هدفگذاری و تأثیر آن در زندگی

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

‏ وَ الضُّحى‏

سوگند به ابتدای روز؛

وَ اللَّیْلِ إِذا سَجى‏

و سوگند به شب، آنگاه که آرام گیرد (و تاریکی‌اش همه جا را بپوشاند)؛

ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَ ما قَلى‏

(که) به هیچ وجه پروردگارت تو را رها نکرده و از تو بدش نیامده است؛

وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولى

‏ و قطعاً آخرت برای تو بهتر از دنیاست؛

وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى‏

و به‌زودی پروردگارت (پاداشی) به تو عطا می‌کند که (کاملاً) راضی خواهی شد.

سلام به استاد جانم، مریم جان شایسته و همه دوستای عزیزم.

از خدا میخوام ، که آنچه رو که باید، بهم بگه که بنویسم. دوست دارم یه رد پایی از خودم بذارم از نقشه مسیر، جاهایی که جای کار بیشتر داره و جاهایی که خوب جواب داده.

استاد عزیزم اول از همه میخوام ازتون تشکر کنم قلبا، شما خدا رو به من شناسوندین، شما اعجاز قرآن رو درک کردین و با کلام ساده منتقلش کردین. شما بهم یاد دادین مهم‌ترین رابطه ای که دارم، رابطه با خودمو و خداس. قطعا تشکر زبانی نمیتونه حق مطلب رو ادا کنه. پس اجازه بدین با نتایجی که از اومدن تو مسیری که شما بهم یاد دادین ازتون قدردانی کنم.

استاد جان، من چن روز پیش تز دکترامو با موفقیت دفاع کردم و ارائم جزو‌ بهترین ارائه های دانشگاه انتخاب شد. استاد جان اگه بخوام از احساسم الان بگم براتون، باید بگم که یه باری به اندازه کل کره زمین از روی شونه هام برداشته شده. سبکم، آرومم، خدا راضیم کرد تو این زمینه.

توی این پروسه، به خصوص این هفته آخر قبل دفاع، چنان حجمی از وسوسه ها و نجواهای شیطان اومده بودن بالا، که خواب رو ازم گرفته بودن. اونجا بود که فهمیدم من خیلییییی خیلیییی بیشتر باید روی توحید کار کنم. هزار بار هم این جمله ها رو‌ به خودم میگفتم:

1- خدایی که منو تا اینجا آورده، بقیشم میبره

2- الخیر فی ماوقع

3- و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد

4- و مَن یَتوکَّل عَلی الله فهوَ حَسبُه

5- فالله خیر حافظا و هو الرحمن اراحمین و…..

ولی صدای نجوا قطع نمیشد، پیوسته بود. تا اینکه عصر روز قبل دفاعم، به طرز معجزه آسایی قلبمو خدا آروم کرد، مسلط، مثل همون تعبیر قرآن که برای مومنان هیچ ترسی وجود نداره. درس های زیادی این مدت گرفتم:

درس اول: وقتی تا اون حد تحت فشار بودم، فهمیدم که من در زمینه توحید هنوز خیلیییییی کار دارم، به خصوص رو حساب کردن خدا تو زمینه هایی که فک میکنم خودم بیشتر حالیمه. امان از این بلدم بلدم کردن ها که آدمو میندازه رو‌ یه سیکل فرسایشی و داغون. متعهد کردم خودمو آگاهانه ببندم به قرآن و داستان های توحیدی. به حدی که شخصیتم توحیدی تر بشه.

درس دوم: جلوی نجواها رو همون لحظه اول که هجوم میارن بگیرم. نذارم بهش زمان بخوره، هر چقدر زمان بیشتری ذهنم رو آزاد بذارم برای زمزمه نجواها، به همون اندازه کارم سخت تره برا رها شدن ازشون. اصلا باید همه قوامو به کار بگیرم برای مراقبت از ذهنم.

درس سوم: اینقدر آگاهای های دوره احساس لیاقت رو کار کنم و بهشون مسلط بشم که توی لحظات سخت، لازم نباشه که زور بزنم که خودمو سرپا نگه دارم. اونی که باید منو قبول داشته باشه خودمم، وگرنه دنیا بیان بگن تو خفنی و خودم اینو نپذیرمش هیچ فایده ای نداره.

درس چهارم: هر لحظه به خودم یادآوری کنم که حالت چطوره؟ هر لحظه احساسمو رصد کنم و تنظیمش کنم.

