پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 5

سلام سید عزیز…

سید جان دمت گرم!!!

این دمت گرم معنیش این بود که منم مثل همه ی بچه ها خدا رو شاکرم که شاگرد زرنگی مثل تو که چندین لِوِل با بقیه فاصله داره، متعهدانه میاد و زیر هر فایل کامنت می ذاره اونم چه کامنتهایی… دمت گرم که وقت می ذاری و می نویسی و این حس خوبت رو این حس وصل بودن به خدا رو به ما هم منتقل می کنی.

چقدر این حرفت درسته که ما یه عجله ی بیخود و مزخرفی داریم برای رفتن به مرحله ی بعد، فایل بعد، جلسه ی بعد بدون اینکه فایل قبلی رو کامل درک کرده باشیم. من یادمه اون بار اول که 12 قدم رو گوش می دادم و خب اون زمان اصلا تو فرکانس کامنت خوندن و نوشتن نبودم، همین که یه فایل رو گوش می دادم بنظرم یه achievement خوب بود برام. و بخودم می گفتم آفرین یه قدم به پایان دوره نزدیکتر شدی!!! واقعا نمی دونم چرا عجله داشتم! شاید می خواستم ببینم آخرش نتیجه چی می گیرم، غافل از اینکه نتیجه ی بزرگ وقتی اتفاق می افته که باور من تغییر زیادی کرده باشه و خب لازمه ش تکرار و تکراره… البته که با همون فرمون هم خدا رو شکر نتایج خوبی داشتم ولی اگه درست کار می کردم خدا می دونه چقدر نتایج بزرگتر می بود. ولی رو خودم کار کردم. الان آپدیت هر جلسه کشف قوانین که میاد ذهنم میگه آخ آخ ببین جلسه ی ششم هم اومد تو هنوز تو جلسه ی 2 گیر کردی، بجنب خب… ولی بش می گم هروقت تونستم سؤالای جلسه 2 رو جواب بدم که لازمه ش کلی کنکاش تو وجودم هست و کلی زمان گذاشتن و فکر کردن، اون موقع س که می تونم برم فایل بعدی، چون وقتی نتیجه ی خوب می گیرم که خوب فکر کرده باشم حداقل دوتا چهارتا ترمز کشیده باشم بیرون. و به امید خدا تلاشم رو می کنم برای عمیق کار کردن هر جلسه حالا هرچقد طول کشید اکیه.

وای که چقدر لازم داشتم یاداوری نکته ی دوم قانون کلی رو… من هر روز اینو با خودم تکرار می کنم که حواست باشه احساس خوب یعنی اتفاقات خوب، و گاهی مثلا دارم کدنویسی می کنم و یه لحظه اون کد رو تصور می کنم و سعی می کنم یه حس خوب زورکی ایجاد کنم و بعد می گم خب اینم از این مورد با حس خوب و می رم سر مورد بعدی… ولی این دقیقا یعنی می خوام سر قوانین رو شیره بمالم و شب می گم چه باوری نذاشت این کد اجرا بشه… خب معلومه، فرکانسم به اندازه ی کافی قوی نبوده خب… «دنیا رو نمیشه گول زد پس باید واقعی باشه». ولی مورد سپاسگزاری رو انصافا خیلی بهتر شدم توش بخصوص تو این چندماه اخیر که بیشتر وقت می ذارم، و خییلی وقتا از شدت ذوق و حس خوب موقع نوشتن سپاسگزاری داشته هام اشکام سرازیر می شه با اینکه هر صبح و هر شب می نویسمشون ولی تکراری نمیشه برام… خدا جونم دمت گرم! بخاطر وجود استاد و مریم جون و آموزشهاشون، دمت گرم بخاطر این سایت بهشتی و تک تک بچه های با فرکانسی که هستن و کامنت می نویسن و به هم انگیزه می دن… خداجونم عاشقتم.

سیدجان در پناه خدای مهربون شاد و سلامت و آرام باشی.