پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7

سلام به استاد ودوستان عزیزم

استاد خیلی از شما ممنونم بابت این فایلها

من با انجام تمرین این فایل های الگوها ،هر بار خودم وباورهامو بیشتر می شناسم

تمام حوادث و اتفاقات زندگی رو خودمون با باورها وکانون توجع مون ونوع واکنش به اتفاقاتی که برامون میفته ،وجود می اوریم

نوع واکنش به اتفاقاتی که برامون میفته خیلی مهمه ،

اگر این دیدگاه رو داشته باشیم ،که الخیر فی ما وقع و این تضاد فقط باعث رشد ما می شود و راه حلش اسانه وتو دله خودشه ،احساس ما خوب می شود و راه حلش به ما الهام می شود

واگر اون مسئله رو ناخوشایند و مشکل ببینیم،مشکلات بیشتری جذب می کنیم

اشتباهاتی که من مرتب تکرار می کنم اینها هستند:

اولا که یه مدت به شدت رو باورهام کار می کنم و بعد نمی دونم به چه علت رهاش می کنم

یعنی فکر میکنم که دیگه کافیه ،به خودم میگم به جاهای خوبی رسیدی ،بسه دیگه و دوباره حسم بد می شه

دوما با ادمای منفی ،هنوز ارتباطم ادامه داره و علتش وابستگیه ،مثلا من عمیقا تو ذهنم این باور رو دارم که اگه پولدار بشم به خواسته هام میرسم و میرم امریکا و از خانواده م دور میشم و احساسم غم وغصه می کنم وبه همین راحتی ذهنم ثروت رو پس میزنه و البته علتش باور اینکه ثروت منو از خدا دور میکنه ،هم هست

سوما من همیشه می ترسم حرف خودمو تو جمع بزنم تا دیگران ناراحت نشن و مدام حواسم هست مبادا چیزی بگم که به کسی بربخوره وحتی اگه یه بار هم حرفی که کاملا منطقی و درست هست رو میزنم ،بعدش به شدت خودمو تخریب می کنم که به فلانی برخورد و علتش باورهای شرک الود هست که نکنه دیگرانو از دست بدم وتنها بشم

چهارم از قرار گرفتن توی جمع و مهمانی رفتن وعروسی رفتن فراریم به شدت ،چون فکر می کنم که زیبا نیستم عین قبل و پوستم خراب شده و لباس خوب ندارم ،دلیلش هم احساس عدم لیاقت وارزشمندی منه و اینکه فکر می کنم بقیه ازمن بدشون میاد ،چون از بچگی مامانم مرتب اینو کرده تو ذهنمون که فک .فامیل از ما بدشون میاد وهمه دشمننن ،وبهمون ضرر میزننن .که ریشه ی این باور بازم شرکه

پنجما از بچگی تالان عادت دارم کارهای ضروری رو به عقب میندازم ،مثلا من موقع مدرسه ،اینقد درس ومشقارو عقب مینداختم که روز امتحان کل درسام انبار میشد و تنبلی می کردم و هنوزم این اشتباه رو تکرار می کنم و هروقت لازم باشه برم دکتر ،پنج سال بعدش !میرم و یا یه خریدی برای خودم رو سالها به تعویق میندازم ،دلیلش هم باور عدم فراوانی و عدم احساس لیاقته .چون خودمو لایق هزینه کردن برا خودم نمی دونم و فکر می کنم اگه برم دکتر پولا تموم میشه ودیگه فقیر میشم .این باور من خیلی ریشه داره ،چون زمان بچگی واقعا فقیر بودیم و مامانم مارو مرتب تحقیر می کرد که خیلی میخورین ،درحالیکه واقعا اصلا چیزی برا خوردن نداشتیم و حتی چایی خوردنمون ولخرجی بود و مامانم چون بعلت باورهاش که پسر رو ارزشمند میدونست ، من وخواهر هامو و خودشو خیلی تحقیر می کرد

ششما اینکه فقط درحال کار و تلاش برای موفقیت هستم و از زندگیم لذت نمیبرم وبرا خودم وقت نمیزارم و درحالیکه لذت بردن از زندگی وحس خوبه که باعث اتفاقات خوب میشه

چون از بچگی خانواده م شب وروز درحال بدو وبدو و جون کندن وکار کردن بودند ومنم باورم شده که پول دراوردن و ثروتمند شدن سخته

هفتما اینکه ،خانواده ی من خیلی مذهبی بودند و فکر می کردم ادم باید دائم درحال عزا و ذکر مصیبت باشه و ادم شاد و کسی که به خودش میرسید رو جلف و بی دین می دونستن و منم فکر می کنم نباید شاد باشم و اصلا شادی از زندگیم حذف شده و فقط کار وکار وکار و راضی کردن دیگران

باید وقت بگذارم و ذهنمو با افکار مثبت بمباران کنم

تااثر این همه افکار نامناسب وورودی های بشدت منفی رو از ذهنم پاک کنم

استاد بی نهایت از خداوند بخاطر شما سپاسگزارم