پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به استادم و مریم عزیزم و بهترین دوستانم

خیلی جالبه استاد قبل اینکه این فایل بیاد،من توی هفته ی گذشته خودم تصمیم گرفتم برم تو دل یکی از ترسهام

خب الان محرمه. من تصمیم گرفته بودم تو مراسمای غم و واقعا بی روح دهه عاشورا نرم.اما وقتی فکر کردم دیدم در واقع من از تو اجتماعات رفتن میترسم خصوصا اجتماعات اشنا هم،و نه غریبه، اجتماعای محلمون که همه منو میشناسن،تو اجتماعات فامیلیمون

و در واقع من هربار با یه دلیلی این ترسمو پنهان میکنم.اما خب خودم خوب میدونم که میترسم. یه ترس خیلی بزرگی هم هست.استاد در حدی که اونقدر استرس میگیرم موقع رفتن به این جمعها که استخون دستم درد میگیره یا غذا نمیتونم بخورم،دلشوره میگیرم. بعد به خدم گفتم زهرا اگر راست میگی پس برو توی دل این ترس و این بار عمل کن.میترسیدم اشتباهی ازم سر بزنه تو جمع،میترسیدم قضتم کنن،میترسیدم بگن این چرا اینجوریه و هزارتا چیز دیگه

خلاصه با وجود ترس و با وجود اون استرس، هر شب به مدت چهار شب به شلوغترین مجلس که همه آشنان رفتم.

باورتون نمیشه استاد اتفاقا وقتی وارد میشدم همه برمیگشتن جوری نگاه میکردن که یه ادم خیلی مهمی وارد شده،واقعا هم با احساس ابهت و غرور و شاهانه وارد میشدم.کار خاصی نمیکردم احساسم این بود

شب اول گفتم بی خیال هر کی داره منو میبینه،به خودم گفتم زهرا اخه تو مگه چی کم داری و اتفاقا تو هرجا حضور داری مثل نگین میدرخشی

قشنگ تغییر در حس ارزشمندیم نسبت به گذشته رو احساس کردم.

بعد اتفاقا رفتم جلو توی ردیف پشت سر اقایون کاری که هیچوقت نمیکردم.هیچ به نگاه کسی هم کار نداشتم و نذاشتم از دیده شدن بترسم.و تا اخر مجلس همونجا موندم. و خدارو شکر احساس ضعف نداشتم.

من از تیپ ادمام که میگم نه مسر شأنه بخام نذری بگیرم فلان.اما اون شب وایسادم و سهم خودمو طلب کردم، گرفتم با اعتماد به نفس بعد برگشتم.

اتفاقا توی یکی از همین شبا همش بقیه اون هم مهمترین ادمهاش خودشون میومدن برای سلام کردن به من.و چقدر توجه و احترام دیدم.

خداروشکر توی این فایل دانشجو زرنگ بودم از قبل تمرینمو انجام دادم.

ترسهای من که زیادن

یکیشون که باز خیلی بزرگه ترس از طرد شدگیه اتفاقا و تجربیاتی هم توش داشتم میدونم چه عذابیه

این هم رفت توی لیست برای کار شدن روش

خداروشکر

خداروشکر برای جایی که الان وایسادم

مرسی استاد