پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7

سلام به شما دوست قشنگم رضوان پر از عشقم

دختر کولاک کردیا، یعنی توی یک طوفانی که پشت و سرت به راه افتاده تونستم پیدات کنم. دختر چه کردی همه رو دیوونه کردی.

من چند ماهی هست دیگه آلارم کامنت دوستان منتخبم برام ایمیل نمیشه و هم به سایت ایمیل زدم هم به پیشنهاد یکی از دوستان یک کارایی کردم تا شاید این باگ رفع بشه. اما دست از تقلا برداشتم گفتم بزار بیخیال اگر این دوستان عزیز رو تونستی تا جایی که کامنت ها رو بخونی ردپاشون رو بینی بخون، حالا گیرنده که این چند نفر که بیشتر از ده ها نفر شدند برای اعلان ارسال کامنت هاشون نمیاد. شاید باید یک مدت نیاد. شاید داشت منو این مسیر منحرف میکرد. شاید داشتم اصل رو گم میکردم شاید داشت منو به وابسته شدن به چندتا از شما عزیزانی که خودمو به شما خیلی نزدیک میبینم حس میکردم و من اصلا وابسته شدن به هیچ چیز و هیچ کس حتی مجازی رو هم دوست ندارم و آگاهانه ترمز رو کشیدم.

میدونی رضوان قشنگم یک مدت نمیشد بیام فکر میکردم از قافله عقب موندم.

یک مدت نمیشد درست و حسابی کامنت بذارم فکر میکنم بازم اشتباهی شده و عقببم.

یک مدت کامنت ها برام نیومد و کلا دیگه خودم بیخیال شدم فکر کردم یک چیزی درست نیست اما اینجا میخوام بگم این اشتباه منه وقتی فکرمیکنم چیزی درسته، یا یکسری از دوستان خوب پیدا کردم حالا بهشون بچسبم تا جایی که میتونم من اومدم تجربه کنم، اومدم رها باشم. پس بخیال تمام نجواهای ذهنم شدم. دوستان سایتی رو بصورت حضوری دیدم. بیخیال شدم و دوستان قدیمی من با من همراه سایت شدن و تغییرات خوبی براسون ایجاد شده و یکی از دوستان قدیمی ام که از مشهد باهاش دوست بودم و تهران هم با هم ارتباط داشتیم قراره بره ترکیه. حالا من بشینم بگم وای یک دوست خوب و هم مسیر من شد حالا داره میره. نه من وقتی اومدم اینجا رو هیچ کس و هیچ چیز حساب نکردم. یادم اومد که هیچی نمیدونم و تمام تفاوت های ادم ها رو با عقاید متفاوت و مخالف با خودم رو پذیرفتم.

رضوان جان نمیدونم چی شد اینقدر حرف زدم، مثل دوتا دوستی که بعد مدتی حرف دارن. میدونی همه اش با تمام بی ربطی یک ربطی داره. نمیدونم اصلا چطوری بگم. فقط اومدم از شگفت زده شدنم از این همه خلاقیت هات بگم واقعا پروفایلت رو دیدم و این خلاقیتت رو تحسینت کردم. یعنی فتوشاپ کار و ادیتور خفنی شدیا. دمت گرم دختر. واقعا دستمریزاد. خیلی خوشم اومد از پروفایل ها و ایده هایی که میزنی و تحسینت کردم که رویاهاتو زندگی میکنی.

تحسین ات کردم از اینکه اشتباه های خودتو میبینی و در تلاش برای تکرار نکردن شون هستی.

اشتباهی که منم تکرار کردم اما یاد گرفتم بیشتر مواقع زیپ دهنم رو ببندم.فقط نتایجم حرف بزنه نه خودم.

یک عالمه باهات حرف داشتم و تحسین که یادم رفت.

و سکوت میکنم که سکوت زبان خداوند است و آنجایی که من وتو یکی هستیم…

راستی رضوان یک تجربه از خودم بگم منی که بعد چند ماهی همسرم باهام همراه شد و با هم کلی فایل نگاه میکردیم و گاهی شده بود اختلاف نظر داشتیم در مورد درک یک فایل. اون از منظر خودش میگفت من از منظر خودم. گاهی میگفتم اون زن و شوهرهایی که با هم تو سایت نیستن این براشون مزیت هست که به مسیر تکامل و درک هم کاری ندارن و هرکسی از راه خودش میره اما منو همسرم یکم داشتیم در این موضوع به مشکل میخوردیم. مثلا من میدید من فایلی رو دانلود کردم و جلوتر از اون نگاه میکردم متوجه میشدم ناراحت میشد و من بخاطر اون خیلی شده فایل ها رو نگاه نکردم یا با تاخیر دیدم اونم بخاطر باورهای خودمه و الگوهای تکرارشونده.میخوام بگم هر خوبی توش دردسرهایی هست و هر به ظاهر بدی توش کلی خیر و خوبی خوابیده.

من لون روزا یاده تو افتادم گفتم خوشبحال بچه هایی که خودشون تنها تو سایت هستن و هر وقت بخوان راحت کامنت مینویسن فایل میبینن و نیازی نیست منتظر کسی باشن.

تو فقط درس این تفاوت دیدگاه ها رو بگیر و بزرگ شو رشد کن. جهان کار خودشو بلده. تو توانایی تغییر کسی رو نداری جز خودت. پس تمام انرژی و وقت خودتو برای خودت خرج کن. دختر خسیس باش برای خرج کردن این همه درک و انرژِی ات.

این جمله هم به من کمک کرده در اینجور مواقع تو دلم میگم” هر کسی هرجایی هست جای درستشه من چیکاره باشم.

خلاصه رضوان قشنگ و پرذوقم بهت تبریک میگم برای تمام وجودت تک تک وجودتو قدردان باش.

گفتم بیام بهت بگم حواسم بهت هست دوستم و دوستت دارم.همین یک جمله و تحسین کردنت چقدر کلمه رو برات ردیف کرد.(مثل حرف های دم دری دوتا دوست مقع خدافظی شده)رضوان قشنگم میریم پیش بسوی عادتی که زندگی مون رو میتونه برای همیشه تغییر بده. پس پس به سوی بی نهایت و فراتر از آن…بووووس