پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

به نام خدای وهاب

سلام به شما استاد عزیزم و مریم نازنینم و دوستان هم‌مدار در این سایت الهی و بی‌نظیر.

چه ترس هایی دارید که هنوز نتوانسته‌اید بر آنها غلبه کنید و همچنان از مواجه شدن با آنها فرار می‌کنید؟

استاد قبل از اینکه‌ متن فایل رو بخونم و توضیحات شما رو گوش کنم، فکر می کردم ترس هام به چند تا مورد محدودند. ولی بعد دیدم که خیلی ترس دارم و دلیل بسیاری از ناکامی ها و شکست هام هم همین ترس هاست.

البته اگه بخوام برای ترس هام درصد تعیین کنم، باید بگم که در دو سال اخیر، با آگاهی های فایل های دانلودی و محصولات، میزان ترس هام خیلی خیلی کم شده.‌ هرچند هیچ‌ کدوم از بین نرفته ولی خیلی بهتر شدم. و تا همیشه باید روی خودم کار کنم.

استاد احتمالاً وقتی شما و مریم جون و دوستان لیست ترس هام رو بخونید، می گید «تو مطمئنی که زنده‌ای؟ مطمئنی نمردی؟!»

آخه ترس برادر مرگه و واقعاً آدم رو از لذت بردن و زندگی کردن ساقط می کنه. واسه همینم قران می گه: «الا اولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون». دوستان خدا نه می ترسند و نه غمگین می شوند.

پس اگه من می ترسم، هنووووز نمی تونم ادعای نزدیکی به خداوند رو داشته باشم.

و اما ترس هایی که هنوز نتونستم بر اونها غلبه کنم اینها هستند:

از اینکه خانواده ام آدرس و تلفن محل زندگیم رو بدونند، می ترسم. چون اعتیاد و زندگی نامتعارفی دارند. و من که سال ها در اون محیط زندگی کردم، از اون فضا ترس و وحشت دارم. گاهی بهشون سر می زنم و کمک می رسونم ولی هیچی از زندگیم بهشون نمی گم.

از مریض شدن، از مشکل قلبی داشتن می ترسم.

از شنیدن اسم اورژانس می ترسم.

از اینکه توی خونه با دستگاه فشار خون رو اندازه بگیرم می ترسم.

حتی از خوندن مطالب آموزشی در این مورد (مثل اینکه در موقع حمله قلبی فلان کار رو بکنید) می ترسم و اگه جایی ببینم، سریع رد می کنم.‌

(همه اینها برمی‌گرده به دوره ای که من حدود دو سالِ تموم بیماری ناشناخته‌ای داشتم و بی دلیل مشکل قلبی و فشار پیدا می کردم. و این برام کابوس شده بود. ولی با درمان یک پزشک مجرب و البته به دلیل اینکه به تدریج در مدار آگاهی قرار گرفتم، بیماریم کم‌کم خوب شد.)

از زلزله در حد توهم و مختل شدن زندگی می ترسیدم، نه ترس عادی. ولی الان خداروشکر خیلی بهترم.

از زود خوابیدن در شب می ترسم و شاید به همین دلیله که همیشه دیر می خوابم، گاهی نزدیکای سحر.

از ناشناخته ها می ترسم. با اینکه اومدن به فلوریدا و دیدن شما یکی از آرزوهامه، ولی هر بار فرزند دانشجوم می گه من که برای مهاجرت رفتم کالیفرنیا تو هم باید بیایی، اضطراب عجیبی می گیرم و صحبت رو عوض می کنم.

از سفر راه دور و‌ مهاجرت به کشور دور می ترسم. کانادا و امریکا رو به عنوان مقاصد مهاجرتی دوست دارم، ولی چون از ایران دورند، می ترسم. دوست داشتم به اندازه دوبی و ترکیه و یا حتی اروپا نزدیک بودند.

از جاهای پرازدحام می ترسم. تصاویر مراسم حج و یا بعضی کنسرت های شلوغ رو که می بینم از شدت ترس قلبم می گیره.

از طرد شدن می ترسم و برای همین مدت هاست که نتونستم درخواستم رو برای کار از یک نفر مطرح کنم و ازش کمک بگیرم.

از شکست می ترسم و واسه همین خیلی کارها رو شروع نکردم.

از شنا کردن می ترسم و با وجود آموزش دیدن و کلاس رفتن، نمی تونم رها باشم و شنا کنم.

از سفر با کشتی و حتی قایق سواری می ترسم.

از رانندگی خصوصاً در شب می ترسم. از رانندگی در جاده در شب که اصلاً وحشت دارم.

از سوار شدن هواپیما و ایرلاین های ایرانی و اتوبوس های جاده ای می ترسم‌

از سوار شدن وسایل بازی پرهیجان می ترسم و واسه همین هیچ وقت نتونستم فرزندم رو همراهی کنم.

این ترس ها هر کدومشون یک ترمز قوی هستن. ما خیلی از نعمت ها و لذت ها رو می خوایم ولی از این طرف پامون رو گذاشتیم روی ترمز. و طبعاً به اون لذت ها و نعمت ها نمی رسیم.

با شما دارم هر روز کمی بهتر می شم. ازتون هزارباره ممنونم.

استاد عزیزم و مریم جان نازنینم از اینکه این فایل های ارزشمند رو تهیه می کنید خیلی سپاسگزارم. درسته مدتیه کامنت ننوشتم ولی مدام فایل ها رو دانلود و گوش کردم و‌ دارم سعی می کنم خودم رو بهبود بدم.

خدا رو هزاران بار شکرگزارم که شما رو به من هدیه داد.