خداوند را بهتر بشناسیم | قسمت 1

قسمت 2

به قول قرآن میگه هر اتفاقی در زندگیت میفته “بما کسبت ایدیهم” هست، “بما قدمت ایدیهم” هست، “بما کانوا یعملون” هست، یعنی ما داریم نتیجه ی فرکانس ها، نتیجه ی افکار، نتیجه ی اعمال شما رو به شما برمیگردونیم، این سیستم کار دیگه ای انجام نمیده. هرچقدر بتونید خداوند رو به عنوان یک سیستم بدون تغییر، یک سیستم هوشمند که سرش کلاه نمیره، نمیشه براش فیلم بازی کرد، نمیشه گولش زد ببینید، زندگی بهتری دارید. بهتون گفتم دوستان قرآن رو مطالعه کنید، این سیستم میگه که آقا اگر محزون باشی، اگر غمگین باشی اتفاقات بدی رو تجربه میکنی میخوای پیامبر باش، میخوای هر کس دیگه ای باش. این سیستم داره اینو میگه. یعنی این سیستم نمیاد برای نوح پیامبر دلسوزی کنه بگه اااا نوح من دلم سوخت برات، تو خیلی آدم خوبی هستی حالا میخوای بچه ت نجات پیدا کنه؟ ما بچه ی تو رو نجات میدیم چون تو رو دوست داریم، بالاخره تو خیلی آدم خوبی بودی، خیلی برای ما زحمت کشیدی. نه، این سیستم به نوح در پاسخ به درخواستش برای نجات دادن بچه ش میگه: “ای نوح از جاهلان مباش اون اصلا بچه ی تو نیست!” این سیستم در مقابل درخواست ابراهیم برای اینکه از ذریه اش پیامبران رو انتخاب کنه پاسخ میده که: “ای ابراهیم هرگز پیامبری به نااهلان نمیرسه” حالا تو میخوای آدم خوبی باش، میخوای آدم بدی باش، نمیتونی یه درخواستی بکنی که با مقررات و با قوانین این سیستم در تضاد باشه. حضرت ابراهیم درخواستش این بود که آقا مثلا آرزو میکنم، دعا میکنم که تمام پیامبران رو از بچه های من انتخاب کنی، از ذریه ی من انتخاب کنی. ولی جواب خداوند این نبود که باشه تو گفتی ما هم میگیم چشم! میگه نه آقا این طبق قوانین اتفاق میفته، پیامبری که مبعوث میشه به پیامبری میرسه بر اساس عملکرد خودش این اتفاق میفته نه بر اساس آرزوی تو، نه بر اساس درخواست تو. هرکسی بر اساس عملکرد خودش اتفاق براش میفته. شما داستان حضرت یونس رو ببینید، این سیستم جوری عمل میکنه که حضرت یونس درخواست عذاب میکنه برای قومش، این سیستم یونس رو عذاب میده نه قوم یونس رو. نمیاد این سیستم خیلی دلسوزانه بگه نه مثلا حالا دیگه پیامبر ما تلاششو کرده، خسته شده، زحمت کشیده، زجر کشیده بذار حالا ما هم درخواستش رو عملی کنیم و بیایم قومش رو عذاب بدیم. یعنی این احساساتی نگاه کردن به خداوند کاملا باعث میشه که ما از مسیر صحیح دور بشیم.

حالا شما تو قسمت های مختلف توی قرآن می بینید بارها و بارها در مورد موسی می بینید، در مورد فرعون می بینید، این خداوندی که ما داریم در موردش صحبت میکنیم داره به صورت سیستماتیک عمل میکنه، سیستمی که به هیچ عنوان احساسات بشری رو تجربه نمیکنه، به هیچ عنوان تحت تاثیر احساسات بشری قرار نمیگیره، به هیچ عنوان تحت تاثیر دلسوزی و ترس قرار نمیگیره، یعنی آنچه که ما احساس میکنیم به عنوان یک انسان، اون نداره! ترس ها، تردیدها، عصبانی شدن ها، نگران شدن ها یا حتی لذت ها، شادی ها، عشق و اینایی که ما فکر میکنیم و تو وجود ما هست در وجود خداووند نیست. اینو بهتر میتونید درک کنید وقتی که قرآن رو واضح و کامل بخونید. در جای جای قرآن داره به این موضوع اشاره میشه به شکل های مختلف.

