سرفصل آگاهی های این فایل شامل:
- شرایط سخت، نتیجه ناآگاهی از قوانین خداوند و در نتیجه، عمل نکردن به آنهاست. اما به محض آگاهی از قوانین و اجرای آنها، شرایط زندگی از همه لحاظ، متحول می شود؛
- قوانین خداوند به گونه ای تعبیه شده که به ما آزادی کامل برای خلق شرایط دلخواه در زندگی را داده است؛
- چرا برخی از افراد شرایط سختی دارند؟
- آگاهی هایی که کمک می کند شرایط بسیار سخت، تبدیل به بهشت دلخواه شود؛
- تا زمانیکه در مسیر هماهنگ با قوانین حرکت می کنی و کانون توجه خود را کنترل می کنی، هر اتفاقی با هر ظاهری و هر فردی با هر نیّتی، به نفع شما کار می کند؛
- اتفاقات به خودی خود معنایی ندارند، نحوه نگاه ما به آن اتفاقات، به آنها معنا می بخشد. بنابراین، کار ما کنترل عملکرد دیگران نیست، کنترل کانون توجه خودمان است؛
- چقدر از دلیل رفتارهای خود آگاه هستی؟!
- چقدر نگران دیدگاه دیگران درباره خودت هستی؟!
- چقدر دلیل رفتارهای شما، تایید شدن توسط دیگران است؟!
- اعراض کردن از ناخواسته ها، یکی از مهم ترین ارکان هماهنگی با قوانین خداوند است؛
- طبق قانون، به هر چه توجه کنی، اساس آن جنس از توجه را به زندگی ات دعوت می کنی؛
- کنترل کانون توجه = توجه به خواسته ها + اعراض از ناخواسته ها؛
- تغییر باورها، به خوبی خود را در تغییر عملکرد و رفتار ما نسبت به قبل، نشان می دهد؛
- ادامه یافتن رفتارهای درست در مسیر درست، هر شرایطی با هر درجه از نادلخواهی را، تغییر می دهد؛
- باورهای ایمان ساز؛
- تا وقتی در آرامش قلبی به سر می بری- که نتیجه کنترل ذهن است- هر قدمی در این مسیر، به اندازه هزاران قدم، سازندگی دارد؛
- چگونه با عمل به یک اصل ساده از قوانین، به احساس بی نیازی برسیم؛
- مهم ترین قدم برای شروع سازندگی؛
- مسیر رسیدن به خواسته ها از دل “توجه کردن به داشته ها” پدید می آید؛
- تشخیص هدایت های خداوند و پیروی از آنها؛
منابع بیشتر درباره آگاهی های این فایل:
منتظر خواندن نظرات و آموخته های شما از این فایل، در بخش نظرات هستیم
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری عمل به قوانین خداوند، چگونه زندگیمان را متحول می کند513MB75 دقیقه
- فایل صوتی عمل به قوانین خداوند، چگونه زندگیمان را متحول می کند72MB75 دقیقه
خدایا… هر چی دارم، هر چی هستم، از توئه.
سلام به استاد عزیزم، خانوم شایسته‌ی مهربون و همه‌ی دوستان نازنین و توحیدی‌مون تو سایت…
امروز هم روزم رو با شنیدن دوباره ی این فایل پر از نور و آگاهی شروع کردم… واقعاً خدا خودش می‌دونه که چقدر این روزا به شنیدن این حرف‌ها نیاز داشتم. متأسفانه یه مدت، حدود یه ماه، ناخودآگاه از سایت فاصله گرفتم. خیلی کم سر میزدم، کم گوش می‌دادم و حس می‌کردم دارم آروم‌آروم از اون مسیری که با عشق شروع کرده بودم، دور میشم…
اما خدا رو شکر، این چند روزه دوباره با جون و دل برگشتم، دارم بیشتر فایل‌ها رو گوش می‌دم، مخصوصاً دوره‌ی دوازده قدم که داره کم‌کم اون آرامش گمشده رو بهم برمی‌گردونه. حالم بهتر شده، حس و حالم داره جون می‌گیره واسه اتفاقای قشنگی که تو راهن…
وقتی این فایل‌ها رو گوش می‌دم، یه حسی بهم می‌گه که انگار خود خدا داره آروم‌آروم راهو نشونم می‌ده، می‌گه کجا برم، چیکار کنم. منم خودمو با تمام وجود تسلیم اراده‌ی خدا میکنم. باور دارم، با تمام وجودم ایمان دارم که بهترین برنامه رو برام نوشته. چون می‌دونم اگه من یه قدم بردارم، اون خودش با ده قدم میاد سمتم… تا من به اون جایی که باید، برسم.
داستان لیلای عزیز یه نوری توی دلم روشن کرد… یه امید تازه… که این راهی که دارم می‌رم، درسته. به‌موقع‌ست. و من باید با توکل، با عشق، ادامه‌ش بدم.
خدایا شکرت… برای همه نشونه‌هات، برای همه راهنمایی‌هات، برای همه لحظه‌هایی که کنارمی و من حسش میکنم…
خدایا خیلی دوستت دارم…
خدایا، هر چی دارم از خودته…
سلام به استاد عزیز، خانم شایسته‌ی مهربون و همه‌ی دوستان خوبم توی سایت
خواستم یه دل‌نوشته‌ی کوچیک باهاتون به اشتراک بذارم…
این روزا یه کم درگیرم… یه سری چیزا ذهنمو مشغول کرده که دقیقاً توی همین فایلی که گوش دادم حال و روز دلمو گفته. با اینکه شرایط سخته، ولی صد هزار بار شکر که از وقتی وارد این جمع صمیمی شدم، یه جورایی چشم‌هام بیشتر باز شده، آگاهی‌هام رفته بالا، و سعی کردم خیلی بیشتر از قبل، ذهنمو مدیریت کنم.
قبلاً، خیلی وقتا به‌خاطر حرف مردم، کاری رو که دلم می‌خواست انجام نمی‌دادم… می‌ترسیدم از قضاوتشون… ولی حالا به این نقطه رسیدم که فقط خودم مهمم! فقط آرامش روح و روان خودمه که برام ارزش داره. دیگه قضاوت بقیه برام رنگی نداره.
استاد همیشه می‌گفتن که سکوت توی روزای سخت یه جور هنر و ایمانه… سخته، اما بهترین کار همینه. سکوت کنم و دلمو بسپارم به خدا.
من واقعاً خودمو با تمام وجود به دستای خدا سپردم. با همه‌ی وجود از خودش خواستم راه بعدی رو نشونم بده…
می‌دونم این سختیا فقط یه نقطه‌ی عطفه توی مسیر رشدم، یه تضاد لازمه که باید لمسش کنم تا بتونم از درون قوی‌تر بشم.
تمام سعی‌مو دارم میکنم که تمرکزم روی نکات مثبت باشه. شاید هنوز به اون جایی که می‌خوام نرسیدم، ولی دارم توی مسیر خدا حرکت میکنم. این یعنی نجات… یعنی امید…
خدایا شکرت من امیدم فقط به خودته و تمام……