پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ»

«أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ»

سلام به استاد نازنینم

من ازین که برم تو دل چیزی که عاشقشم در ظاهر دیگه نمی ترسیدم ، اما وقتی شروعش میکنم تا یه مدت اوضاع خوبه و بعد تضادی میاد و حرکت من یمدت متوقف میشه احساس میکنم به دلیل ترس هایی هست که خوب بعضی هارو فهمیدم سعی کردم رفع کنم اما انگار تمومی نداره.

اما چیزی که این روزها به وضوح از خداوند می شنوم اینه که به شدت مسیرو سخت می بینم و خوب قطعا میترسم چون تنها حرکت کردن برام دلهره آور هست.

از تنها بودن تو مسیر، از تنهایی حرکت کردن ، از اینکه چطور از عهده اش برمیام چطور میتونم میترسم ،همیشه تنها بودم همیشه خودم مسایلمو حل کردم هم برای خودم و هم به قول سعیده برای ” بقیه”، تو هر مرحله ای از زندگیم تنها بودم درسته باعث رشدم شده اما خیلی خسته ام کرده ، دلم یه تکیه گاه میخواد یه پناه یکی که بگه من هستم ، صداشو واضح بشنوم ،حضورشو مادی حس کنم.

گاهی به خدا میگم خدایا سپاسگزارم که هستی ، میدونم که هستی اما دلم یه صدا یه نشونه میخواد که بفهمم تورو، کاش میشد ببینمت تنهایی خیلی اذیتم میکنه و دیدن ربّ العالمین باچشم دلی که سالها مهر و موم بود خیلی سخته من هنوز ضعیفم اما انگار دارم راه میفتم در دیدنش در شنیدنش ، در بوشو حس کردن ، در نگاهشو دیدن.

دعوتم کرده به صبر ، به پاداشی بزرگ به

” انّا فتحنا لک فتحا مبینا ”

بهم گفته لطف عظیمی در حقم میکنه و من اعتماد میکنم بهش.

دلم آرامش میخواد ،دلم امنیت میخواد ، دلم احساس ارزشمندی میخواد اینو با همه وجودم حس میکنم…..

یکی از دلایلی هم که مسیر برام سخت میاد باز به خاطر همون ورودی های نامناسبی هست که دریافت کردم ، فکر میکردم هرکسی به جایی رسیده یه مسیر پر پیچ و خم رو طی کرده ، از لذت هاش گذشته ،زجر کشیده تا موفق شده کلی ترمز دارم براش یسری رفع شده یسری ولی هنوز هست ، و این ترس ها شده اهرم رنج من یک غذای اشتباهی به مغزم میدم در واقع بیشتر مغز من از رنج فرار میکنه ، باید این اهرم رنج و لذت رو درست کار کنم.