هدفگذاری و تأثیر آن در زندگی

سلام و ارادت بیکران به استاد دوست داشتنی ام که متواضعانه و با تمام وجودم به استادی قبولشون دارم

بی نظیر بود این آگاهیها. یعنی منی که درحال مطالعه دوره 12 قدم هستم می بینم که شما خیلی از آگاهیهایی رو که در دوره هاتون و در واقع محصولات خریدنی بیان می کنید، در فایل های دانلودی مثل این فایل بسیار ارزشمند هم با توضیح و تفسیر میگید و این به عهده دانشجو هست که مطلب رو بگیره و انجام بده یا نده. شما خساست به خرج نمی دید و مهربانانه و سخاوتمندانه هر جایی کوچکترین فرصتی که گیر بیاد قوانین رو برای همه توضیح میدید و تکرار می کنید. واقعا بابتش سپاسگزارم.

این نکته رسز رو هم بگم چقدر با این تغییر استایل و سبک زندگی از لحاظ چهره و بدن جوانتر شدید. اصلا پوستتون به روشنی نشون میده چقدر سالم هستید.

در مورد هدفگذاری باید بگم من به شخصه بعد از 3 سال و خورده ای که با شما و سایت فوق العاده تون آشنا شدم و از اردیبهشت سال 99 شروع کردم به 12 قدم از اونجایی که در مدار درستی قرار نگرفته بودم تا قدم 6 رفتم و متوقف شدم و هنوز هم جلوتر نرفتم. ولی چند ماهه که دارم جدی تر کار می کنم الان تازه متوجه شدم اشکال اصلی کارم کجاست. این مورد رو در کامنت مربوط به جلسه 3 قدم سوم که برای ششمین بار گوشش دادم و تازه گرفتم مشکلم کجاست توضیح خواهم داد. فقط اشاره کنم که یکی از اشکالات اصلیم در نوع هدفگذاریم بوده.

ساده بگم لقمه بزرگتر از دهانم برمی داشتم. هنوز در حد اهدافم نبودم و ناخودآگاه ازشون می ترسیدم و انجامشون نمی دادم یا ثبات قدم نداشتم.

امسال بجای هدفهای گنده گنده اومدم گفتم سعیده خانم اول ساعت خوابتو درست کن. از 10-11بیارش روی 8-9. خوب یه مدت روی 8 کار کردم دیدم انرژی لازم رو ندارم وگذاشتم روی 9. الان بعد از چند هفته خودم بدون آلارم قبل از 9 بیدارم. البته این به علت زودتر خوابیدن شب هم بوده.

با خودم گفتم اگه خوابت رو تنظیم کنی ناخودآگاه هم انرژی بهتری از خواب باکیفیت شبت به دست میاری هم فرصت بیشتری واسه کارها و برنامه های روزانه ات داری. و همین هم شده. من به راحتی فرصتش رو پیدا کردم که صبح ها هم یک ساعت توی خونه با شبکه جم فیت ورزش کنم. که نیم ساعتش یوگا هست که من عاشقشم و به نوعی مراقبه هم محسوب میشه. و نیم ساعت بعدیش بدنسازی و فیتنس.

الهی صد هزاااار مرتبه شکر که من صبح ها فرصت می کنم تا ترانه خوابه علاوه بر ورزش و مراقبه و ناهار آماده کردن کامنت هم بنویسم. دوره هام رو خلاصه و تمرین کنم. ذهنیات و باگ ها و ریشه های افکارم رو بنویسم. تازه چقدر خوشحالم که این رو براتون می نویسم که ……

من دیگه نوع شغل رو هدفم قرار ندادم و گفتم دست خدا رو باز می گذارم منو هدایت کنه به یک فعالیت اقتصادی که هم بتونم بالاسر دخترم باشم. هم بتونم دوباره باردار بشم و با رفت و آمد اذیت نشم هم پول دربیارم. نتیجه اعتماد به خدا و الهاماتش چی شد؟

این شد که شغل قبلی همسرم که پشت کامپیوتری هم هست و با یک فوتوشاپ و اینترنت انجام میشه دوباره رونق گرفته و ایشون که میره بنگاه املاک سر کار خودش و مشتریهای کار دوم(قبلی) رو به من میسپاره و من کارشون رو توی خونه انجام میدم و پول میسازم. الهی بی نهایت شکرت! نه از دو سه تا کاری که خودم قبلا انجام می دادم بلکه از راهی آسونتر و پردرآمدتر.

