پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

سلام به همه دوستان و استاد عزیز و خانم شایسته‌ی محترم و دوستداشتنی

یه جایی خوندم که آدم شش تا ترس اصلی داره که بقیه ترس ها هم از اونا نشئت میگیرن ، ترس از مرگ ، ترس از فقر ، ترس از پیری ، ترس از انتقاد ، ترس از مریضی و ترس از از دست دادن کسایی که دوستشون داری.

به نظرم ترس از ناشناخته بودن اون موضوع برامون میاد و معمولا ترس برای اتفاقی در آینده‌ست ، و چون فکرمیکنیم آینده نامعلومه پس برای این موضوعات ترس داریم…

مثلا من وقتی کلللی راجع به مرگ و بعد از مرگ و کسایی که تجربه نزدیک به مرگ داشتن مطالعه کردم و ویدیو دیدم و صحبت هاشون رو گوش کردم ، و با آگاهی های جدید ، اون باورهای قبلی راجع به اتفاقات بعد از مرگ رو تغییر دادم ، دیگه ترس از مرگ حتی به ذهنمم نمیاد و برام نامفهومه که چطور کسی این ترس زندگیش رو تحت تاثیر قرار میده…

یا با آگاهی هایی که راجع به روابط پیدا کردم ، دیگه ترس از دست دادن کسی که دوستش داری معنایی نداره…یا انقدر به سیستم هوشمند بدنم آگاهم که ترس از مریضی جایی نداره…

اما مثلا توی ترس از فقر یا ترس از انتقاد هنوز خیلی جای کار دارم و باید روی خودم کار کنم…میدونم که ترس از فقر هم از ناآگاهی میاد ، از نداشتن “باور فراوانی” و “احساس ارزشمندی و لیاقت” ، و ترس از انتقاد هم از عزت نفس پایین و همون احساس لیاقت نداشتن میاد وگرنه توهمی بیش نیست…

اما انقدر با این ترس ها زندگی کردیم که بهشون عادت کردیم و انگار با بودنشون راحت تریم تا با نبودنشون! اما هرچی خودشناسی بیشتر باشه و بیشتر آگاه بشیم این ترس هارو راحت تر کنار میذاریم و طور جدیدی عادت میکنیم که زندگی بدون ترس باشه…

توی کتاب “گفتگو با خدا” که دقیقا داشتم امروز صبح همین صفحاتش رو میخوندم! ، میگه “فقط دو انرژی در جهان هست ، عشق و ترس ، میگه ترس انرژی‌ای است که منقبض می‌کند ، درها را میبندد ، به داخل میکشاند ، فرار میکند ، پنهان میشود ، و صدمه میرساند.

عشق انرژی‌ای است که سبب بسط و گسترش میشود ، آغوش می‌گشاید ، به بیرون می‌جهد، دوام می‌آورد، آشکار میشود، سهیم میگردد و درمان میکند.

ترس جسم مارا در قبایی میپوشاند ، عشق سبب میشود ما عریان بایستیم. ترس چنگ میزند و هرآنچه ما داریم می‌رباید ، عشق هرآنچه داریم نثار میکند ،ترس از نزدیک به ما میچسبد ، عشق ما را آزاد میکند، عزیز میدارد. ترس میرباید ، عشق نثار میکند ، ترس صدمه میرساند ، عشق مرهم میگذارد. ترس حمله میکند ، عشق ترمیم میکند.

هر فکر ، گفتار یا عملی که از انسان سر میزند ،ریشه در یکی از این دو هیجان دارد ، و از این دو خارج نیست. ولی تو در انتخابِ هر یک از این دو کاملا مختاری.”

ما این انتخاب رو داریم که در ترس بمونیم یا اینکه عشق رو انتخاب کنیم…هر روزم رو با این نیت شروع میکنم که در عشق باشم در آرامش و شادی و سپاس و امنیت و آزادی و فراوانی و ثروت باشم…انتخاب میکنم که جور دیگه ای نگاه کنم از لنز عشق نه با لنز ترس…هرچند در گذشته ترس رو به ما آموختن ولی ما اینجاییم تا دوباره عشق رو “به یادآوریم”.

ممنون که تا انتها کامنتم رو خوندید ، بسیار دلی بود و خودم هم بهش احتیاج داشتم…

ممنون از استاد و سایت بی نظیرشون…

در عشق و آرامش باشید…