پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 9

«الَّذِى خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَوهَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُور؛

او خدائی است که مرگ و زندگی را آفرید تا شما رادر میدان حسن عمل بیازماید و پرورش دهد»

وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُون”

«من انسانها و جن را نیا فریدم مگر برای اینکه عبادتم کنند»

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَینَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلی کلِّ شَیءٍ قَدِیر

«خدا همان کسی است که آسمان های هفت گانه و زمین هائی همانند آن را آفرید، فرمان او در میان آنها جاری است، همه اینها به خاطر آن بوده است تا شما بدانید خدا بر هر چیزی قادر است»

سلام بر استادان نو و عشق و آگاهی

‌سلام بر دوستان هم مدار و همکلاسیهای مکتب توحیدی و غارنشینان این عصر مدرن

پروردگارم را شاکرم برای بودنم در این دوران و هم قدم شدنم در مسیر تکاملم در این فرکانس با دوستان نابی که در این سایت در کنار هم یاد میگیریم ،مینویسیم ، می خوانیم و بعضا اشک میریزیم از سر آگاهی و شوق.

هدف خیلی واژه مقدسیست از نظرم وقتی خداوند انقدر زیبا هدف از خلقت و آفرینش را بیان می‌کند؛

من شما را آفریدم برای حسن عمل ( احسن و عملا)

و باز می فرمایند ،

من شما را آفریدم برای عبادت(لیعبدون)

من شما را آفریدم برای آگاهی و بیداری و تقویت ایمان (لتعلمو)

این آیات بیانگر هدف تکاملی آفرینش است که به خود انسان ها باز می گردد.

وقتی خداوند به این زیبایی هدف آفرینش آسمان‌ها و زمین و جن و انس و مرگ و زندگی را به ما گوشزد کرده پس مگه میشه با انسان‌ها بتونیم بدون هدف مسیر تکاملمون رو طی کنیم!

درباره هدف هایی که هر بار به عنوان هدف سالانه یا هدف کوتاه مدت انتخاب می کنید اما به آنها نمی رسید، فکر می کنید چه دلایلی باعث می شود که شما باز هم به آن اهداف تعیین شده، نرسید؟

و باز دوست دارم اینجا خدای مهربانم رو سپاسگزار باشم برای تک تک هدفهایی که داشتم و چه زیبا و قدرتمند با یاری او به آنها رسیدم

ولی چون سوال استاد درباره هدفهاییست که به آنها نرسیده ایم مجبورم در مورد تنها هدف و بزرگ‌ترین هدفم که هنوز به آن نرسیده ام بگویم

چون من خیلی عادت ندارم هدف های نرسیده ام را بازگو کنم و مطمئن هستم در زمان درست حتما محقق خواهد شد چون اگر قرار بر نرسیدن بود هرگز در وجود من شکل نمیگرفت

قبل تر هم در نوشته هایم نوشتم که بیداری من از زمان شیوع پندمیک کوید بود چون در آن زمان فراغت بسیاری داشتم برای تنها شدن با خودم و پیدا کردن ناشناخته های وجودم ، و از همان زمان هدف مهاجرت در من قویتر شکل گرفت

هر سال به عنوان هدف اصلی در کنار هدف های دیگرم در دفتر هدف گذاریهایم هست و به لطف الله خیلی از هدف هام اعم از روابط کاری مورد نظر ، رشد مالی، مساعل تربیتی دخترم هستی ، خواسته ها و هدف های شخصیم … اکثرا تیک می خورن ولی همچنان با گذشت تقریبا چهار سال هدف مهاجرت من تیک نمی خوره

اتفاقا اینجا در این مباحث الگوهای تکرار شونده مجالیست که با این سؤال‌ها و پیدا کردن باورهای محدود کننده بفهمم که چه باگی در ذهنم مانع است

