پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

با سلام

به نظرم باید باور کنم ترس هم یک کمک برای پیشرفت و رشده

بزرگترین ترس ها رو افرادی دارن که حتی حاضر نیستن اونها رو اعلام کنن اونا از حرف مردم، حرف نفرات حاضر در اینحا میترسن درحالی که حتی ما همدیگر رو نمیشناسیم ولی چیزی به اسم آبرو و شخصیت برا خودمون تو ذهنمون درست کردیم که می ترسیم اون به هم بخوره.

به همین خاطر به نظرم اعتراف به ترس هایی که دارم بزرگترین ترسه.

وبعد از اون حرف مردم دومین ترسی که من دارم و خیلی دوس دارم کمتر بشه این ترس.

اصلا یه چیز جالبی که هست اینه؛ ترس های اصلی من در میدان عمل دیده میشن و تو صحبت کردن و حرف های روزمره اصلا ترسی نیست ولی وقتی پای عمل میاد ترس ها سر از خاک در میارن.

خیلی از ترس هام با لباس های مبدل میان!!

بعنوان مثال فهمیدم من از شروع کار خودم در ذهنم میترسم، اما ناخودآگاهم سر پوش دیگه ای انتخاب میکنه، اون میگه درستش اینه که دنبال کار مورد علاقه ات باشی ولی هیچ کاری که فعلا تو به اون علاقه داشته باشی وجود نداره، اما بگرد هست، این ترس هر روز رشد من رو به تاخیر میندازه.

یا توجیهاتی مثل این که، اصلا الان حس اش نیست الان افسرده ای، امروز خسته ای، امروز زیاد کار داری و…. همه و همه سرپوشی بر ترس از شروع کار خودمه، چون دفعه قبل نتونستم جواب بگیرم

ترس بعدی من پشت ایده آل گرایی قایم شده ، ایده آل گرایی ناشی از یک ترسه که با قانع نبودن بر ترس خودش سرپوش میذاره، شاید ترس در اینه که ضعف عزت نفس دارم و ایده آل گرایی اون رو پوشش میده.

البته در ابن ترس ها کاملا تسلیم نیستم گاهی من غلبه می کنم و گاهی اونا بیشتر رنگ میگیرن و مهم تر از همه اینکه دارم با اونها دست پنجه نرم می کنم و قویتر میشم، ترس هم یک کمک برای پیشرفت و رشده