پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 9

به نام خدای مهربان سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان خوبم و خانم شایسته نازنین

خداروشکر من در زندگیم هدف های زیادی داشتم که تونستم به لطف خدا بهشون برسم مثلاً روزهایی که هنوز قانون سلامتی متولد نشده بود یعنی حدود سال 98 من تونستم با یک هدف گذاری عالی 35 کیلو وزن کم کنم و شدم یک الگو برای تمام فامیل و همکاران و…حتی دخترخاله ام که به واسطه چاقی مفرط نمیتونست بچه دار بشه با دیدن من و راهنمایی هایی که بهش گفتم و لطف خدا تونست کلی وزن کم کنه و خدا هم بعد از دوازده سال یه دختر خوشگل بهش داد یا همیشه هدفم این بود که در تهران زندگی کنم یا کلی هدف کوچیک‌ و بزرگ دیگه که خداروشکر به همش رسیدم اما هدف های زیادی هم هست که هنوز نتونستم بهشون برسم و هرسال مینویسم و امیدوارم امسال دیگه این هدف رو تیک بزنم اما بازهم موفق نمیشم و انشالله بتونم با کارکردن روی این فایل ها و طلب هدایت از خداوند به ایراد کارم پی ببرم.

درباره هدف هایی که هر بار به عنوان هدف سالانه یا هدف کوتاه مدت انتخاب می کنید اما به آنها نمی رسید، فکر می کنید چه دلایلی باعث می شود که شما باز هم به آن اهداف تعیین شده، نرسید؟؟؟

یکی از بزرگترین اهداف و آرزوهای هرساله من خرید خونه یا حداقل جابجایی از خونه ای است که الان در آن مستاجر هستم هست و هرسال هم به این هدف نمی‌رسم و باز اون رو موکول میکنم به سال آینده به نظرم بزرگترین دلیلی که نمیتونم به این هدف برسم بی ایمانی است و صد البته فکر کردن به چگونگی…

هرسال عید میام مینویسم که امسال دیگه از این خونه بلند میشم و میرم به خونه ای که امکانات مدنظرم رو داره خیلی هم مصمم عزمم رو جزم میکنم اما هرچقدر بیشتر به موعد قرارداد خونه میرسم نگرانی ام هم بیشتر میشه و همش میگم من که پول ندارم روی پول پیشم بزارم و الان هم هرروز خونه داره گرون تر میشه چطور میتونم اون خونه دلخواهم رو بخرم یا حداقل رهن کنم وقتی فایل آقا رضا عطار روشن رو دیدم که گفت به راحتی خونه مدنظرش با کل وسایل رو خریده و ایشون اسباب کشی نکرده و فقط لباساش رو با خودش برده و کلید انداخته و وارد خونه جدید شده میگم برای اون شده برای من نمیشه گاهی هم ذهنم همین باور عامیانه رو تحویلم میده که قبلاً میشد خونه خرید زمان فلانی راحت بود خونه ارزون بود اما الان دیگه خونه خریدن یه رویا شده حتی اومدم به تقلید از آقارضا که گفتن من یک هزارتومانی توی جیبم نبود اما هرروز میرفتم بنگاه و خونه میدیدم اومدم با خودم گفتم من هم بیام و این تمرین رو انجام بدم و برم بنگاه خونه ببینم اما از اول سال تا الان که 9 ماه از سال گذشته حتی یک بنگاه هم نرفتم حتی یک خونه هم ندیدم الان که این فایل رو دیدم از خودم سوال پرسیدم که واقعاً چرا نرفتم؟ چرا نرفتم بنگاه و بگم اومدم خونه بخرم ؟ جوابی که ذهنم داره میده اینه که چطوری؟؟میگم نمی‌دونم ولی حداقل برم تمرین کنم برم ببینم حس خونه خریدن چطوریه؟؟ اما ذهنم میگه اینا کارای بیهوده‌ایه و من بهش میگم ولی نتیجه داده آقا رضا نتیجه گرفته ذهنم دوباره میگه اون موقع میشد الان نمیشه و اون شانس آورد یا توی هزارتا مورد حالا یکی اینطور شانس آورده و…این بازی و گفتگوی پینگ پنگ طور من با ذهنم ادامه پیدا می‌کنه تا جایی که ایشون پیروز میشه و من دیگه احساسم بد میشه و غمگین میشم .

