلاً توی کارم ،تو اتاق عمل وقتی شرایط بحرانی یا به قول معروف استرس زا میشه ،من خیلی خوب میتونم مدیریت بحران کنم بارها پیش اومده بیمار بدحال داشتیم همزمان یه بیمار بد حال دیگه هم پذیرش دادم همزمان برای یکی از همکاران مشکل پیش اومده همزمان یکی دونفر باهم بحث و لجبازی کردن همزمان یکی از پزشکان عصبانی شده و همه چیز رو به هم ریخته،اما من تونستم با چند تا جمله و یادآوری وظایف به همکارام و ایستادگی خودم و چندتا دستور استراتژیک به همکارا ،مدیریت بحران کنم و بارها به خاطر این موضوع تشویقی گرفتم،البته اون تشویقی ارزشش واسم بسیار کمتر بوده از رضایت درونی که داشتم .

اما وقتی تو روابط عاطفی نزدیکم دچار چالش میشم یا یه مسئله ای پیش میاد خیلی عجول میشم،می خوام سریع همه چیز حل بشه و تموم بشه

میشه گفت کمالگرا هستم.نمی تونم ذهنم رو کنترل کنم ،مثلا با همسرم صحبت می کنم تا زودتر به نتیجه برسیم و تموم شه،احتمالا دنبال مقصر میگردم و چون اکثر مواقع خودم رو مقصر می‌دونم دلم می خواهد زودتر این دادگاه ذهنی که برای خودم برپا کردم تموم شه

بعضی وقتها عصبی میشم و به شدت دوست دارم محیط رو ترک کنم اما نمیشه و میرم تو حیاط و یه چای می نوشم یا یه موسیقی می‌زارم یا یه فیلم خوب میبینم

راستش خیلی دوست دارم بیشتر احساساتم رو کنترل کنم،خیلی مواقع استرس خاصی ندارم یا شاید چیزی یادم نمیاد،به خاطر شغل پر استرسی که دارم شاید مدیریت استرس واسم آسونتر شده و البته حتما به خاطر دریافت آگاهی های استاد عزیزم هم هست.مثلا امروز تو شهرمون درگیری و عملیات شده بود و ما آماده باش بودیم،همه خیلی پر استرس اخبار رو پیگیری می‌کردن ،،،اما من تو همین شرایط رفتم تو اتاق استراحت و خوابیدم⁦:⁠-⁠)⁩

اما اکثرا در مواقعی که تو خونه دچار چالش میشم گریه ام میگیره و این اشک های من ،همسرم رو عصبی می‌کنه ،بعضی وقتها هم گریه هام باعث میشه بقیه هم احساساتی بشن و یه کاری واسه من انجام بدن که بعداً همه مون پشیمون میشیم⁦⁦:⁠-⁠)⁩

الان خیلی بهترم،هنوزم گریه ام میگیره اما دیگه اجازه نمیدهم اشک هام رو کسی ببینه و بقیه رو هم احساساتی کنم

مثلاً دیشب رفته بودیم مهمونی یه موضوع ساده من رو احساساتی کردو دوباره اشک تو چشمام جمع شد،رفتم تو دستشویی ⁦:⁠-⁠)⁩ و یه کم با خودم حرف زدم و تو آیینه از خودم و توانمندی هام تعریف کردم و حالم اوکی شد و اومدم و بعدش با حرف زدن با بقیه و عذرخواهی بابت اینکه ترک شون کردم، رفتیم تو فضای گفت و خنده و رقص و دیگه کلا موضوع فراموشم شد.

عاشقتونم استادم بابت آگاهی های زندگی بخش.سپاسگزار کامنت های فوق العاده دوستانم هستم،با دقت و عشق همیشه می‌شینم پای خواندن کامنت هاتون.