پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 10

به نام خدای وهاب

سلام به استاد عباس منش عزیزم و مریم جانم و دوستان توحیدی ام در این سایت بی نظیر و الهی.

استاد جانم خدا رو شاکرم که هدایتم کرد بیام و فایل جدید رو ببینم و گوش کنم و کامنت بنویسم. و از شما و مریم جانم هزاران بار سپاسگزارم که این فایل ها رو آماده می کنید. خیلی عاشقتونم.

استاد اول بگم که تصمیم گرفتم بیام به سمت عمل‌گرایی و تا جای ممکن کمال‌گرایی رو کنار بذارم. برای همین می خوام کامنت بنویسم و برای نوشتن سخت نگیرم چون گاهی این سخت گرفتن باعث می شه کلاً ننویسم چون عموماً بهترین شرایطی که دنبالش هستم پیش نمیاد.

استاد درباره این الگوهای تکراری باید بگم که خدا رو صدهزار بار شکر من در یک سال اخیر خیلی تغییر مثبت کردم و دلیلش هم واضحه: گوش کردن و درک کردن نسبی فایل ها و عمل نسبی به مطالب فایل ها.

اما به طور کلی بازخوردهای منفی یکسانی که معمولاً افراد نسبت به من دارند اینهاست:

خیلی خودت رو دست کم می گیری

خیلی سختگیر هستی

خیلی جدی و خشک هستی

خیلی کُند کار می کنی و کارها رو طول می دی

خیلی آروم حرف می زنی

خیلی خودت رو برای دیگران به زحمت می اندازی

خیلی رعایت دیگران رو می کنی

خیلی ازخودگذشتگی می کنی

خیلی تعارفی هستی

خیلی کم‌حرف هستی

استاد یه مورد دیگه که تقریباً تبدیل به الگو شده بود (الان خیلی کمتر شده) و همیشه ازش ناراحت و عصبی می شدم هم این بود که در محیط های کاری یا در کلاس های آموزشی که شرکت می کردم و در جمع های دوستانه همیشه افراد، چه خانم چه آقا، چه هم‌سن چه غیر هم‌سن، همدیگه رو به اسم کوچیک صدا می کردند ولی به من که می رسیدند فامیلیم رو می گفتند. خانم فلانی!

و نمی دونید من چقدر لجم می گرفتتتت! :(((( انقدر ناراحت می شدم که نگو. احساس می کردم اینطوری باهام صمیمی نیستن. یه جدایی و فاصله ای رو حس می کردم که برام ناخوشایند بود. گاهی می گفتم اسمم رو صدا کنید ولی باز هم نمی گفتند. یه بار اسم می گفتند و باز دوباره فامیلیم رو می گفتند.

این مورد هم در دو سال اخیر خیلیییی بهتر شده و تقریباً اتفاق نمی افته و حتی اگه به ندرت اتفاق بیفته، دیگه ناراحتم نمی کنه.

ویژگی های مثبتی هم هست که دیگران در بازخوردهاشون بهش اشاره می کنن، مثلاً می گن خیلی قابل اعتماد هستی، خیلی خوش سلیقه ای، خیلی دقیق هستی، وقتی مسئولیتی رو به عهده می گیری خیال آدم راحته و…

استاد در دو سالی که من گوشم به شنیدن صدای شما آشنا و محرم شده، با کار کردن روی شخصیتم سعی کردم ویژگی های منفی خودم رو تغییر بدم. مثلاً در مورد ازخودگذشتگی برای دیگران می تونم بگم که بدون هیچ اغراقی من 80 درصد عوض شدم، حتی در قبال فرزند خودم. به هیچ وجه اون فداکاری افراطی قبل رو ندارم، مخصوصاً وقتی مریض می شه، کمتر بهش توجه می کنم.

یه لحظه یادم اومد که قبلاً چه طوری بودم و چقدر فرزندم رو هم وابسته بار آورده بودم و از بس وقتی سرما می خورد بهش توجه می کردم که بیشتر مریض می شد.

خدا رو شکر که از اون دوران گذر کردم.‌

همگی در پناه خداوند وهاب سلامت و در احساس خوب همیشگی باشید و بی‌نهایت نعمت و ثروت به زندگی تون وارد بشه.

رضوان عزیزم! آخ جون که یاد من افتادی و خواستی برام پیام بذاری. خیلی لذت‌بخشه که یه انسان توحیدی، یه بنده خالص و پاک یاد آدم بیفته.

ممنونم ازت که این قدر محبت داری عزیزم. آره رضوان جانم. و امیدوارم‌ توی اون موقعیت که همه ازم شیرینی می خوان، تو هم باشی و شیرینی اول رو خودت داده باشی، چون که خواسته‌‌هات و مخصوصاً اون خواسته بزرگ بزرگه‌ت محقق شده. اون روز رو تجسم می کنم. :)