می خوام بگم هدفگذاری اینجوریه که به قول استاد فقط نیاز باشه کمی بند کفشت رو محکمتر ببندی.

نتیجه مثبت ورزش کردنم رو هم بگم: هم وزنم کمتر شده. هم ناخودآگاه شق و رق میشینم و قوز گردنم که طی سالها درس خوندن ایجاد شده بود به وضوح کمتر شده. عضلاتم قویتره و و اگر هم گرفتگی ایجاد بشه زود با ورزش فردا رفع میشه.

در ضمن چقدر اعتماد بنفسم بالاتر رفته که میتونم کار مثبتی رو در زندگیم رقم بزنم و این میشه انگیزه برای قدمهای بعد. الان خیلی پرانرژی شاداب هستم و احساس پوچی قبل رو ندارم. من فرمانروای دنیای خویشم.

استاد بی نظیرم ازتون با تک تک سلولهام سپاسگزارم.

بسم الله النور

سلام به آقاسید خوشدل و خوش مشرب که من از اولین کامنتی که از شما خوندم شیفته تعهدتون و مرامتون شدم و سریعا فالو کردم.

این نور الهی هست که بر زبان شما جاری شده چون قلبتون متصل شده به منبع نور الهی. با چه زبانی تحسین کنم شما رو که متوجه شدی اصل کدومه و باقدرت و جسارت کم نظیرت فرعیات و مقاومتهای بزرگ و زیادی رو کنار گذاشتی و نتایج شیرینت انقدر زیاد شده که واسه ذهن من عین بهمن میمونه و فقط با خوندنش زیر آوارش موندم و هنوز هضمش نکردم.

چقدر زیبا سوره الرحمن رو واسمون شرح دادی. مختصر ولی بسیار مفید.

چقدر برازنده شماست با این حجم از خودسازی عمیق که ورودی سایت و نتایج مالی و بازدیدهات چندین برابر بشه و این حق مسلم شما و لیاقت شما بوده که با برداشتن مقاومتهات نعمتهای خدا رو بیحساب دریافت کنی. ای بنده شیرین بیان خدا. ای بسیار سجده کننده.

من متوجه شده بودم که خیلی از دوستان قدیمم کمکی بهم نمی کنند و باید با کمال آرامش توکل کنم به خدا و ارتباطم رو کم یا با بعضی قطع کنم. گفتم خدایا تو برام بساز. آدمهایی رو وارد دایره ارتباط دوستیم کن که ازشون بیاموزم و رشد کنم. کسانی که متعهد به خودشناسی و خداشناسی هستند. کسانی که در مسیری که پیش گرفتم کمکم کنند. و خدا چه سخاوتمندانه منو در جمع شما قرار داد و با کسانی مثل شما آشنا کرد. که از بیانشون و دیدن نتایجشون اشک شوق میریزم.

من هنوز خودم رو در مقامی نمی بینم که کسی ازم چیزی یاد بگیره چون در مقایسه با ابرقهرمانانی مثل استاد و خانم شایسته و شما و خیلی از دوستانم در سایت نتیجه بزرگی رقم نزدم ولی متواضعانه امیدوارم بتونم از راه و رسم زندگی شما و مکنونات قلبی شما سید خوشدل بیشتر بیاموزم و همیشه در مدارتون باقی بمونم.

الان که چنین شاگردای نازنینی رو از استاد رو می بینم بیشتر پی میبرم که استادم چه استاد مافوق تصوریه که شاگردهاش شماها هستید.

به قول ارسطو «من از آن جهت در دید مردم بسیار میدانم که بیشتر از همه به این نتیجه رسیده ام که نمیدانم.» و این مفهوم در کلام هم شما و هم استاد نمایانه.

هروقت اسیر این جمله سه کلمه ای شدیم ‘I Know That’ اون وقته که باید فاتحه خودمونو بخونیم. و من امروز با این کامنت شما متوجه شدم که چقدر در این زمینه باگ داشتم.

ارادت منو بپذیرید و ممنونم که هستید.