پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4

«إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ؛ وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَهٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ»

ﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ؛ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﺟﺰ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﺍﺳﺖ.

(سوره قمر 49,50)

سلام و درود به استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته بزرگوار. الهی که حال دلتون عالی و مثبت باشه (که مطمئنم هست)

سلام و درود و رحمت و برکت رب العالمین به قلب نازنین همه دوستان عزیزم در این سرزمین توحیدی.

از درگاه جان جانان رب العالمین براتون بهترین نعمتها و شادمانه ترین لحظات رو درخواست میکنم.

حافظ شیرازی میگه «مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم ؛ هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم». ویژگی توحید اینه. وقتی اومدی توی مدار توحید، خداوند دوستانی رو دور و برمون جمع می‌کنه که حتی یه روز طاقت دوریشون رو نداریم، و وجود عزیزشون رو به اندازه جان خودمون دوست داریم، چون همه مون بخشی از وجود خداوند هستیم.

«صفای خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم ؛ فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم»

تدی روزولت رئیس جمهور 26م ایالات متحده یه جمله معروف داره که میگه:

Believe you can and you’re halfway there.

باور داشته باشید که میتوانید و نیمی از مسیر را طی کردین. پزشکان یه اصطلاح دارن که میگن «تشخیص درست نیمی از درمانه».

و البته استاد عباس منش هم توی فایلها بارها و بارها گفته از خودتون سوالات خوب و اساسی بپرسید تا خودتون رو بهتر بشناسید. اعتراف میکنم اگه استاد عباس منش این سوال رو ازم نپرسیده بود من خودم رو از این جنبه تحلیل نمی‌کردم و چه بسا پاشنه های آشیلم که سالها برام باقی میموند. اینکه من در شرایط سخت و پر از استرس چه رفتاری رو از خودم بروز میدم. وقتی به خودم برگشتم و یه حساب سرانگشتی کردم و اتفاقات اخیر و گذشته خودم رو مرور کردم دیدم اینکه کجا باشم و چه شرایطی باشه در واکنش من بی تأثیر نیست.

اگه توی پالایشگاه باشم و حادثه داشته باشیم و من توی شرایط عملیاتی باشم، خلاقیت عملیاتی و انرژیم چند برابر میشه. از اون جهت که این تخصص شغلی منه، آموزشش رو دیدم و تجهیزات مناسب و ایمن رو دارم، از طرفی مسئولیت وقوع حادثه بر عهده من نیست (خطای من باعث حادثه نشده پس خیالم راحته) و وظیفه من فقط کنترل و جمع کردن صحنه حادثه است. (بین خودمون بمونه؛ مهم اینه که ما به موقع برسیم و سلامت برگردیم اگه بقیه بخوان خودشون رو به کشتن بدن فقط بهشون یه تذکر می‌دیم، نهایتاً اگه توجه نکرد جسدش رو برمیگردونیم بیرون). بقیه چندان از کارمون سر در نمیارن، و از طرفی روشهای مختلفی هم براش وجود داره، پس هر جوری ماست مالیش کنیم بعداً زبونمون درازه که این طبق فلان استاندارد و فلان دستورالعمل بین‌المللی کنترل حادثه بوده. پس کارمون درست بوده. (یه حس اعتماد به نفس ناشی از مسلط بودن به کار) اینجا چون مسئولیت گردن ما نیست، پس مضطرب نمیشیم ، چون مضطرب نیستیم پس خلاقانه تر عمل میکنیم و نهایتاً وقتی حادثه جمع شد، ادای فرشته های نجات رو در میاریم. (من خودم اون لحظه حس ماکسیموس دسموس موریلیوس رو دارم توی فیلم گلادیاتور، وقتی نبرد کارتاژ رو پیروز میشدن همراه با موزیک متن هانس زیمر)

ولی توی زندگی شخصی خودمون مسئولیت صد درصد (و چیزی بیشتر از صد درصد) بر عهده خودمه. اونجا دیگه خبری از ماکسیموس نیست، حتی هانس زیمر هم برام آهنگسازی نمیکنه، توی زندگی شخصی خودم بارها اتفاقاتی رخ داده که تا زمانی که فقط خودم درگیر موضوع بودم و ازش مطلع بودم آرامشم رو حفظ کردم. (تو پرانتز بگم در گذشته که خودمو به زمین و زمان میزدم، به هزار نفر التماس میکردم ، و صدتا مقصر براش پیدا میکردم منجمله خداوند متعال و بی‌گناه ترین قربانی حادثه خودم بودم) الان و به لطف آموزشهای این سایت و مدتی که روی خودم کار کردم میدونم هر چیزی مخلوق باورها و افکار خودمه، به خودم یادآوری میکنم ولو شده با کلام بلند بلند حرف میزنم با خودم، «این موضوع، این حادثه اومده تا به من درس بده، این چالش تموم میشه، میاد و میره ولی من هستم، من باقی ام، منم که باید حلش کنم، همیشه یه راهی براش وجود داره. خدایا کمکم کن ، هدایتم کن تا بدونم چطوری انجامش بدم».