این سیستم داره به این شکل عمل میکنه که فرکانس شما رو دریافت میکنه، اتفاقات مشابه با فرکانس شما رو وارد زندگیتون میکنه، هیچ فرقی هم نمیکنه که شما چه آدمی باشید. در مورد پیامبر یا افراد معمولی هم همین نتیجه اتفاق میفته. در مورد پیامبر اسلام هم وقتی که پیامبر اسلام داره تلاش میکنه که مردم رو به دین اسلام دعوت کنه، کافران رو دعوت کنه، خداوند در جواب این تلاش میگه تو اگر نردبان بذاری بری بالای آسمون یا بیای بری تو قعر زمین نمیتونی افرادی که ایمان ندارند رو با ایمانشون کنی، نمیتونی این کار رو بکنی. اونا باید خودشون بخوان. یعنی تلاش تو، زحمت تو، انرژی تو نمیتونه فرکانس اونا رو عوض کنه مگر اینکه اونا خودشون بخوان فکانسشون رو عوض کنن. بارها و بارها به شکل های مختلف شما این سیستمی عمل کردن خداوند رو در قرآن می بینید.

دوستان من تاکید میکنم قرآن تنها کتابیه که میشه این ویژگی ها رو از خداوند دید. شما تو کتاب های دیگه مثلا توی تورات، توی انجیل اصلا یه چیز دیگه ای از خدا می بینید. یکی از دلایلی هم که ما خیلی در مورد خدا اشتباه فکر میکنیم اینه که یه جورایی اون کتاب ها در فرهنگ ما، در دین ما، در باورهای ما تاثیر گذاشتن. شما توی تورات خدایی رو می بینی که میره مثلا با یعقوب کشتی میگیره و شکست میخوره از یعقوب! خدایی رو می بینی که مثلا میخواد فرعون رو مجازات کنه، هر بار یه بلایی سرشون میاره که فرعون مثلا بنی اسرائیل رو آزاد کنه. یه بار با قورباغه، یه بار با پشه، یه بار با ماهی مرده و … هر بار با یه چیزی. آخرین باری که دیگه بدترین فشار رو بهشون میاره بچه های فرعونیان رو میکشه تا مثلا اینا قبول کنن که بنی اسرائیل رو از بردگی آزاد کنن و برن سرزمین کنعان سراغ زندگی خودشون! یعنی انگار که خدا یه آدمیه که زورش زیاده، دلشم به حال بنی اسرائیل سوخته (حالا توی فیلم خدا رو در قالب یه بچه نشون میده که حالا یه جاهایی موسی میره توی کوه باهاش صحبت میکنه) بعد نشون میده که خدا عصبانیه، موسی دلش میسوزه توی اون عذاب آخر که میخواد بچه های فرعون رو بکشه، موسی میگه بابا دمت گرم اینکارو نکن دیگه این خیلی نامردیه! بعد خدا اونجا در قالب یک بچه برآشفته میشه میگه این نامردی نیست که چند سال شما رو به بردگی کشیدن؟ این نامردی نیست که با شما این کار رو کردن؟ یعنی نشون میده که خدا داره یک واکنش احساسی رو به رفتار فرعون نشون میده و میخواد دیگه به هر ترتیبی شده حالشونو بگیره، پدرشونو دربیاره. این وسطم موسی داره التماس میکنه که بابا دمت گرم دیگه این بلا رو سرشون نیار، این دیگه خیلی عذاب بزرگیه! اینا واقعا توی تورات هست ها، یعنی توی توراتی که دست اینا هست این داستان ها هست. این فیلم ها بر اساس توراتی که الان دست این افراد هست ساخته شده، نه تورات واقعی و به همین دلیله که ما خیلی خیلی اشتباه میکنیم. یا داستان نوح، ما یک خدایی رو می بینیم که به شکل های مختلف داره احساسی عمل میکنه. یک پیامبری می بینیم مثل نوح که نگاهش به خداوند یک نگاه کاملا اشتباهه و این دیدگاه از تورات داره نشات میگیره، از کتاب مقدس، از عهد عتیق.

یعنی میخوام بگم که اگر شما در مورد خداوند دارید اشتباه فکر میکنید خیلی از این اشتباهات به خاطر اون دیدگاه هاست ولی توی قرآن شما اگر قرآن رو کامل بخونید اصلا ما یه همچین موضوعی نداریم در مورد خداوند. اصلا دیدگاهی که مثلا عصبانی بشه، بخواد حال بگیره، بخواد درگیر بشه، بخواد حالا که اینجوری شد جواب بده و … اصلا نه. همواره میگه این طبق قوانینه. اینه که من انقدر در مورد “و لو شاالله” صحبت میکنم که میگه اگر خدا میخواست این اتفاق میفتاد ولی جزو قوانین خدا نیست. بارها و بارها میگه “و لو شاالله” میگه اگر خدا میخواست همه ی شما ایمان می آوردید اما خدا اینو نمیخواد، جزو قوانین نیست. چون ایمان آوردن زوری نیست که من تصمیم بگیرم همه ایمان بیارن. یا میگه اگر خدا میخواست همه ی شما امت واحد بودید، اما نه، اینکه شما متفاوت باشید، جور دیگه ای فکر کنید، با همدیگه متضاد فکر کنید، این جزو قوانین الهیه، جزو سنت الهیه.

