پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7

به نام رب هدایتگرم

سلام

اون چه کاریه که میدونم اشتباهه ولی همچنان انجامش میدم؟

کامنت سه

اعتراف میکنم تو این سلسله فایلها هربار که شما گفتید تو دوره کشف قوانین ما بهتر داریم روی این موضوعات کار میکنیم،وسوسه میشم که دوره رو تهیه کنم و مثل خوره این صدای ذهن که میگه بخر بخر منو آزار میده، اما یاد قول و قرارم میوفتم و اینکارو نمیکنم.

یکی از اشتباهات تکراری و بزرگم اینه که یک دوره ای از سایت میخرم تا نصفه جلو میرم تمرین میکنم و بعد رهاش میکنم.

تنها دوره ای که به انتها رسوندمش قانون سلامتیه چون از ابتدای شروع خریدمش و جلسه به جلسه با استاد جلو رفتم ذوق و شوق زیادی تو اون دوره داشتم و نتیجه ها چون از روزهای اول ملموس بود خیلی بیشتر تمایل داشتم ادامه بدم.

اما برای دوره های دیگه ای که دارم و جز بهترین سرمایه های زندگیم هستن مثل عزت نفس،مثل آفرینش مثل شیوه حل مسائل چون نتایج اولش خیلی کمرنگه و دیده نمیشه انگیزمو دست میدم و نصفه نیمه رهاش میکنم.

از این اشتباهم خیلی ضربه خوردم چون در بیشتر وقایع و اتفاقات زندگی ،نقش عزت نفس و درک قوانین الهی رو به وضوح میبینم اما نمیتونم درستش کنم.

امسال که حل مسئله رو خریدم خوشحال بودم که میتونم این ضعفم رو بهبود بدم اما جلوتر که رفتم مانع بزرگی به اسم کمالگرایی رو پیدا کردم که اجازه تمرین انجام دادن بهم نمیداد اجازه شنیدن جلسات پایانی حل مسئله رو نمیداد و نمیده،

حتی اجازه نمیده از اول این دوره رو شروع کنم.

بارها و بارها تصمیم گرفتم برای اخراج کمالگرایی اهرم رنج و لذت بنویسم ولی نشد !مانع نوشتن میشه!

(به خودم قول دادم تا وقتی دوره هایی که دارمو تموم نکردم، تا وقتی آگاهیاشو درک نکردم، تا وقتی نتیجه نگرفتم، تا وقتی راضی نشدم ،سراغ خریدن دوره دیگه ای نرم چون میدونم خریدن همانا و احساس بد من همانا ،نمیخوام مثل قبل عمل کنم .)

خداروشکر تا امروز سر این قولم موندم .برای خرید ثروت1 و‌کشف قوانین زندگی خیلی وسوسه میشدم و میشم،ولی دیگه مثل قبل عمل نکردم ،به خودم‌گفتم اصل و اساس تمام دوره ها یکیه وقتی بتونی از یکی از دوره هایی که داری نتیجه مطلوبت رو بگیری اونوقت بهت اجازه میدم برای بیشتر دونستن ، برای نتایج بزرگتر سراغ دوره دیگه بری ،اگه از دوره ای نتیجه نگیری از بقیه دوره ها هم نتیجه ای نمیگیری چون کار خودت مشکل داره نه دوره ها و قوانین خداوند، وقتی کتابهای استادو به قول دانشجو ها، جویدی و مطالبشو خوردی اونوقت بیا حرف از خرید جدید بزن ،تلنبار دوره ها هیچ فایده ای برات نداره، حداقل باید به اندازه چند برابر پولی که خرج تهیه دوره ها کردی درآمد کسب کنی ،تو زمینه های غیر مالی پیشرفت ملموسی داشته باشی تا اجازه خریدن برات صادر بشه با همین قطعیت در برابر کمالگرایی ایستادم.

اما الان من تسلیمم از خداوند هدایت میخوام چون فقط خداست که میتونه با کمکهای بینظیرش راهی رو بهم الهام کنه که چطوری باید از پس این ذهن کمالگرا بر بیام و چطوری خودمو در برابرش تجهیز کنم.

فکر میکنم کسی مثل من نیست یعنی تا اینحد درگیر کمالگرایی ! مگه میشه ؟

کمالگرایی ذهنم بینهایته تو هر جنبه ای از زندگیم وجود داره و همه جا بوی گندش میاد و من میبینم که کم کم دارم متفاوت عمل میکنم ولی بازم زورش بهم میچربه.

خدایا بهم قدرتی بده تا کمالگرایی رو ناچیز بدونم.

الان خیلی بزرگه برام و میدونم که بهش خیلی قدرت دادم.

خدایاشکرت که نوشتم و سبک شدم.

به نام رب هدایتگرم

چه‌ کاریه که میدونم اشتباهه ولی همیشه انجامش میدم؟

اشتباهات زیادی دارم ولی

ی موضوعی که در رفتارم خیلی اشتباهتره ! نسبت به بقیه موارد و مدتها درگیرشم که حلش کنم اما موفق نشدم ؛عصبانیت های شدید برای موضوعات ساده و بیخودیه.

