تصور شما از خداوند چگونه است؟
آیا تصویری که از او در ذهنتان ترسیم نموده‌اید، خداوند را مثل یک انسان، احساساتی، واکنش گرا، قضاوت کننده یا دل رحم تصور نموده‌اید؟
آیا خداوند را مثل خودتان می‌بینید؟ یعنی مانند موجودیت یک انسان داری احساسات اما بسیار قدرتمند و با سخاوت؟!!!
اگر نگاهی اینچنین دارید، پیشنهاد ما دیدنِ این فایلِ صوتی است.
من می خواهم تعریفی دیگر از خداوند ارائه دهم.
نگاه من به خداوند، یک نگاه اساسی تر و جامع تر است. من خداوند را خالقِ سیستمی می دانم که در حالِ هدایت و گسترشِ جهان است. یک انرژی هوشمند که فقط و تنها فقط در راستای قوانینی حرکت می‌کند که خودش وضع نموده و این قوانین تا ابد غیر قابل تغییر است.
و تاکید میکنم که:
میزان نعمت‌هایی که به زندگی‌ات سرازیر می‌شود، بر اساس قوانین است و نه بر اساسِ یک سری احساسات! بر طبقِ قوانین طبیعی و بدونِ تغییر و قدرتمند الهی، برای هر نگاه و دیدگاهی یک بازخورد مشخص وجود دارد و باورهای تو مشخص کننده بهره ای است که از این قدرتِ بی انتها خواهی داشت.
و به شما هشدار می‌دهد که احساساتی نگاه کردن به خداوند، شما را از مسیر صحیح دور می‌کند. زیرا سیستم حاکم بر جهان و انرژی حاکم بر جهان هرگزاحساساتِ بشری را تجربه نکره و تحت تاثیراحساساتِ بشری قرار نمی‌گیرد
جالب است بدانید که، قوانینِ خداوند غیر احساساتی و غیر واکنش گرا، بر این اصلِ اساسی حاکم است:
اگر حالتان بد باشد، اتفاقاتِ بد را تجربه می‌کنید و تاکید می‌ورزد که احساسِ خوب داشتن از همه چیز مهم تر است. اکنون و تا ابد. یعی احساس خوب، همواره مترادف است با اتفاقاتِ خوب!
اگر انسانی با هوش باشیم، حال که قوانین طبیعی که بر جهان حکم فرماست، غیرِ قابلِ تغییر می‌باشد، به جای عجز و لابه و تضرع در برابرِ خداوند، قوانینِ او را کشف و زندگی مان و خواسته‌هایمان و باورهایمان را بر اساس آن قوانین بچینیم!
برای شناختِ بهترِ قوانین بدونِ تغییر و درکِ سیستم حاکم بر جهان و نقشِ خداوند در هدایت و راهنمایی ما، با من همراه باشید…
من در این برنامه، دلایلِ مهمِ تاکید بر “تغییر دیدگاهِ تان در مورد خداوند” و نتایجی شگفت انگیز که به واسطه این تغییر نگرش در زندگی‌تان کسب می‌نمایید، را توضیح می هم.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD21MB23 دقیقه
سلام دوست عزیز…
برای رسیدن به پاسخ شما بهتره کمی در مورد کلمه عذاب بیشتر بررسی کنیم.
به نظر من عذاب یعنی هماهنگ نبودن فرکانس خواسته ،با مداری که در اون قرار داریم!
البته نمیشه گفت این باوری که من به عذاب دارم جزو قانون هست.
زمانی من دچار عذاب میشم، که خواسته ای رو داشته باشم ،اما به هر عنوان نتونم به اون دسترسی پیدا کنم!
و این زمانی پیش میاد که من در مدار خواسته ام قرار ندارم.
و زمانی من در مدار خواسته ام نیستم که، ورودی های ذهنم مغایرت با خواسته ای که مَدِ نظرم هست رو داشته باشه.
یعنی میشه گفت کنترل ورودی های ذهنم رو ندارم!