خیلی خیلی دوست دارم در مورد این موضوع بیشتر تحقیق کنید، بررسی کنید، اگر که حرفی رو از من می شنوید زحمت بدید به خودتون برید توی قرآن تحقیق کنید در مورد این موضوع، توی قرآن، نه تو سایت های اینترنتی. زحمت بدید به خودتون رو زبان عربیتون کار کنید یه ذره کلمات رو، واژه هاش رو بهتر درک کنید، خیلی به ترجمه هایی که توی قرآن اومده اکتفا نکنید، خیلی از ترجمه ها ناقصه، خیلی از ترجمه ها حتی اشتباهه، از افراد خیلی معروفی که کتاب قرآن رو ترجمه کردن حتی اشتباه ترجمه کردن، حتی برعکس ترجمه کردن، بعضیاشون ناقص ترجمه کردن. نمیخوام بگم آگاهانه این اتفاق افتاده ولی به علت اینکه زبان فارسی خیلی از کلمات رو ساپورت نمیکنه تو زبان عربی این اتفاق افتاده. در هر صورت خودتون باید زحمت به خودتون بدید برید فکر کنید، از قوه ی الهامتون کمک بگیرید. نمیخوام بگم که هرچی من میگم رو قبول کنید. دوست دارم که افرادی که دارن با من کار میکنن، با من در ارتباطن رو مجبورشون کنم، وادارشون کنم به فکر کردن، به اندیشیدن، به بررسی کردن، به اینکه نپذیرن هر چیزی رو که بهشون گفته میشه، به اینکه نپذیرن هر چیزی رو که از طریق پدر و مادرشون ارث رسیده بهشون، هر دیدگاه، هر باوری که بهشون رسیده. فکر کنن، تحقیق کنن، برن بررسی کنن.

من اینا رو بررسی کردم. من با این دیدگاه به زندگی خیلی خوبی رسیدم. من حال خودم رو خیلی خوب می بینم. اگر اینقدر تاکید میکنم که نگاهمون رو به خداوند درست کنیم بخاطر اینکه این نگاه به من خیلی احساس آرامش میده، این نگاه خیلی به من کمک میکنه که حالم بهتر بشه، که پیشرفت کنم، که قوانین خداوند رو کشف کنم، که به جای اینکه بیام جلوی خدا عز و ناله کنم، براش فیلم بازی کنم، خودمو بدبخت و ذلیل نشون بدم، بیام قوانین رو کشف کنم و از قوانین استفاده کنم، بیام راه درست رو پیدا کنم، بیام بگم که آقا این سیستم داره طبق قوانین خودش عمل میکنه تو اگر میخوای نتیجه ی خوبی از این سیستم بگیری که اسمشو گذاشتی خدا بیا قوانینشو کشف کن، به قول انیشتین بیا ذهن خدا رو بخون، بیا ببین که تو فکرش چیه؟ ببین چه سنتی داره؟ چه راه و روشی داره؟ چه قوانینی داره حالا که قوانینش تغییر نمیکنه؟ به این شکل تونستم زندگی خودمو اونجوری که دوست دارم رهبری کنم، به هرچی که خواستم برسم، هرچی که دوست داشتم رو به دست بیارم.

دوست دارم که تو هم به این موضوع فکر کنی. امیدوارم که به این حرفا فکر کنید، امیدوارم که یه ذره عمیق تر به مسائل نگاه کنید، یه ذره از تجربیات زندگی خودتون، از تجربیات زندگی دیگران استفاده کنید. یواش یواش متوجه میشید که سیستم به چه شکله.

سلام

کلا در راه خود شناسی و به دنبال آن خداشناسی هیچ تقلیدی وجود ندارد و هرکس شیوه ی خودش را دارد. نمازی که شما از آن صحبت میکنید که باید طبق گفته و روش یک سری آدم دیگه که هیچ فرقی با بقیه ندارند باید خوانده شود حتی در قرآن اشاره ای هم نشده. نماز واقعی یعنی توجه به نعمت های پروردگار و این توجه و تمرکز میتواند به هر روش و شیوه ای باشد. امیدوارم این تقلیدها و باید ها و قواعدی که فقط و فقط ساخته ذهن انسان است روزی به پایان برسد و تفکر و تامل پیرامون پروردگار و نعمت های خداوند جایگزین آن شود.