پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7

بنام خداى فراوانى ها

سلام به استاد عزیزم مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام

هر چى فکر میکنم میبینم من خیلی از قبل بهتر شدم توی افتادن تو چرخه معیوب اشتباهاتم

یعنى تا میبینم یه کارم اشتباهه سریع درسو میگیرم و طبق تکامل سعی میکنم دفعه بعد تکرار نکنم یا شدتش رو کم کنم

یه جمله تو دوره عزت نفس بود که همیشه تو گوشمه

من خودمو دوست دارم ، وقتی اشتباه میکنم خودمو سرزنش نمیکنم ، فردا بهتر عمل میکنم تازه نمیتونم خیلی بهتر شم چون جهان این اجازه رو بهم نمیده فردا میتونم یه درجه بهتر شم

هنوز تو چرخه اشتباهات هستم ولی ازون طرف دارم براى حلشون هم تلاش میکنم

مهمترینش اینه که وقتی با یه مسئله ای در گیرم و باید الویت باشه نمی تونم درستش کنم انقد چسبیدم به کارهای روتینم و اهدافم ، اون مسائل رو واسم میکنم در حالی که حل اون مسئله ها منو به اهداف و خواسته هام میرسونه بر اساس قانون جهان ولی من انگار می خوام به شیوخ خودم به خواسته هام برسم نمیزارم از جایی که هستم کم کم رشد کنم چند وقت یکبار یک دفعه پرش انجام میدم

مثل این که یک سری نشتی های انرژى دارم به جای رفع اونا می ترسم وقتم رو بگیره میرم کاری که برای مرحله بعد از رفع اون هست رو انجام میدم

نتیجه اش دویدن روی تردمیل یا اینکه سخت شدن کارهام

فکر میکنم توی الویت بندی و انجام کار مهم با انجام کارها از نظر خودم نمی تونم تعادل برقرار کنم

الان یه منطق قوی پیدا کردم که دارم کمک میکنه حلش کنم

اینکه اگه کارهای کوچیک و مسایل روزمره ام رو حل کنم دیگه نیازی به صرف انرژى نیست چون اینا نشتی انرژى من هستن و باعث میشن خواسته هام از صراط مستقیم وارد زندگیم نشن

یک جور شرک و بی اعتمادی به خدا و قوانین جهان دارم

و باید براش اهرم رنج و لذت درست کنم تا تغییر کنه چون قدیمی و مقاوم هست