عمل به قوانین خداوند، چگونه زندگیمان را متحول می کند

سلام به استاد عزیزم ، خانم شایسته نازنین و دوستان عزیز.

استاد با اینکه هر روز سایر فایلهاتون رو میبینیم ولی باز انگار دلتنگیم و وقتی فایل جدید میاد همگی ذوق میکنیم. خدا انشالله حفظتون کنه.

«هیچکس هیچ قدرتی در خلق زندگی ما نداره مگه اینکه ما باور کنیم که داره، مگه اینکه ما بترسیم، مگه اینکه ما باج بدیم، مگه اینکه بهش توجه کنیم، مگه اینکه ما بهش فکر کنیم، مگر اینکه ما باهاش بجنگیم…»

میخوام از یه امتحانی که جدیدا شدم بنویسم… یعنی چند وقته میخوام بنویسم ولی مطمئن نبودم اعتراف بهش درست باشه :) امروز که دیدم استاد فایل جدید گذاشته تصمیم گرفتم بنویسم. از امتحانی که ناخودآگاه قدرت توی ذهنم از خداوند گرفته شد و نزدیک بود که از مسیر خارج شم…

توی ماه اپریل یعنی حدود 6 ماه پیش یه فروش 4500 تنی به هند داشتم. خریدار 20 درصد پیش پرداخت برام زد. باید خرید رو از کارخونه انجام میدادم. با یکی از تریدرها که از دوستامه صحبت میکردم که گفت فلانی جدیدا تو اصفهان کارخونش رو گسترش داده و داره قیمتای پایینی به نسبت بقیه میده و کیفیتش هم خوبه.

اسم طرف رو نشنیده بودم ولی این دوستم میگفت بابای این آقا قبلا کارخونه داشته و مقدار کم کار میکرده حالا پسرش کارخونه رو تحویل گرفته و گسترش داده و داره خوب کار میکنه و قیمت هم پایین میده که زودتر جاشو تو بازار باز کنه. پرسیدم تو خودت باهاش کار کردی؟ گفت “آره زود هم بار رو تحویل داده.”

از صرافی هم که باهاش کار میکردم راجع بهش پرسیدم و اون هم تاییدش کرد.

امتحانی دو تا تناژ کوچیک 160 تنی یعنی 320 تن از همین کارخونه ای که دوستم میگفت خریدم تا خودم مطمئن شم.

قیمت پایین، سرعت تحویل بالا و‌ کیفیت عالی.

اعتمادم جلب شد و برای خرید 4500 تن 20٪ براش یکجا پیش پرداخت زدم که عدد بزرگی میشد. به غیر از من، همون دوستم و یه خانم دیگه هم همزمان ازش تناژ بالا خرید کردند.

اون موقع مطلع نشدم ولی بعدا از طریق صرافم فهمیدم ظاهرا با عدد مجموع پیش پرداختها وسوسه شده و به جای اینکه با اون پول مواد اولیه بخره و تولید کنه و بارها رو تحویل بده، مقدار زیادی شمش طلا خریده. البته قصد کلاهبرداری نداشت، فقط از نظر خودش با اون پیش پرداختها سرمایه گذاری کرده بود تا دو هفته بعدش قیمت بالاتر بفروشتشون و مواد اولیه بخره. اما پیش بینیهاش درست از آب در نیومد و دو هفته بعد قیمت طلا اومده بود پایین و قیمت مواد اولیه بعلت افزایش قیمت نفت رفته بود بالا و بعبارتی ضرر کرده بود :)