درس پنجم: احساس و حال خوب خودم رو تو اولویت قرار بدم، بین خودمو کارم، خودمو بچم، خودمو همسرم، خودمو و پولم، همیشه خودمو انتخاب کنم و همه برنامه هامو بر این اساس بذارم. اینطوریه که همه چی سر جای خودش قرار میگیره، وقتی رابطم با خودم خوبه. بنفیتشم به همه میرسه.

درس ششم: چگونگی رو رها کنم. این خیلی جای کار داره. یه لیست بلند و بالا از موقعیت هایی که خدا از جاهایی که فکرشو نمیکردم برام ساخته، باید درست کنم و هر روز بخونمش.

درس هفتم: قبل رسیدن به هدف، هدف بعدی رو مشخص کنم. رسیدن به هدفمو جشن بگیرم و یه استراحت بکنم، ولی یه خیز بزرگ هم بردارم برای هدف بعدیم.

استاد نمیدونید چن وقتیه که از چپ و راست و بالا و پایین، زمین و زمان بهم دارن میگن، هدف بعدیم بهبود شرایط مالی هس. گرچه تو همین 8 ماه اخیر ورودی مالیم 4 برابر شده و بدهی هام صفر شده، ولی خیلی موارد هس که هنوز تب رسیدن بهشون رو دارم. و به شدت براشون انگیزه دارم. و میخوام که خداییه خدا رو توی این موضوع هم امتحانش کنم. تارگتم رسیدن به آزادی مالی هس، در حدی که همین جایی که هستم برای خونواده سه نفرمون بتونم یه خونه بخرم، نقد، بدون وام و بدهی.

استاد برای جایزه به خودم و خونوادم، دیروز یه آروی رنت کردیم برای 10 روز سفر به شمال کبک. خیلی براش هیجان دارم و خوشحالم. اول اینکه از نظر مالی اینقدر دستم باز بود که این جایزه رو‌به خودم بدم. و بعد اینکه یه حسی بهم میگه، این سفر میشه نقطه عطف زندگیم از نظر مالی. به این خاطر که لذتی که این سفر بهم میده، موتور حرکتم به سمت تارگت بعدیم رو راه میندازه. استاد برنامم اینه که تمرکزمو بذارم رو روانشناسی ثروت و احساس لیاقت. و البته که دست خدا رو کاملااااا باز گذاشتم، خودش بهم بگه کی، چی رو بشنوم و کی، چیکار کنم.

نمیدونم چقدر چیزایی که نوشتم ربط داشت به موضوع این فایل، ولی چون هیچ ایده ای نداشتم این رد پا رو کجا بذارم، خدا خودش گفت، همینجا جای درستشه. منم گفت چشم عشقم.

استاد عزیزم زبانم از تشکر کردن از شما قاصره، از خدا میخوام چنان معجزاتی رو برام تو تارگت جدیدم رقم بزنه که من، بیام تمام مدت براتون از دستاوردای جدیدم بگم و اینطورییی قدر دانی کنم ازتون.

استاد جونم از تجربیات سفرمون به شمال کبک هم براتون عکس میدم، میخوام بهتون قشنگی های اینجا رو نشون بدم و موتیوتتون کنم برای یه سفر به دور کبک. گرچه اگه برنامه سفر به کانادا رو نذارین خودم تا چن ماه دیگه که پاس کانادا تو دستمه، میام آمریکا پیشتون. ( پس تو این مدت اگه اومدنی شدین به کانادا، حتمااااااا خبر بدین:))

تنتون سالم، قلبمون آروم، خونتون آباد و پر از یاد خدا.

الهام عزیزم سلام

میدونی چقدر کامنتت بموقع رسید دستم. تو کارم چن روزه که به یه سری چالش ها خوردم، که قطعا اومدن که بررگترم کنن. و درست کامنتت رو زمانی گرفتم که نجواها داشتن کرم میکردن.

الهام عزیز مرسی که با قلب مهربونت تحسینم کردی.

مرسی که با کامنتت بهم یادآوری کردی، چقدر مهمه که همواره رو خودم کار کنم.

قطعا هر آنچه از تحسین برام نوشتی، در درون خودت موج میزنه، از شجاعت و جسارت و احساس لیاقت.

تنت سالم و قلبت آروم و رزق و روزی جز جدایی ناپذیر زندگیت