برای موضوعات ساده مثلا بحث های الکی ،اختلاف نظرها،مخالفت ها و چیزهایی که پشیزی هم اهمیت نداره؛ شدیدا عصبانی میشم و آمپر میچسبونم حس میکنم مغزم داغ میشه

این عصبانیت شاید چند ثانیه طول میکشه یعنی به شدت جوش میارم و سریعا خنثی میشم!

اگه کسی که باعث این عصبانیت شده باشه در دسترسم باشه با نشون دادن عصبانیتم یعنی با حرف یا رفتاری جوش میارم و اگه اون فرد اهمیت نده خیلی زود خنثی میشم ،یادم میره قضیه چی بوده ،یعنی موضوعو کشش نمیدم اون حالتمم کلا ازبین میره، ولی اگه طرف مقابل شروع کنه به بحث کردن و قضیه رو ادامه بده حتی اگه یک کلمه حرف بزنه ها! عصبانیتم فروکش که نمیکنه بلکه شدید و شدیدتر میشه و ممکنه هررررررر واکنشی! بروز بدم.

این قضیه چند وقتیه درگیرم کرده راهکارایی رو براش اجرا کردم ولی خیلی کم نتیجه گرفتم؛ مثلا میگم موضوعی اگه باعث عصبانیتم شده در ثانیه های اول سکوت کن،حرفی نزن

بعدش اگه لازم بود چیزی بگی بگو ،اگرم لازم نبود بیخیال شو

اما انصافا تو عمل سخته تو موقعیتش که قرار میگیرم تمام قول و قرارا تمام حرفام با خودم یادم میره ،ی اژدهایی میشم که از مغزم آتیش میزنه بیرون و هرکی دم دستم باشه با حرفام میسوزونمش!!!!!

بعدشم سرزنش کردن ها شروع میشه که چرا انقد واکنشی ام ،چرا نمیتونم کنترل کنم،چرا اون حرفو زدم اصلا قضیه مهمی نبود که بخاطرش بقیه رو ناراحت کردم.

یعنی بارها پیش اومده حرفای خیلی تندی حتی به مامانم گفتم که احساس کردم با این حرف دلش شکسته یا به خواهر و برادر بزرگم .

خیلی سعی کردم سرزنش کردن رو‌کم کنم تاحدودی خوب بوده ولی در مورد افراد نزدیک مثل مامانم یا خواهر برادرا ،سرزنش کردن هام ادامه داره.

اینجوری بگم که تو این قضیه مستاصل شدم یعنی واقعا به احساس عجز رسیدم ، ولی با توضیحات استاد چراغی تو سرم روشن شد چون این قضیه حتما ریشه ای باید حل بشه ، تاحالا هرچی تلاش کردم براش اصلا به عمق قضیه فکر نکرده بودم شاید من باوری دارم که باعث این اتفاق میشه و باید اول اونو درست کنم .

همین الان که مشغول نوشتن بودم با حرف ساده ای داغ کردم ولی آگاهانه سکوت کردم تا صدای ذهنم رو بشنوم

کاری رو انجام میدادم که تسلط کافی داشتم و مامانم یکمی نظر داد ،ذهنم سریع میخواس واکنش بده میگفت بگو خودم بلدم ،بگو من اینجوری دوس دارم،بگو‌نظرت جالب نبود، روتو برگردون و از پیشش برو تا نشنوی و….. !!!!!!!!

این حرفش مسئله مهمی نبود صرفا ی نظر بود که من حق انتخاب داشتم ولی میخاستم بپرم تو حرفش ،میخاستم نشنوم چی میگه ووووووووو اینجوری فهمیدم که توانایی شنیدن نظرات بقیه رو ندارم مخصوصا تو موضوعاتی که تسلط دارم چون فکر میکنم خودم بهترم بلدم کاملم …….

و در کمال تعجب رسیدم به کمالگرایی!

چی بگم از این کمالگرایی که ریشه دوانده در تمام شخصیتم .

خداروشکر میکنم با نوشتن و فکرکردن به سوال خوب استاد، معمای دیگه ای برام حل شد.

سلام سجاد عزیز

لازم دونستم ازت قدردانی کنم ،

از ابتدای این سلسه فایلا کامنت های خوبت رو استفاده کردم و همیشه سوالهای عالی ات منو بفکر برده و باعث شده بهتر و عمیقتر خودمو کنکاش کنم از زاویه بهتری خودمو ببینم .

سوالهایی که در کامنتت مینوسی باعث شد انگیزه بگیرم و سوالهای خوبی از خودم بپرسم در جهت بهبودی شخصیتم.

سپاسگزارم ازت که مینویسی و باعث رشد و پیشرفت میشی

امیدوارم در سایه الطاف خداوند شادو سعادتمند باشی.