باز طمع کرد و هی دست دست کرد که قیمت طلا بره بالا بعد بفروشه. سرتونو درد نیارم اما خلاصه ش اینکه باری که باید ماکزیمم یک ماهه تحویل میشد، تحویلش 5 ماه و نیم طول کشید و جالب اینکه به جای اینکه خسارت تاخیر در تحویل بده، هزینه های سنگین انبارداری رو هم پای مشتریها از جمله من زده بود. از طرف دیگه انقدر تحویل بار رو طول داده بود که کرایه کانتینر از بندرعباس به هند هم حدود 50٪ بالا رفته بود که اونم بعهده من بود چون فوب خریده بودم و سی اف آر فروخته بودم یعنی کرایه نه بعهده کارخونه بود نه بعهده مشتری، بعهده شخصِ شخیصِ خودم بود :) تقریبا هر دو سه روز با اون آقا تماس میگرفتم برای پیگیری بار و از هر 10 تا تماسم یکیش رو جواب میداد و لحن صحبتش هم یجوری بود که بیشتر شوخیهای سبک میکرد تا اینکه جواب درستی داشته باشه و بعدا شنیدم کلا با همه خانمها همین رفتار رو داره. با وجودیکه به شدت تلاش میکردم روی نکات منفی تمرکز نکنم اما اعتراف میکنم خیلی رو مخم بود و حتی یه بار از کوره در رفتم. خداوند به شدت یارم بود که خریدار هندی تماس گرفت و گفت قیمتها افزایشیه و قصد نداره الان این بار رو توی هند بفروشه و میخواد دیرتر بفروشه که سودش بیشتر باشه، و از من خواست اگه میتونم بار رو دیرتر بفرستم که توی هند هزینه انبارداری نده :) منم گفتم چشم :)) یعنی کارخونه بار رو نمیداد و خریدار فکر میکرد طبق درخواست خودش من بار رو نمیفرستم :)) و به همین خاطر هم قبول کرد افزایش کرایه رو تقبل کنه که باز اینم کار خدا بود :)

اما با وحود این همه یاریِ خداوند باز نگران بودم نکنه طرف اصلا فِلِنگ رو ببنده و در ره و من بمونم پیش پرداخت قلمبه که از مشتری گرفته بودم و به کارخونه داده بودم!

اونجا خودمو سرزنش کردم که چرا شرکتم رو فقط توی دبی ثبت کردم و توی ایران شرکت ثبت شده ای ندارم که حداقل بتونم قانونی اقدامی بکنم.

به چشم یه درس بهش نگاه کردم و رفتم دنبال کارای ثبت شرکت. ولی در نهایت بدون نیاز به اقدام قانونی طرف 4000 تن رو طی پارتهای 500 تنی تحویل داد و حالا فقط مونده بود 500 تنِ آخر.

500 تن آخر در حال بارگیری بود که متوجه شدم این آقا در کمالِ حواس پرتی ، یکی از 500 تنها رو قبل ازینکه پول باقیمونده 80 درصدش رو بگیره بلافاصله بعد از اتمام بارگیری برام آزاد کرده و حتی توی جدول وضعیت پرداخت هم اونو پرداخت شده از سمت من در نظر گرفته و اصلا حواسش نیست که من هنوز بهش پرداخت نکردم :))

گوشی رو برداشتم بگم این باری که ازاد کردی حتی بهم صورتحساب هم ندادی. اما قبل ازینکه شماره رو بگیرم دوست عزیزمون شیطان سر و کله ش پیدا شد :)

اول اینطوری شروع کرد:

«صبر کن شهرزاد! بار که به مشتری تحویل شده تو هم که پولو از مشتری گرفتی. اینم که خودش حواسش پرته. پس عجله نکن، بذار 500 تنِ آخر هم تحویل بده خیالت راحت شه. ندیدی هنوز بار فلانی و فلانی که همزمان با تو ازش خرید کرده بودند رو تحویل نداده؟ بذار این 500 تنِ آخر هم تحویل بده بعد یه دفعه دو تا رو با هم باهاش تسویه میکنی…»

اون روز پول رو ندادم و زنگ هم نزدم ولی اصلا حس خوبی نداشتم و دلم آشوب بود. فرداش به اون آقا زنگ زدم ولی قبل ازینکه حرفی در این مورد بزنم، گفت یک سری هزینه ها پیش اومده و خیلی ضرر کرده رو این پروژه و بشینیم با هم صحبت کنیم ضرر زیان رو نصف نصف کنیم.

خونم به جوش اومد. به خاطر طمع خودش و خرید شمش طلا با پولای ما ضرر کرده بود و حالا به جای عذرخواهی بابت این همه تاخیر و هزینه انبارداری و کرایه و غیره، میخواست تو بقیه ضررهاش هم منو شریک کنه!

