پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 5

سلام سارای عزیز و دوست داشتنی

این داستان تایید طلبی چیزیه که من بشدت درگیرش هستم.

کلا انگار زندگیم شده کسب رضایت و تایید بقیه.

و بنظرم همش از این میاد که ما با خودمون در صلح نیستیم.

ما آنقدر خودمونو کانل و کافی نمیدونیم که خودمون واسه خودمون بس باشیم.

یه دوستی یه چیز باحالی نوشته بود که خیلی حال کردم باهاش.

نوشته بود چه زمانی شما از تایید و تحسین دیگران خیلییییی تحت تاثیر قرار نمیگیرین ؟

زمانی که هزار برابر اون تحسینها رو خودتون از خودتون شنیده باشید.

واقعا خیلی حرف درستی بود.

ما آنقدر درگیر بیماری کمال‌گرایی شدیم که اصلا محاسن و خوبیهای خودمونو نمی‌بینیم و این احساس مورد تحسین و تشویق قرار گرفتن در وجودمون ارضاء نشده که برامون عقده شده.

چرا؟ چون خودمون هم خودمونو تشویق و تحسین نمی‌کنیم.

چون از نگاه خودمون اصلا آدم قابل تحسینی نیستیم.

اصلا آپشن خاصی نداریم که برایم از خودمون تعریف کنیم.

چون کمال‌گرایی مارو به این روز انداخته.

مدتی دارم فکر میکنم تمام اون کسایی که تو ذهنم خودمو پای میز محاکمه شون میبینم که برای فلان کار ازم توضیح میخان ، آیا تونستن تو کل زندگیشون یک پنجاهم تغییرات منو داشته باشن؟

اصلا جرات و جسارت یه تغییر کوچیک تو زندگیشون داشتن که انقدر برام مهمه اونها منو تایید کنن؟

تونستن یک ایراد تو وجود خودشون پیدا کنن؟

تونستن با قدرت تغییرش بدن؟

حالا چرا باید من منتظر تایید آدمهایی باشم که به قول استاد هییییچ غلطی تو زندگیشون نکردن؟

چون احتمالا به یه دلیلی تو ذهنم اونهارو خیلی گنده کروم.

بهشون خیلی قدرت دادم.

سارا جان ولی به قول خود شما:

این دوره ورق بازیو برمیگردونه.

تو همین یکماهه که گذشت به لطف همین فایلهای اخیر به اندازه تمام سه سال گذشته به خودشناسی بیشتری رسیدم.

ما باید به این حرف خدا گوش بدیم که میگه مگه اونها ولی و سرپرست شما هستند؟

واقعا ها !!!!

اون آدما کجای زندگی ما هستند که انقدر واسمون مهم شدن؟

اونها اگر بلدن برن مساعل خودشونو حل کنند

چرا من باید ذهنمو درگیر این کنم که فلانی منو تایید کنه؟

چرا باید اصلا برام مهم باشه؟

مثلا هز چشمش میفتم؟

خوب بیفتم. چی میشه؟

اگه تسلیم قوانین بدون تغییر خدا بشیم اگه ایمان داشته باشیم به الخیر فی ما وقع دیگه نگران نیستیم از چشم فلانی نیفتم.

خدا همه مونو هدایت کته به بهترین پاسخ ها برای رشد بیشتر‌

ممنون سارا جان بابت کامنت فوق العاده.

بدرخشید مثل الماس

سلام شهرزاد عزیز

وقتی کامنت شما رو خوندم ، یه چیزایی به صورت مبهم تو ذهنم نقش بست.

و در واقع جواب سوال خودم هم بود.

اول سعی میکنم مساله خودمو توضیح بدم تا متوجه منظورم بشید.

من امروز برای پاسخ به جواب سوالهای استاد فهمیدم که از آدم های ثروتمند، قدرتمند و با نفوذ و صاحب مناسب میترسم

یعنی همیشه برام سوال بود منی که انقدر تو کارم تخصص دارم انقدر تو کارم حرفه ای هستم چرا تا حالا حتی یک‌مشتری شاخص نداشتم؟

چرا همه آدمهایی که مشتری من بودن ادماای خیلی معمولی بودن که همشون هم خیلی ایراد گیر و غرغرو بودن.

امروز فهمیدم من خودم با باورهام این نیم ادماا رو جذب میکنم و دقیقا آدمهای ثروتمند و … رو دفع.

از ظهر دارم به این موضوع فکر میکنم آیا تجربه ی شخصی دارم که باعث شده از ادماای ثروتمند و قدرتمند بترسم که مثلا نکنه برام مشکلی ایجاد کنن یا دردسری برام درست کنند؟

هر چی فکر کردم دیدم نه والا.

