پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 8

بنام انرژی معجزه که این توانایی کنترل ذهنم رو با احساحس خوب وراحتی وبا ساختن باورهای قدرتمند کننده درونی وبا توجه به اینکه عوامل بیرونی تاثیری در زندگی من ندارن واین نوع نگاهی بوده که من از روی ترس به عوامل بیرونی داشتم وبت های را ذهنم ساختم واونا رو مانع وبهانه تعغیر نکردن خودم کرده بوده واین نشانه دهنده این بود که من هیج گونه احساحس لیاقتی در مورد خودم نکردم وهمش حواسم به به بیرون بوده وهیچ گونه توجه ای به درون خودم نکردم واصلن شهامت این نداشتم به درون خودم نگاه کنم به این خاطر همش،یا دنبال راضی نگه داشتن افراد بودم یا تر س از اینکه نکنه طرد بشوم نکنه شکست بخورم وکلی ترس دیگه که مثل یک بار روی دوشم سنگینی می کردن وتوجه کردن به ترس وواکنش نشون دادن به انها وشرایط بیرونی باعث می شود از این جور مسائل تو زندگی بیشتر ببینم وهمش توجه به این اون باشه این میگه چی همش توجه ام دنبال حرف مردم باشه ولی به لطف خداوند مهربان با برخورد تضاد های که در زندگی پیش اومد واون لطف خداوند بود واون خداوند می خواست من نگاهی به خودم بکنم اصلن ببینم خداوند چه توانمدی های بهم داده واونا رو تو درونم جستجو کنم واز خدادوند سپاسگزار باشم خداوند می خواست با این تضاد که تو زندگی پیش اومد به بهفهمونه که من ازرش تو تو درونم بهم داده واینقدر دنبال توجه گرفتن از عوانل بیرونی نباشم ابنقدر دنبال این نباشم نکنه فلانی از دست ناراحت شده باشه ودقیقا خودم روی جای خداوند زده بودم وهمیشه خواستم همه ادم رو موافق خودم راضی نکه دارم وهمیشه از احساحس بی لیاقتی که داشتم خودم مقصر زندگی دیگران می کردم ولی از وقتی فهمیدم جهان بر احساحس فرکانس کار میکنه وحال خوب واحساحس خوب اتفاقات خوب رو رقم میزنه تصمیم به سپردن همه چیز به دست خداوند بدم وبا تعغیر نگاهم وبا تعغیر باورهایم نه با جنگیدن با شرایط چیزی که یک عمر به اشتباه وگوش داده به صدای خداوند تو درونم واحساحس خوبم ریشه الگوهای تکرار شونده رو در ذهنم مدام تکرار می شود ومن هر سری با واکنش نشون دادن با کلی انرژی هدر دادن باید مینشتم از خداوند کلی گلایه شکایت می کردم این چرا ابنجور میشه چرا فقط من اینطورم وچرا همه حالشون خوبه ولی من همش حال بد چرا من به همه احترام میزام ولی هیچکس به احتراتم نمی زاره چرا مدادم درامدم بالا پایین چرا سال مدام زمدگی یک حالت وشکل به خودش گرفته چرا از بچگی اینقدر وابسته به دیگران شدم وهمه چیز از خداوند بخوام که روحش در وجودم هست وقتی متوجه شدم خداوند احساحس لیاقت همه چیز بهم داده دیگه شروع کردم با تعغیر باورهای وارزش،دادن به خودم وتحسین کردن خودم وخدای درونم وسپاسگزارکردن واین همه بهانه جوی های بی خود وترس توهمات بی جا رو از ذهنم دور کردم با احساحس خوب وبا باورهای درست واز خداوند ساسگزلری کردم به خاطر این ویژگی ذهن به نشون داد وچطور یک عمر انرژی زیبای خداوند کجا هدر دادم وقتی متوجه شدم خداوند چقدر اعتماد بنفس وچقدر عزت نفس وچقدر احساحس ارزشمندی به داده وبی خودم خودم ادم ضعفی وادم ترس تصور کردم این ساخته ذهنم بوده که من درونم وتوانایی های درونم رو نبینم