پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 5

به نام خدا

ردپای 74

سلام به استاد عزیز و دوستای همفرکانس

وقتی وارد فضای آموزشی و موفقیت میشی ،یکی از اولین چیزایی که میشنوی ،فنجون خالیه !

تو فایل های الگو های تکرار شونده فهمیدم که فنجون خالی ،فایل هارو گوش نمیدم،مقدمه فایل ها رو با این دید که قبلا گوش دادم میبینم اما نمیشنوم!

در حالی که اینبار خواستم به این ویژگی ذهن غلبه کنم ،کلی نکته از همون مقدمه یادگرفتم!

خداروشکر بابت یادآوری این درس

خب رسیدیم به تکرار شونده ترین الگو من

من همیشه فرار انتخاب کردم چرا؟هیچ اجباری بر من نبود و من همیشه یک حامی داشتم یه کسی که دفاع کنه یا به جای من کارهارو انجام بده

این سبک بزرگ شدن اونقدر عمیق بود که من برای کار کردن هم دنبال یه پایه بودم!

مثلا اگه میخواستم درس بخونم دنبال یکی دیگه بودم که با هم درس بخونیم

الگو من فرار از تنهایی انجام دادن کارها بود

راستش این مدت بهش غلبه کردم

اکثر کارها تنها انجام میدم ،تنها بیرون میرم ،اتفاقا کارهای ترسناک گذشته میرم تو دلش

و خلاصه از این بابت خیلی بهتر شدم،میتونم بهتر بشم ولی خیلی خوشحالم تا همین حد جسارت پیدا کردم

فرار دیگه برای من مواجه شدن با جامعه بود

همیشه خجالتی بودم از اونا که تو مدرسه در دفتر مدیر میزنن ولی دوستشون حرف میزنه

تا همین چند وقت پیش هم همینطوری بودم

اما بر این هم غلبه کردم ،بارها خودم در معرض حرف زدن درخواست کردن نه گفتن سوال پرسیدن و… قرار دادم

و حقیقتا ترسم ریخت !دیگه شدم اونی که حرف بقیه میزنه :)

یه فرار دیگه برای من رانندگی بود !

من خیلی سریع گواهینامه گرفتم و راستش خودمم باورم نمیشد که اولین بار هر دو امتحان قبول شم

باورم مناسب بود که از پس امتحان بر میام اما خودباوری نداشتم یا حتی باور لیاقتم لنگ میزد

یعنی راسی راسی من تو 10 ساعت راننده شدم؟یعنی الان ماشین nمیلیونی ببرم بیرون ؟کنار کلی ماشین دیگه و آدم ها پیاده؟

چند ماهی ازش فرار کردم

اما بر این ترس و فرار هم غلبه کردم :)

الان نمیتونم بگم همه جاهایی که فرار کردم در گذشته ،پاکسازی کردم ،اما یکی از اهدافم بعد آشنایی با سایت همین بود

راستش مثل مجرم فراری بودم!خسته شده بودم و استاد تلنگری بر من بود که خب دور هات زدی دیگه وقتشه سروسامان بدی به زندگیت

غول من یه کاریه که من 6 ساله ازش فرار میکنم ،هر دفعه هم نصفه نیمه باهاش مواجه میشم

این بار که در آستانه مواجه شدن بودم ،قشنگ تا مرز سکته رفتم و از خدا پنهون نیس از شمام نباشه ،هررررر لحظه احتمال تسلیم شدنم بود

ولی یه فرقی داشت! خدا اون لحظه آخر آمد کنارم و خودش شاهده که چطوری ترس از مواجه شدن از قلب من بیرون برد (ردپای68)

پس فعلا منم و یه فرار بزرگ که غلبه بهش ،اعتماد به نفسی به من برمیگردونه که دیگه هر کاری شدنیه

به امید اون روز

بازهم ازتون ممنونم استاد عزیز که بهم جسارت هدیه دادید

اجرتون با خدا