دوباره شیطان اومد :« دیدی گفتم؟! ببین این کلا آدم حسابی نیست! پول اون 500 تن رو‌نگه دار تا اگه پارت آخر رو بعد از تسویه آزاد نکرد که ضرر زیان بگیره، تو هم خسارت رو ازین پول کم کنی»

دوباره تاثیر گذاشت ولی باز تا فرداش دلم آشوب بود و حسم بد.

فردا برای دلداریم اینجوری گفت: « الان برا چی حست بده؟ اصلا چی شد که این آدم قالتاق حواسش پرت شده که از تو پول نگرفته؟ نمیفهمی کار خداست؟ اون داشت به تو ضرر میزد و حالا خدا کاری کرده خیلی بیشتر از ضررهاش دست تو پول داشته باشه…»

….

سرتونو درد نیارم دیگه تا فرداش پا رو ازینم فراتر گذاشت که «پول تو 6 ماه دست این یارو بوده حالا بذار پول اونم 6 ماه دست تو باشه. نمیخوای که کلا ندی! تو هم 6 ماه دیگه پولشو بده! اینجوری با هم بی حساب میشین! میتونی بدون اینکه به سرمایه کارت دست بزنی به راحتی با این پول تو دبی یه آپارتمان عالی بخری با ویوی دبی مارینا! یا اصلا میتونی برا شهروز یه مغازه 200 متری تو بازار مبل بگیری… شایدم اصلا تا اون موقع اندازه همین پول رو پروژه های دیگه سود کردی و راحت پولش رو دادی. یا اصلا همونطور که اون به جای تحویل کل بار، بار رو خرد خرد داد تو هم پولش رو خرد خرد میدی» و خلاصه این داستان تا ظهر فرداش ادامه داشت. دیدم داره زورش هی زیاد و زیادتر میشه و از حس بد منم کم کم کاسته میشه!

قضیه رو به مامان گفتم و ازش مشورت خواستم. جا خورد! فقط یک جمله گفت :

«اگه استاد عباسمنش بود بنظرت چیکار میکرد؟ »

پیام دریافت شد… از خودم خجالت کشیدم که اصلا چرا این افکار به ذهنم خطور کرده؟ یعنی خدای من انقدر ناتوانه که برای خرید آپارتمان تو دبی و مغازه برا شهروز پول مردم رو‌ ندم؟! بعد ازین همه کاری که برای من کرده هنوز انقدر راحت ایمانم یادم میره؟ درسته اون بنده خدا حواسش نیست ولی خدا که حواسش هست… دلم به این خوشه که اگه یادش بیاد هم قانونی دستش به جایی بند نیست؟ خدای من نیاز به قانون داره؟! مگه استاد نمیگه از هر کاری که کوچکترین خلاف و پنهانکاری داره دوری کنید؟ توجیه پیدا میکنم برای پنهانکاری و تعهد نکردن به عهدم؟ از خسارت میترسم؟ خدای من قدرت نداره نذاره کسی پول زور ازم بگیره؟ اصلا خدای من قدرت نداره میلیونها برابر بزرگتر ازون رو بهم بده؟!

نذاشتم یک دقیقه هم بگذره و شماره طرف رو گرفتم و گفتم یادت رفته برای فلان پارت صورتحساب بفرستی و اشتباهی آزاد کردی. باورش نمیشد اول فکر میکرد اشتباه میکنم اما در نهایت بعد از کلی توضیحات فهمید و با ناباوری گفت «دمت گرم که گفتی… »

پولش رو زدم و رسید پرداخت رو براش فرستادم و زیرش یه پیام نوشتم «تو هم لطفا مرد باش باز هزینه اضافی از من نگیر»

و جواب داد «غلط بکنم» :))

چند روز بعد پارت آخر رو هم تحویل داد و همه چیز به خیر و خوشی تموم شد در حالیکه اون دو‌ نقر بنده خدای دیگه که همزمان با من ازین بار خریده بودند هنوز موفق نشدن بارهاشون رو بگیرن.

گاهی وقتها بعد از یه مدت کار کردن رو خودمون فکر میکنیم الان دیگه مسیر راست رو میدونیم و بهش پایبندیم ولی باز تو یه سری موقعیتها ممکنه بزنیم به جاده خاکی… این تلنگری بود که بفهمم هنوز خیلی باید رو خودم کار کنم…