پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 6

سلام استاد

در مورد الگوهای تکرار شونده

و سوال این قسمت نقش

باید بگم که من همیشه دوس دارم نقش رهبر و مدیر رو انتخاب کنم

از بچگی همینطور بودم

تو مدرسه دوست داشتم شاگرد اول باشم تا معلم به همه بگه بعد از کلاس برید پیش صالح اون بهتون بگه چجوری درس هارو بهتر یاد بگیرید

تو فامیل دوست داشتم مدیریت افراد رو به عهده بگیرم و یه آتیشی بسوزونیم و ازین که اخر سر همه تغصیر ها بی افته گردن من هیچ ترسی نداشتم و خوشمم می اومد.

تو محل کار دوس داشتم رهبر اون افراد باشم و خط فکری براشون تعین کنم.

تو خانواده هم همینطور دوس دارم نقش لیدر رو به عهده بگیرم که حتی بزرگتر ها بیان از من سوال بپرسن برای حل مسائل شون

تو ورزش همینطور

و…

و اصلا نمیتونستم بپذیرم یه نفر بالا تر از من باشه و اون دستور بده من‌اجرا کنم

هرچند سالها اینکار رو کردم

اما به زور

سالها فرمان بردار بودم

چون باور هام تخریب شده بود

و فکر میکردم توانایی رهبریم بدرد نمیخوره

لا اقل تو پول سازی بدرد نمیخوره

از وقتی با شما اشنا شدم و شجاعت در من بیدار شد تصمیم گرفتم ازین خصوصیتم در راه درست استفاده کنم و حس مدیر بودنم رو درست مدیریت کنم

این خصوصیت من شمشیر دولبه هست

البته من دوستش دارم

ولی خب باید مدیریتش کنم دیگه

آسیب هایی که این خصوصیت به من میزنه اینه که”

انتقاد پذیریمو خیلی کم میکنه

کمال گرایی شدید دارم تو این زمینه

و دوست دارم به همه گیر بدم و بگم چیکار کنن چیکار نکن اما کسی به من گیر نده

از همه ایراد میگیرم و میگم اینجوری رفتار میکرد بهتر بود.

و

خوبی هایی که این خصوصیت برام داره اینه که”

وقتی رهبر باشم میتونم ایده های خودمو پیاده کنم

ایده هایی که میدونم از جانب خداوند هست و حتما باعث موفقیت من میشه و باعث گسترش جهان

اما باید رهبر بودن و مدیر بودن رو یاد بگیرم و با دیکتاتور بودن اشتباه نگیرمش

و فکر نکنم همه آدما آدم من هستن

من باید تبدیل به رهبری بشم که افراد خودشون با قلبشون دوست داشته باشن بیان تو تیم من.

احساس میکنم من درون خودم یه هیتلر دارم که باید تبدیلش کنم به ماندلا

یه ترامپ دارم که باید تبدیلش کنم به ایلان ماسک

یه پابلو اسکوبار دارم که باید تبدیلش کنم به جف بزوس

دوس دارم مدیر و رهبر یک کسب کار جهانی باشم

مقتدر اما عادل

هوشمند اما مهربان

انتقاد پذیر اما قاطع در تصمیم گیری

با عزت نفس اما منعطف

نه برای محبوبیت

اتفاقا اصلا دوس ندارم شناخته شده باشم

دوس دارم میلیارد ناشناس باشم

نمیدونم این از درون گراییم هست یا از کمبود عزت نفس

اما دوس دارم تو تمام شهر های جهان کسب کار داشته باشم اما کسی منو نشناسه و راحت واسه خودم کنار خیابون بشینم ساندویچ بخورم

تو پارک تاب سوار شم

لباس های رنگی بپوشم

رو جدول راه برم سوت بزنم

با شورت برم لب ساحل

تو بازار های شلوغ برم

و….

و میدونم خاسته هام محقق میشن

من خیلی پوست کلفتم تا خاسته هامو بدست نیارم ول کن نیستم

و خداوند نسبت به کسانی که رویای خود را دنبال میکنند بخشنده تر و مهربان تر است

استاد ممنونم ازت تا ابد…