با یه مثال ساده عنوان میکنم…
فکر کنید که شما بستنی دوست دارید. علاقه زیاد شما به بستنی باعث میشه در مداری قرار بگیرید که دائماً با اشخاصی مصادف بشید که در حال خوردن بستنی هستند، و یا مغازه هایی که انواع بستنی های رنگارنگ و خوشمزه رو در معرض دید مشتری قرار میدند.
اگر ذهن فقیری داشته باشید دو حالت پیش میاد:
در مداری قرار میگیرید که توان خرید بستنی رو ندارید، و فقط باید با حسرت نظاره گر دیگرانی باشید که در حال لذت بردن از خوردن بستنی هستند.
به نظر شما این عذاب نیست؟!
و در حالت دیگه توان خرید بستنی رو دارید ولی ذهن فقیر شما ترس از دست دادن پول و خالی شدن جیب شما رو داره!
که این هم خودش، به نوعی عذاب محسوب میشه!
حالا این بحث رو گسترده تر در تمام جوانب زندگی در نظر بگیرید!
معنویت..روابط…ثروت...و….خیلی موارد دیگه.
نکته دیگه ای که میشه عنوان کرد اینه که…
عذاب برای هر شخصی تعریف متناوب داره، یعنی ممکنه اتفاق و حادثه ای برای یکی عذاب محسوب بشه ولی برای دیگری نقطه آرامش باشه!
و این تفاوت ،بخاطر تضادِ دیدگاه و آگاهی هر فردی هست که نسبت به باورهای خاص خودش بوجود اورده!
یعنی ممکنه یه نفر کاری رو با عشق انجام بده که در نظر دیگری عذاب آور باشه!
(حتما به چنین مواردی برخورد داشتید).
پس میتونیم نتیجه بگیریم که:
نمیتونیم برا عذاب حد و مرزی قائل بشیم!
یعنی نمیشه در یک جمله اون رو بیان کنیم.
در قرآن بارها از کلمه عذاب و بخشش و رحمت خداوند صحبت شده.
و اگه دقت کرده باشید برای قوم هر پیامبری نسبت به مداری که در اون قرار داشتند عذاب خاصی نازل شده!
برای یک قوم زلزله برای قومی دیگه سیل و برای یکی دیگه باد ویرانگر و…
اما هر جا که صحبت از عذاب اومده در مقابلش کلمه رحمت و بخشش خداوند هم اومده.!
البته در قرآن بیشتر عذاب الیم برای کسانی امده که مشرک و یا کافر هستند و همواره در شرک و کفرشون پافشاری میکنند.
سجده ۱۴
پس [به کافران گویند:] به کیفر آنکه دیدار امروزتان را فراموش کردید بچشید، که ما شما را واگذاشته ایم، و به کیفر آنچه همواره انجام می دادید، عذاب جاودانه را بچشید.
سباء ۳۸
و کسانی که همواره در [انکار و ابطال] آیات ما می کوشند، به گمان اینکه می توانند ما را عاجز کنند ، اینان احضار شدگان در عذاب خواهند بود.
الزخرف
بی تردید گناهکاران در عذاب دوزخ جاودانه اند. (۷۴)[عذاب را] از آنان سبک نگردانند و آنان در آنجا [از نجات خود] نومیدند، (۷۵) و ما بر آنان ستم نکردیم، ولی آنان خود ستمکار بودند، (۷۶)
اگه دقت کنید عذاب برای کسانی گفته شده که همواره در حال شرک ورزی و کفران هستند.
و نکته مهم دیگه اینه که..
خودشون به خاطر باوری که داشتند به خودشون ستم کردند و خداوند ستمی به اونها نکرده!
و اما میرسیم به پاسخ سوال شما…
من چند تا سوال از شما میپرسم:
۱_آیا ما حق قضاوت دیگران رو بخاطر ظاهرشون داریم؟!
۲_آیا ما حق حکم صادر کردن رو داریم؟!
۳_آیا ما در جایگاهی هستیم که از خداوند بازخواست کنیم که چرا عذاب رو به بنده هایی که در ظاهر امر با آرمانهای ما متفاوت هستند! رو نازل نمیکنه؟!
