پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4

سلام خدمت شما استاد عزیز که مثل فانوس که نور ازش میتابه از شما آگاهی میتابه

این جلسه و این سوال تا حدود زیادی مورد علاقه منه

چون یکی از پر تکرار ترین اتفاقات زندگی منه چه الان که سمتش به سوی رشده و چه گذشته که برام سخترین لحظات زندگیم بود و سخت خودمو درگیرش میکردم از جنبه منفیش

استاد عزیزم من یادمه چون در گذشته فقط خودمو قربانی زندگی میدونستم و این چیزی بود که تقریبا با هر کسی توی زندگیم در ارتباط بودم همین عقیده رو داشت و این فکر غالب من بود در برخورد با تضادهای که پیش میومد

من گذشته زیاد جالبی از دید خودم نداشتم و همش سخت کوشی و درد رنج بود چه بخاطر شرایط خانوادگیم و چه بخاطر عدم عزت نفس خودم که از جامعه دریافت کرده بود

یعنی استاد یه چیزی میگم یه چیزی میشنوی ،اگه من با یه چالش روبرو میشدم سرتاپام استرس میشد و نگران بودم روزها درگیر این موضوع بودم که چرا اینطوری شد و شروع میکردم به خودخوری و هر کسی مقصر میدونستم الا خودم رو

پدر ،مادر ،دوستان ،مسئولین خلاصه هر کسی

موقع استرس گرفتن بشدت پرخوری میکردم ،بشدت دمای بدنم میرفت بالا ،با کسی حرف نمیزدم و میریختم توی خودم ،نجواها هم همه جوره بهم فشار میاورد و بشدتی که اون تضاد بزرگ بود حتی تا تصمیم خودکشی هم رفته بودم

جالب بود برام با اینکه از لحاظ جسمانی بشدت قوی بودم اما با برخورد با یه تضاد ساده کل بدنم سست میشد جوری که انگار هیچ توانی ندارم

همیشه هم اخرین کسی که مقصر میدونستم خدا بود که باعث این اتفاق شد

اما به لطف خدا الان اینطور نیست و با اینکه چالشهام بیشتر از هر موقعی بزرگتر شده برخورد من بشدت عوض شده و راهکارهای زیادی بکار میبرم براش

1.وقتی تضادی بهش بر میخورم و شروع میشه به تند تند زدن قلبم و یکم استرس میگیرم و نجواها مثل گذشته میخواد همه رو مقصر بدونه در حد چند دقیقه نجواها هجوم میارن چند نفس عمیق میکشم خودمو مشغول کاری میکنم که یکم فاصله بگیرم از این شرایط

یکم آروم شدم شروع میکنم به حرف زدن با خودم و سعی میکنم با هر نوع تغییر زاویه دید مسئله رو برسی کنم که کجای کار میلنگه

و البته که این باور که این تضاد میخواد یه نقطه ضعفمو بهم یاداور کنه زاویه دیدم عوض میشه ،بعدش خیلی زود به درجه کمتری از استرس میرسم ایدها کم کم میاد و حسابی آروم میشم

2.وقتی که تضاد خیلی بزرگ باشه و حسابی منو درگیر کنه باورهای توحیدی که درست کردم برا خودم و بارها توی همچین شرایطی تونستم ذهنمو کنترل کنم باهاش و نتیجه برعکس شد برام با خودم تکرار میکنم و تمام تلاش خودمو میکنم که به آرامش برسم

و در آخر وقتی میبینم از پسش بر نمیام میخوابم و صب که بیدار شدم تمرکز روی هر چیزی میزارم که دیگه بهش فک نکنم

3.بزرگترین باوری که توی این چالشها بهم کمک کرد اینکه هر چی پیش بیاد داره به من کمک میکنه تا مسیرم بهتر بشناسم و بتونم به سمت هدف متعالی خودم برسم .و تهش هیچ چیز بدی برای من پیش نمیاد چون ما حرکتمون به سمت سرچشمست (منبع نور و خداوند) بقول استرهیکس که میگه فقط کافیه توی این رودخانه ای که سرچشمش مشخص و انتهاشم که خداوند مشخص کافیه دست پا نزنی و خودتو رها کنی تا به مسیر برگردی و به خداوند و نور برسی …این باور توی چالشهای بزرگ زندگیم خیلی بهم کمک کرد و توی بحرانهای بزرگ باعث شد خیلس آروم باشم اخرشم همه چی یه جوری درست شد برام که شاخام در میمومد ..

سپاسگزارم از شما استاد عزیز

سلام خانوم زمانی عزیز

یه نکته گفتین از خودتون در مقابله با استرس که خیلی خوب بود و منم تا حدودی از این تکنیک استفاده میکنم

گفتین که همیشه میاین ته قضیه رو قرار اتفاق بیافته رو تو ذهنتون مرور میکنید و حتی دست بالا میگیرین و اینجوری ذهنتون آرومتر میشه نسبت به این موضوع

و این نکته عالی بود که منم باید بیشترش روش کار کنم

من اینجور مواقع به خودم میگم اخر همه این مسایل ختم میشه به سرچشمه الهی چون ته همه چی خیره و به نفع من میشه وقتی به این فک میکنم خیلی آروم میشم

سپاسگزارم ازت دوست عزیز و هم فرکانس من

سلام خانوم هاشمی توحیدی

دوست عزیزم کامنتت سراسر توحید بود سراسر تقوا بود

بقول استاد ما که قانون میدونیم وظیفمون اینجور مواقع با آدمای که قانون نمیدونم فرق داره باسد بتونیم چنگ بزنیم به ریسمان الهی باید توحید در عمل نشون بدیم ..

ما که مثل مادر حضرت موسی امتحان نشدیم یا مثل ابراهیم که فرزند خودشو قربونی کنه …باید بتونیم با همین امتحانهای کوچیک خودمونو به خدا ثابت کنیم ..

من وقتی به مادر حضرت موسی فک میکنم و خودمو جاش میزارم توی شرایطی که کودک خودشو روی آب میزاره تمام تنم شروع میکنه به لرزیدن و اشک از چشمام بند نمیشه ،من نمیدونم این زن مقدس چطور اینقدر توحیدی عمل کرد و خداوند چقدر زیبا پاسخ توحیدشو داد ،فرزندشو بهش برگردوند اونم در شرایطی که عزیز کرده قصر فرعون شد

خانوم هاشمی عزیز از خدا براتون میخوام که توحید بهتون عطا کنه و به من و همه دوستان هم فرکانسی در این سایت الهی

بارها توی وضعیتی قرار گرفتم که وقتی الان بهش فک میکنم همش به خودم میگم خدایا این امتحان بود یا خواب بودم ..‌

نمیدونم چطوری و با چه ایمانی اون لحظه رو رد کردم اما میدونم با وجود اینکه همه چی درهم بود ولی قلب من میگفت آروم باش محمد

مدام حضرت ابراهیم توی ذهنم مرور کردم مدام اشک ریختم از داستان مادر حضرت موسی

خداوند یار و یاور مومنین و چه کسی وفادار تر از خداوند به وعده خویش است

ممنونم از شما دوست عزیزم که اینقدر شیوا و با احساس کامنت گذاشتی

سپاسگزارم ازت