پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

بنام خداوند دانا وحکیم

سلام به استاد ارجمندم وبانو شایسته عزیز ودوستان الهی ام در این سایت الهی

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2)

وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)

وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (4)

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)

بگو: پناه مى برم به پروردگار سپیده دم.

از شرّ آفریده هایش.

و از شرّ تاریکى شب، آنگاه که همه جا را فراگیرد.

و از شرّ افسون گرانى که در گره ها مى دمند.

و از شرّ هر حسود آنگاه که حسد ورزد.

سپاسگزارم استاد بابت فایلهای ارزشمندتون که چه به موقعه هم روی سایت قرار میگیره

من قبلا از بلندی میترسیدم الان هم ولی خیلی کمتر شده وسعی کردم یکی دوبار باهمسرم برم کوه ویکی دوبار از چهارپایه بالا برم به همین دلیل هردفعه سعی کردم با ترسام روبه رو بشم

استاد طبق الگوهایی که شما فرمودید، من از تغییر از اینکه نکته امنم را ترک کنم میترسیدم 15 سال با اینکه میدونستم من تو شرایط بهتر وحقوق بالاتری میتونم کار کنم چون از تغییر میترسیدم وباور کمبود داشتم از محل کارم بیرون نیومدم وهر روز مسئولیت‌های بیشتر وبیشتر برعهده من گذاشته شد تا اینکه بعد از این سری فایلها وفایلهای توحیدی دیگه تقلایی نکردم، دیگه برام مهم نبود تو شرکت اوضاع چه جوریه وحتی به همسرم گفتم استعفا میدم میام بیرون چون‌طبق آموزهای شما باور کردم تغییر ورویارویی باترسها مرا بزرگتر میکنه به همین خاطر به مدیرم گفتم نیروی جایگذین برا من بگیرید واز آن روز چقدر رها شدم

یه نکته دیگه که فکر میکردم در من کم رنگ شده یا حتی از بین رفته ترس از قضاوت دیگران بود وقتی دیشب با همسرم رفتیم دم حسینیه با دوستم کار داشتم گفت بیا تو حسینیه گفتم نه پوششم مناسب نیست دوستم گفت نه بعد با خودم فکر کردم چرا نرفتم درصورتی که من همیشه با شالم فقط مانتو م یخورده اندامی تر بود مچش گرفتم گفتم پس من هنوز از قضاوت دیگران میترسم

ازتنها موندن وتنها خوابیدن میترسیدم ولی به لطف آموزه های شما وباور به اینکه خداوند در همه حال مراقب من هست وکنار منه این ترس در من از بین رفت

وترسهایی که هنوز با من هست استاد من بشدت از مارمولک میترسم

از سگ میترسم

امید که بر این دو ترس هم غلبه کنم

سپاسگزار وجودت استاد ممنون

سلام به روی ماهت سعیده عزیز

سپاسگزار خداوند هستم که مرا به کامنت پراز آگاهیت هدایت کرد

این قسمت کامنتت که گفتی تودیوونه شدی ،گوشه گیر شدی،دچار افراط شدی،زندگی نمیکنی،توی جمع نمیای،همش تو خودتی،این چه وضعیه،برای چی فلان مهمونی رو نیومدی،برای چی همش داری مینویسی،برای چی همش داری گوش میدی،این چه وضع غذاخوردنه، چرا سریال‌ها رو دنبال نمیکنی ،فلان سریال را ببین چقدر باحاله ،چرا تنهایی تو خونه حوصله ات سر نمیره ،اینهمه دفتر چیه کنارت،

چقدر برام آشناست قبلا خیلی بهم بر میخورد وگاهی وقت‌ها بحث هم پیش میومد ولی الان دیگه برام مهم نیست ،مهم اینه که بر خلاف نظر آنها من از تنهایی ام دارم لذت میبرم هرلحظه آنطور که دوست دارم با معبودم حرف میزنم میدونی سعیده جان آن‌وقت‌ها که ما رو از خدا می‌میترسوندند که خدا میندازه تو را جهنم اگر اینو بگی اینکار رو بکنی وتو عالم فکر میکردم اگر حرفی بزنم خدا ناراحت میشه خیلی مواظب حرف زدنم بودم تا روزی که نمیدونم دوران دبیرستان بود یا راهنمایی داستان موسی وآن شبانی که داشت به زبان خودش با خدا مناجات میکرد که موسی بهش نهیب زد این چه فکر باطل است وبقیه داستان …یعنی شاید آن لحظه آن روز بهترین لحظه برام بود حال آدمی داشتم که سبک شده ولی آن روزها بلد نبودیم که میتونیم خواسته هامون رو از خودش بخواهیم فکر می‌کردیم فقط بگیم خدایا توکل بر تو کافیه عملی در کار نبود ولی الان به لطف آموزهای استاد واین سایت الهی وهدایت های الله مهربان تازه (خودم رو میگم) یاد میگیریم چطوری زندگی کنیم داریم یاد میگیریم ماها که خدا خلیفه خودش قرار داده چه قدرتی داریم چون ماهم تکه ای از وجود خالقیم

صمیمانه سپاسگزار وجودت هستم مرسی که هستی ونوشتی تا منم یاد بگیرم

در پناه الله مهربان شاد وسلامت وثروتمند وسعادتمند باشید در دنیا وآخرت