فهمیدم این هم باز برمیگرده به مذهب ، که تو کامنتهای قبلم توضیح دادم که چقدر آدم مذهبی بودم در گذشته.

مساله اینجاست که باز رسیدم به حرفهای خانم شایسته عزیز در جلسه دوم دوره حل مساعل زندگی.

یعنی نکنه یه سری دلایل برای یه کاری در گذشته وجود داشته که الان دیگه اون دلایل نیست اما تو هنوز داری به همون شکل رفتار میکنی؟

دیدم بللللله کاملترین درسته

من هنوز دارم طبق نگاه رایج مذهب به مقوله پول و ثروت و ثروتمندان به این ماجرا نگاه میکنم.

یعتی ثروتمندان ادماای کثیف ادماای خبیث آدمایی که تو ترجمه قرآن بهشون طاغوت گفته میشه آدمایی که خون مردمو تو شیشه میکنن و از هیچ گونه رزالتی هم چشم پوشی نمی‌کنند.

و باز دوباره یاد حرف خودم افتادم که درسته ظاهر زندگی من تغییر کرده و فکر می‌کنم من ثروتمندان رو دوست دارم اما در لایه های پنهان ذهنم هنوز دارم به همون چشم کثیف به ثروتمندان نگاه میکنم.

همون نگاه رایج مذهبیون به ثروت.

فکر میکنم متوجه منظور من شده باشید.

شاید شما ظاهر زندگیتون به روز شده شاید سفرهای متعددی رفتید شاید جسارت پیدا کردید بیکینی بپوشید اما هنوز طبق نگاه رایج ، زنی که بیکینی بپوشه یا با دوستان غیر هم جنس تو جلسات غیر کاری حضور پیدا کنه رو زنی ناپاک و فاسد میدونید ،

چون خودتون این نگاه رو دارید می‌ترسید تو این شرایط قرار بگیرید و دیگران همین فکرو راجع به شما بکنند.

باز یاد یک ترمزی افتادم که چند روز پیش تو خودم کشف کردم،

یه نگاهی تو جامعه ما وجود داره ، اینه که :

هر کی ظالمه ، سالمه .

حالا شاید تو شهر من اینو میگن و بقیه نشنیده باشن.

یعنی هر کی آدم بدیه در حق بقیه ظلم میکنه ته داستان حالش خوبه و سرپاست . و احتمالا بقیه رو له گرده که تونسته خودشو سرپا نگه داره.

خیلی راجع بهش فکر کردم ،

از خودم پرسیدم ظالم از نگاه کی؟

آیا تعریف ظلم از نگاه مردم یا تعریف ظلم از نگاه خدا؟؟؟؟

اکه شما برای خودت ارزش قاعل باشی از نگاه مردم ظالمی ، چون خودتو فدای بقیه نکردی ، چون از خودت نگذشتی بخاطر بقیه ، و طبق قانون کسی که برای خودش ارزش قاعل باشه حالش خوبه و اتفاقات خوبو تجربه میکنه ، آما از نگاه مردم اینه که چون ظالمه سالمه.

اگر بخای سبک شخصی خودتو داشته باشی آدم بدی هستی اگر طبق نظر بقیه به ساز هر کدومشون یه طور برقصی آدم خوبی هستی ،

اگر برای خودت اهنیت قاعل باشی و تنرکزتو بزاری رو حل مساعل خودت آدم بدی هستی اگر از زندگی خودت بزنی که مشکلات بقیه رو حل کنی آدم خوبی میشی.

و هزاااار تت‌ دلیل دیگه.

بنظرم ما باید از خودمون بپرسیم از نگاه کی داریم خودمونو قضاوت میکنیم؟

از نگاه مردم ، جامعه ، فرهنگ ، دین مذهب ؟؟؟؟؟

یا از نگاه خدا؟

آیا خدا میگه خانومی که بیکینی پوشیده فاسده؟ یا مردم کشور ما اینو میگن ، تازه نگاهشون به خدا هم نسبت میدن.

خدا تو قران میگه من نمیبخشم کسایی که دروغهای خودشونو به من نسبت میدن.

مثلا من باید به خودم یادآوری کنم آیا سلیمان ، یوسف و …. که پیامبران خدا بودند آدمهای بد و ظالم و سفاکی بودن ؟ آیا به کسی آسیب زدن؟

آیا این طرز نگاه من به خاطر نگاه رایج مردم مذهبی نسیت به پول نیست؟

چون دقیقا حرفهای خدا نقطه مقابل نظر و نگاه مردم و علی الخصوص مذهبیون.

براتون بهترینهارو آرزو میکنم شهرزاد زیبا.

در پناه حق باشید.