و البته اینم بگم در این مدت عضویت در سایت و تماشای زندگی استاد در سفرنامه و در سریال زندگی در بهشت مطمئن تر هستم که واقعا دوست دارم مهاجرت کنم مخصوصا با اتفاقاتی که این سال اخیر افتاد و همگی از آنها باخبریم مطمئن تر شدم که به من هیچ تعلق خاطری برای گذراندن ادامه عمرم در ایران ندارم،

«إِنَّ الَّذِینَ تَوَفّاهُمُ الْمَلائِکَهُ ظالِمِی أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِیمَ کُنْتُمْ قالُوا کُنّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ واسِعَهً فَتُهاجِرُوا فِیها فَأُولئِکَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصِیر».

این، به خوبى نشان مى دهد که فشار و خفقان محیط در آنجا که امکان هجرت وجود دارد، به هیچوجه در پیشگاه خدا عذر نیست.

و البته که قبلتر چون خواهرم 10سالی هست که در المان زندگی می‌کند همیشه فکر میکردم و حتی اقداماتی هم که انجام میدادم برای مهاجرت به اروپا بود ولی این چند سال هدف من مهاجرت به امریکا ،کشور پهناور و پر از نعمت و برکت و فرصت است

(البته دوباره ذکر کنم که خواهر بزرگ‌ترم10سال پیش با شرکت در لاتاری الان ساکن امریکا هستن)

و امروز شاید با این سوال استاد من تکاملم را برای رسیدن به این هدف طی میکنم که واقعا چه باورمحدود کننده ای دارم که مقاومت می‌کند برای مهاجرتم که

1-ایا سهیلا تو وابسته هستی به جایی که در آن زندگی میکنی ؟!

2-ایا سهیلا تو ترس داری برای روبرو شدن با چالشهای زندگی در فرهنگ و کشوری دیگر؟!؟

3-یا شاید موضوع جدا شدن از ‌‌خانواده و پدر و مادر است؟!

4-یا موضوع کار و کسب و درآمد در کشوری دیگر؟!؟

5- و حتی شاید موضوع مربوط به زبان باشه؟!؟

6- و یا شاید همسر و فرزندم؟!

و یا موردهای دیگر !!!!!!! نمیدانم

ولی مطمئن هستم با یاری خداوند و بودنم در این فضا و در کنار استاد و دوستان و کسب این آگاهی‌های ناب و همفرکانسی جالب با استاد عباسمنش حتما روزی بلاخره در همینجا به دوستان عزیزم مینویسم که هدف من بلاخره محقق شد

در جستن دل بودم بر راه خودش دیدم

افتاده در این سودا چون مردم صفرایی

شمس الحق تبریزی پالود مرا هجرت

جز عشق نبینی گر صد بار بپالایی

در پناه الله مهربان باشید

سلام نفیسه جان

سپاسگزارم از شما که با نگاه قشنگت کامنت منو خوندین و در آن اندیشیدی

بسیار با این مطلبی که به آن اشاره کردین موافقم و همیشه در تمام موارد هم خودم و هم به دخترم این موضوع را بارها گوشزد میکنم

دقیقا همین طوره که طبق قانون خداوند احساس خوب =اتفاقات خوب.باید در موقعیتی که هستیم در صلح باشیم و با احساس خوبمون در مدار بهتر قرار بگیریم و همفرکانس بشیم با خواسته های نابمون.

درسته شاید کمی از کامنتم احساس نارضایتی از شرایط موجود به مشام برسد که البته نمیتونم بگم نیست ولی اینها رو به حساب تضادها میزارم که برام مثه اهرم رنج و لذت مشخص میکنه خواسته من چیست .

ولی من واقعا از شرایطی که دارم زندگیم ،روابطم ،کارم،عاشقانه هایم در طول روز با خالقم انقدر در صلحم و احساس آرامش دارم که اگر در همین لحظه کوچ کنم از این کالبد خاکی با فراق بال انرا می پذیرم.

دوست شما سهیلا