پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7

سلام

سلامی به گرمای این آشیانه

و به قداست عشقی که درجای جای این آشیانه پابرجاست.

من امروز هدایت شدم که این کامنت رو بنویسم

قلب که فرمان صادر می‌کند

همه ی اعضا بسیج میشوند

مغزم جستجو گرایانه زیباترین واژه ها را اعلام می‌کند

و انگشتانم ماهرانه بر قلم می آوردند

و چطور من ،توانِ روزی دادن را از

خدایی که خالق این نظم وچینش است سلب کرده ام

وهربار و هربار در ابتدای راه عنان از کف برنهادم

وچشم به عقب گشودم و

نهال سرازخاک برآورده ی بذری که

همین دیروز درخاک آرمیده بود

را جستجو کردم

وهربار نفهمیدم که باید برای آمدنش کمی وفقط کمی دیگر باید منتظر بمانم

چون او درست در یک میلیمتری سطح خاک رسیده بود

و من چون نمیدیدمش وچشم دلم کور بود

او رابه دست فراموشی سپردم

ومسیم را به بیراهه کج کردم

…..

استاد عزیزم سپاسگزارت هستم تا بینهایت

وممنونم ازتک تک شما عزیزانی که کامنت هاتون برام دنیایی از آگاهی هست.

آنقدر از لابه لایِ کامنت ها درس گرفتم و مرتب کنارهم چیدمشام که یکهو درهمین ثانیه از زمان قلبم ایستاد

زنگ بزرگی در مغزم به صدا درآمد

واگاهی نابی بر قلب و روحم جاری شد

خداااااااااااااااااآای مَــــن

اللّــــــــــــــه …..

ربّ مـن

سپاس من نمیدانم چه کلماتی را باید دروصف شکوه این آگاهی عظیم درخودم بیان کنم و من فقط سپاس میگویمت.

استاد من متوجه یک ترمز بزرگ در درون خودم شدم

وچقدر ساده بود و چقدر در لابه لایِ روزمره هایم جاخوش کرده بود ومن بیخبر بودم

ترمز من این بود:

از بچگی در من نهادینه شده بود که تو

هیچ کاری رو تااخر انجام نمیدی

تو آدم تااخرش رفتن نیستی

تو عرضه ی به سرانجام رسوندن نداری

و

تیر خلاص

تو همه کاره وهیچ کاره هستی

و خدامیدونه که همین الان چقدر پرونده ی باز توی مغزم دارم از کارهایی که نیمه تمام رهایشان کرده ام

وچقدر همین رهاکردن ها سطل اعتماد به نفسم وعزت نفسم را سوراخ کرده بود

وخدایا من چقدر خوشحالم که حالا به آگاهی رسیدم

روزی جمله ای زیبا را با تمام وجود درک کردم وچقدراین جمله برایم شیرین است

امروز میخواهم این جمله را دراین صفحه به یادگار بگذارم

باشد که دلی را نرم کند

قلبی را سرشوق بیاورد

چشمی را تر کند

وروحی را به پرواز دربیاورد

جمله این است:

آگاهی درمان است…….

به راستی که آگاهی درمان است

به راستی که من با آگاهی از همین ترمز چنان پروژکتوری در قلبم روشن شد که حس کردم واقعا نیمی ازاین باور محدود کننده درمان شد

وبی شک

آگاهی درمان است….

خدا نگهدارتان باشد.