اگر خودم به تنهایی باشم و شرایط سختی بوجود بیاد، تمام تلاشم رو میکنم که آرام باشم «سکوت و آرامش و تفکر» و البته درخواست هدایت و حمایت از رب العالمین. مسئله از اونجایی برام بغرنج میشه که دیگری هم کنارم باشه و از مسئله من مطلع بشه. مخصوصاً مادرم یا همسرم. بقیه رو میتونم به راحتی هندل کنم یا ایگنور کنم. فقط این دو عزیز با احساس دلسوزی و ترحم بیش از حد، و مرور دائمی و احساس عجز و ناتوانی و تکرار و تکرار و تکرار موضوع کار رو برام سخت‌تر میکنن ، دوست دارن کمکم کنن ولی نمیدونن با آیه یأس خوندن باعث میشن کاسه صبر من زودتر لبریز بشه. از یه جایی به بعد من متوجه شدم اگه بتونم این فشارها و اضطراب های خانوادگی رو با آرامش و صبوری پشت سر بذارم قطعاً به خود مسئله هم فائق میام. بارها بوده که مسئله چندان مسئله مهمی نبوده، میگم با کمی صبر و شکیبایی این موضوع به راحتی حل میشه. ولی … (حتی مسئولیت نق های اطرافیان هم بر عهده خودمه) اینجاست که من باید ایمانم رو حفظ کنم. هر بار میبینم صبر و طاقت و آرامشم بیشتر میشه.

توی صنعت یه اصطلاحی وجود داره بنام ست پوینت Set Point یعنی نقطه تنظیم. انواع ست پوینت ها هست، الکترونیکی ، مکانیکی ، فشار ، دما و …. مثلا یه مخزن داریم که شیر اطمینان داره که اگه فشار‌ش از یه سطحی بره بالاتر شیر اطمینان باز بشه و نذاره مخزن منفجر بشه. به اون فشاری که شیر باز میشه میگن ست پوینت. فرض کنید این مخزن هر بار توان و تحملش بره بالاتر، و ست پوینت سیستم ایمنی و اطمینان هم بره بالاتر. این ست پوینت ذهنی من با هر بار کنترل ذهن بیشتر و بیشتر میشه. هر بار که کنترل ذهن میکنم سری بعدی توان و تحملم بیشتر میشه. و موثر ترین افراد برای تنظیم ست پوینت همون خانواده ام بودن. اونهایی که صمیمی تر بودن بیشترین نقش رو در بالاتر بردن ست پوینت ها در زمان حوادث داشتن. غریبه ها که …

یه جایی استاد مثال خواب و خوردن رو می‌زنن. با اجازه تون هر دوش رو دارم. یه وقتایی هم میرم پیاده روی و گوش دادن فایل (اصلا در گذشته حتی ذره ای شبیه این حرفها هم نبودم). متاسفانه تو اون شرایط ورزش تعطیل میشه. توی شرایط اضطراب و استرس نمیتونم ورزش کنم. برای ورزش کردن حتماً باید آروم آروم باشم. ترک کردن محل برای من خیلی تاثیرگذاره البته اگه شرایطش باشه. قبلاً چند بار در شرایط ناراحت کننده از خونه زدم بیرون تا بحث کات بشه ولی وقتی برمیگشتم بازم ادامه پیدا می‌کرد. الان میخندم. باورتون میشه وسط بحث میخندم، بنده خدا همسرم از خندیدن من ناراحتتر میشه و خلاصه ماجرا ادامه پیدا می‌کنه.

استاد عباس منش یه جایی مثال افرادی رو زدن که در زمان مسائل میرن سراغ الکل … اگه قهوه جزء مواد اعتیادآور محسوب میشه ، لطفاً یکی از دوستان شماره انجمن معتادان گمنام رو برام بفرسته. خخخخ

از استاد عباس منش عزیز خیلی ممنونم ، این سوال باعث شد نقاط قوت و نقاط ضعف خودمو بشناسم و بهتر عمل کنم. بدونم در چه شرایطی کار برای من سخت‌تر میشه و در اون شرایط بیشتر مراقب پاشنه های آشیلم باشم‌. در چه شرایطی کارمو خوب انجام میدم، در چه شرایطی چه باورهای خوبی رو تکرار میکنم نقاط قوتم رو بهبود ببخشم و پاشنه های آشیل رو کار کنم. همین نقاط قوت هم روزگاری پاشنه آشیل بودن.

