پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7

سلام به همه دوستان گل و استاد عزیز

امیدوارم هرجای دنیا هستید عالی باشید.

در رابطه به این‌ سوال که چه اشتباهاتی را مدام تکرار میکنیم باید بگم که از وقتی با استاد و این صفحه آشنا شده‌ام و آموزه‌های استاد را جدی گرفتم و به آن عمل میکنم، رفتار و عملکردم خیلی بهتر از قبل شده. اما بعضی مسائل هستند که نیاز به کار کردن بیشتر و زمان بیشتر دارند و یا پنهان و ریز اند و به آسانی متوجه ان نمیشیم.

در این شکی نیست که همیشه جا برای یادگیری و پیشرفت و بهتر شدن داریم و هیچوقت کامل نیستیم، بنابراین تا جایی که یادم بیاید و ذهنم شناسایی‌اش کند موضوعاتی که در آن الگوی تکرار شونده دارم و آن اشتباه و رفتار را تکرار میکنم یادآور میشم:

من در مورد خواب و رژیم غذایی‌ام مدام دچار لغزش و زیگ زاگی رفتن هستم. یعنی یک مدت هم خوابم را تنظیم میکنم و هم غذای مناسب میخورم، اما بعد یک مدت دوباره برمیگردم به حالت قبل با اینکه میدانم اشتباه است و نتایج قبلی را میگیرم.

چون فکر میکنم من همینم که هستم و ژنتیکی اضافه وزن دارم و قرار نیست به لاغری کامل و هیکل مناسب و دلخواهم برسم.

این لغزش و به چپ و راست رفتن در مورد نیاز به محبت و توجه دیگران هم در وجودم صدق میکند‌. وقتی تنها هستم و دور از اجتماع حالم خوب است و رو به پیشرفتم، اما وقتی وارد جمع دوست‌ها یا دورهمی‌ها میشوم انگار حافظه‌ام تا وقتی انجا هستم پاک میشه و خودکار عمل میکنه. بعدش وقتی به رفتارم در آنجا فکر میکنم میبینم بعضی رفتارهایم مثل قبل است و تغییر زیادی نکرده‌. هرچند که نسبت به قبل خیلی بهتر شدم ولی بازهم جا برای بهتر شدن دارم و همیشه جا داریم.

اشتباه دیگر من این است که در مقابل انتقاد دیگران ناراحت میشم. عصبی نه اما ناراحت میشم و احساس بی‌ارزشی و طرد شدگی برم دست میده. در این مواقع با خودم حرف میزنم و هی تکرار میکنم حرفهای استاد را و بعدش بهتر میشم. اما به صورت کلی این رفتار و حس هنوز هم با من هست و گاهی تکرار میشود.

اشتباه بعدیم این هست که سعی میکنم از صفحات مجازی مخصوصا انستاگرام دور باشم و درگیرش نشم، یک مدت کاملا پابند هستم و حالمم خیلی خوب است، اما بعدش وقتی یک فرصت مثل نت زیاد یا وای فای پیدا میکنم دوباره میرم سراغش و یک عالمه موضوعات مختلف و نازیبا وارد مغزم میکنم.

در مورد احساس لیاقت که دروناً احساس لیاقت و ارزشمندی‌ام کم است و سعی در بهتر کردنش دارم.

به خودم تکرار میکنم که با ارزش هستم و لیاقت بهترین ها را دارم، اما از درون به حرفهایی که میزنم باور کامل ندارم و ذهنم مقاومت نشان میدهد.

مثلا بقیه را از خودم سر تر میبینم، مخصوصا انهایی که سر و وضع یا چهره‌ی خوبی دارند و تحصیلات بیشتر.

یا چیزی که خلق میکنم یا کاری که انجام میدهم را ارزشمند و مهم نمیدانم و فکر میکنم عادی و معمولی‌ست.

البته موارد بیشتری هم هست که نیاز به فکر و توجه دارند تا آن‌ها را پیدا و رویش کار کنم.

از خدا میخواهم هدایتم کند و یاری‌ام دهد تا بهتر و خوبتر عمل کنم و به آرامش بیشتر برسم و بهترین ها را وارد زندگیم کنم.

البته لازم به ذکر است که هر روز درحال بهتر شدم هستم و در تمام موارد زندگیم حواسم هست که به چی فکر میکنم و چه عملی را با چه فکری و چرا انجام میدهم. اینکه ایا این کاری که میکنم مفید است یا نه. ایا به افکار و باورهایی که سعی در نهادینه کردنش دارم اسیب میزند یا در تقویتش میکند‌

به صورت کلی به لطف استاد در بیشتر موارد زندگیم پیشرفت زیادی داشتم و دست از کار کردن روی خودم بر نمیدارم.

خدایا سپاسگذارتم برای تمامی هدایات و رهنمایی هایی که کردی. برای نوری که به زندگی و ذهنم انداختی و هدایتم میکنی.

در پناه الله باشید.