۴_آیا ما اونقدر آگاهی داریم که به تمام مدارها اِشراق داشته باشیم؟!
و در آخر میتونم بگم آیا ما اونقدر بیگناه هستیم که اولین سنگ رو فرود بیاریم؟!(داستان حضرت مسیح که برای سنگسار زن فاحشه ای که به اون پناه اورده بود و مردم میخواستند سنگسارش کنند فرمود:اولین سنگ و کسی بزنه که هیچ گناهی مرتکب نشده!).
دوست عزیزم…
شاید با پاسخ دادن به این سوالها واقف بشید که هر کس در جایگاهی هست که باید باشه!
و اگه چیزی بابِ طبع ما نیست طبق فرمان خداوند که بارها در قران ذکر شده: اعراض کنید!
من فکر میکنم یکی از اساسی ترین مواردی که خیلی باید بهش توجه کنیم…
” قضاوت نکردن ” هست.!
ظاهر اشخاص دلیل بر باطن اونا نیست!
به قول حافظ عزیز:
می بزیر کش و سجاده تقوی بر دوش
آه اگر خلق آگه شوند از این تزویرم!
البته این نظر من بود و به هیچ عنوان نه قصد حمایت و نه سرکوب کردن هیچ فرقه و اشخاص خاصی رو ندارم!
و در آخر با کلام خدای مهربون ختم میکنم:
?رحمت ما بر خشم ما پیشی گرفته?
موفق باشید دوست عزیز
سلام آتنای عزیزم?
نمیدونی چقدر احساس خوبی گرفتم از خوندن کامنتی که برام نوشتی??
ممنونم که پیگیر نوشته های من هستی…
ذهنمو تنبیه کردم رفت پی کارش???
منم دوستت دارم عزیزم ???
یه چی جالب برات بگم?
چند روز پیش داشتم پیش خودم فکر میکردم اسم چند نفر رو تو این خانواده میدونم؟?
شاید حدود ۲۰ تا نهایت ۳۰ نفر رو با اسم و فامیل حفظ بودم…(راستش ننوشتم)
یاد دوران مدرسه افتادم??
شاید اسم کل بچه های مدرسه رو هم حفظ بودی! اما با چند نفرشون احساس صمیمیت بیشتری میکردی?
من هنوز اسم دوستام از کلاس اول ابتدایی رو یادمه…!?
اینجا هم با چند نفر از بچه ها احساس صمیمیت بیشتری میکنم?
اسمشونم گذاشتم دوستانِ جانی??
دلم نمیخواد اسمشون رو بنویسم! چون تمام این خانواده برام عزیز هستند و دوستشون دارم?
اما اسم دوستانِ جانیم همیشه تو خاطرم میمونه…
خودشون میدونن کی هستند !چون از تک تکشون تشکر کردم که پیگیر کامنتام هستن?
اینا رو گفتم تا بگم که شما هم جزءِ دوستان جانی من شدید???
و همیشه در خاطرم خواهید ماند?
آتنا محمودیانِ عزیز و دوست داشتنی?
از صمیم قلبم دوستت دارم…
و از خدای مهربون میخوام …
همیشه عشق ،آرامش، شادی، سلامتی و ثروت در زندگیت جاری باشه?????
سلام دوست عزیز…
چقدر دعایی که نوشته بودید، به دل من نشست?
قبلا بارها و بارها این دعا رو خونده بودم، اما با اشک و زاری!?
اما امشب با لذت اون رو خوندم و حس خوبی گرفتم??
سپاسگزارم دوستِ جانی??
سلام دوست عزیزم…
خدا رو شکر درکنار شما دوستان هستم ?
سپاسگزارم برا دعای خیلی قشنگی که برام کرده بودید???
سلام دوست عزیزم…
ممنون بابت نوشته های زیباتون🙏🙏
من خیلی مدته که دیگه کامنت نمیزارم.
دلیلش رو تو یکی از کامنتام گفتم.
راستش الان یادم نیست چطور میشه فعال کرد.
ولی مطمئنم اگه از مدیریت بپرسید جوابتون رو میده.
موفق باشید 😊