یا هدف انتخاب میکنم که کسب و کار شخصی خودم رو دوباره راه اندازی کنم اما چون یک‌بار شکست خوردم ذهنم من رو میترسونه و میگه نمیشه یا میگه چه فایده دوباره تلاش می‌کنی تا یه جای خوبی رشد می‌کنی اما باز دوباره سقوط می‌کنی و اونقدر در ابعاد مختلف این بالا و پایین شدن ها برام اتفاق افتاده که دیگه هییییچ انگیزه ای برای دوباره بلند شدن و دوباره رشد کردن ندارم در واقع دلیل اصلی اینکه هربار هدف انتخاب میکنم و بهشون نمی‌رسم این موارد هست که:

در شروع کار خیلی انگیزه دارم اما رفته رفته انگیزه ام رو از دست میدم(بی ایمانی،عدم توکل،عدم شناخت صحیح خداوند و نحوه کارکرد جهان،عدم خودباوری)

خیلی خوب می‌شینم هدف انتخاب میکنم قدم هایی که باید بردارم رو مینویسم همه چیز رو مشخص میکنم اما هربار برداشتن اون قدم ها رو به تعویق میندازم و بعد چند وقت دیگه کلا بیخیال اون هدف میشم(ترس که از از بی ایمانی میاد،شرک،باور کمبود)

ناامیدی در رسیدن به هدف حتی قبل از برخورد با مانع هم یکی از دلایل نرسیدن به اهدافم هست

ترس از شکست یکی دیگر از دلیل هایی است که باعث میشه من پیگیر رسیدن به اهدافم نباشم(امروز دخترم داشت یک کارتون خارجی میدید یکی از شخصیت ها گفت اگر فلان چیز رو بردارم و اشتباه باشه چی؟و اون آدم عاقل داستان گفت هیچ اتفاقی نمی افته و باعث میشه تو بفهمی در انتخاب های بعدی دیگه نباید اون چیز رو برداری ومیشه یه تجربه خوب برات)

در توضیحات سوال هم استاد یه نکته جالب گفت که دیدم من اون رو هم دارم و اون این نکته بود که من حتی میترسم به اهدافم برسم و برای من این نکته این ترس رو داره که نکنه به هدفم برسم و بعد چند وقت دوباره از دستش بدم یا وقتی به اون هدف برسم بعدش چی قدم بعدی چیه ؟

کوتاه بودن سقف آرزوها هم دلیل دیگر نرسیدن به اهدافم هست یعنی وقتی به هدفی میرسم میگم خوب دیگه تموم شد همین بود و دیگه انگیزه ای برای اهداف بعدی ندارم

تعیین نکردن هدف بعدی هم دلیل نرسیدن به اهدافم هست چون دیگه انگیزه ای برای ادامه دادن ندارم

«ما بدون استثنا خالق شرایط زندگی خودمان هستیم» این جمله ایه که من بهش ایمان ندارم و همین ایمان نداشتن وباور نداشتن به این جمله بزرگترین پاشنه آشیل و دلیل من برای نرسیدن به اهدافم هست.

این ها دلایل نرسیدن من به اهدافم هست که وقتی ریزتر دنبال دلیل این دلیل ها میگردم به این جواب ها میرسم:

نداشتن ایمان و توکل

عدم درک صحیح خداوند و نحوه کارکرد جهان

عدم خودباوری و نداشتن عزت نفس و اعتماد به نفس

عدم کنترل ذهن

عدم سپاسگزاری و ندیدن نعمت های کنونی

ننوشتن موفقیت هایی که بهش رسیدم و جدی نگرفتن این تمرین مهم جهت ترمیم احساس لیاقت و خودباوری

و بزرگترین پاشنه آشیلم عمل نکردن و حرکت نکردن و قدم برنداشتن

من باید یه بار دیگه با جدیت شروع کنم به یادگیری موارد پایه یعنی یاد بگیرم ایمان چیه عمل چیه خودم کی هستم…کنترل ذهن چیه و…

آره باید از نو شروع کنم…

ممنونم از استاد عزیزم بابت این فایل زیبا

ممنون از بچه های سایت بابت کامنت های عالی