و در پایان کامنتم یه قدردانی و تشکر ویژه میکنم از تمام تلاش‌ها و خلاقیت های استاد شایسته بزرگوار، که مطمئنم بخش زیادی از این فایلها و تمرینات و گفتگوهای ارزشمند استاد عباس منش رو مرهون تلاش و پیگیری و احساس شاگردی و عطش سیری ناپذیر استاد شایسته هستیم. اگه نباشه تلاش های پشت دوربین ایشون، شاید دانشجویان سایت نتونن اینقدر عالی از صحبتهای استاد عباس منش بهرمند بشن. متشکرم از شما استاد شایسته.

استاد عباس منش عزیز از شما ممنونم.

«الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه»

«که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم»

«چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله»

«نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم»

در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.

دوستان نازنینم ، واقعاً دوستتون دارم و قدردان همه مهربانی های شما هستم.

سلام و درود و رحمت و برکت بی نهایت رب العالمین به شما خانم زمانی گرانقدر. بسیار بسیار بسیار تحسین تون میکنم. هر وقت پروفایلتون رو میبینم یاد اون کامنت خانم شهریاری میافتم که شما رو (یاس من) صدا زده بود.

از دست این کارهای خانم شهریاری که برامون اسم انتخاب میکنه، الان دیگه همه منو حمید حنیف صدا میزنن. (مقداری ایموجی)

چقدر جالب بود موضوع رعایت چراغ عابر پیاده. من هم وقتی پیاده هستم مراعات چراغ رو میکنم و بقیه تعجب میکنن. این دیوونه از کجا اومده. یا وقتی رانندگی میکنم جلوی پای عابرین پیاده میزنم ترمز و بعداً دو دستی اشاره میکنم بفرمائید. قشنگ نگاه تعجب انگیز توی چهره شون پیداست. یا وسواس رانندگی دقیقاً وسط خطوط، در پاسخ به همسرم که چرا این کارا رو می‌کنی همیشه میگم دارم تمرین میکنم توی آمریکا درست رانندگی کنم.

ببینید یه سری کارهای ریز و جزئی شما رو به لحاظ ذهنی جوری از جامعه جدا می‌کنه ، که اگه به پشت سرتون یه نگاه کنید تفاوت رو می‌بینید که شما کجایید و بقیه جامعه کجا. مجموعه ای از جزییات کوچیک ذره ذره جوری شخصیت شما رو شکل داده که امروز جهان هستی شما رو در سرزمینی بسیار بهتر از بقیه قرار داده.

ماجرای قهوه و انجمن هم خیلی جالب بود. کلی خندیدم.

آره اشعار حافظ همینجوریه، یه وقتایی می‌شینم گوش میدم به صورت صوتی وقتی میفهمم اشکم سرازیره، با اینکه هنوز معنی 90% اشعار حافظ رو نمیدونم.

و در نهایت بسیار ممنون و سپاسگزارم بخاطر این دعای خیرتون. و الهی آمین. الهی که (بقول استاد) با عزیز دلم بیایم آمریکا و به شما و کل خانواده دوست داشتنی و موفق زمانی سر بزنم و از نزدیک گفتگوهای توحیدی داشته باشیم و از هدایتها و موفقیت ها حرف بزنیم. (همین الان از تجسمش اشک شوقم‌ سرازیر شد)

در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید در بهترین زمان و مکان و شرایط متنعم از بینهایت نعمت و ثروت.

الهی صد هزار مرتبه شکر.

سلام و درود به شما خانم رضی، خواهر بزرگوار و گرانقدر.

از لطف و محبت و بزرگواری شما بینهایت سپاسگزارم. الهی که همیشه همیشه در پناه رب العالمین احساس مثبت و توحید رو در قلبتون داشته باشید که احساس خوب مساویست با اتفاقات خوب.

شما خیلی لطف دارید به من ، واقعیت موضوع اینه که منم یه شاگرد آماتور هستم که هنوز باید تمرکزم رو بذارم روی آموزشها تا شاید چیزی یاد بگیرم. ولی خب چون پر حرف و شلوغ هستم بچه های عزیز و نازنین سایت به من لطف دارن فکر میکنن من خیلی اطلاعات بالایی دارم.

از شما بسیار ممنون و سپاسگزارم. در پناه جان جانان رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید خواهر بزرگوارم.

سلام و درود به خواهر بزرگوارم رضوان عزیز. الهی که حال دلت عالی و مثبت باشه.

خدا رو شکر که دیوونه بازی های حمید باعث خنده و احساس خوب دوستانم میشه. خدا رو شکر.

از درگاه جان جانان برات بینهایت نعمت و ثروت رو میخوام. رضوان جان منو ببخش برای کامنت هات پاسخ نمینویسم، اینقدر دوستان لطف و محبت دارن، هنوز کلی کامنت بی پاسخ دارم، یه وقتایی مشغول کارهای روزمره میشم نمی‌رسم کامنت جواب بدم.

شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشی رضوان گلی ، خواهر مهربونم.