هدفگذاری و تأثیر آن در زندگی

بنام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادان عزیز و خوشتیپ و خوش استایلم

سلام به همه ی دوستان هم فرکانسم

اول از همه سپاسگزار خداوند هستم که در این مسیر قدم برداشتم و تلاش میکنم زندگی خودم رو بهبود ببخشم، سپاسگزار شما هستم که نشونمون میدید که کارکردن روی خود چقدر باعث پیشرفت میشه، چقدر زندگی رو لذت بخش و زیبا میکنه، از اینکه دیدم این فایل رو در باشگاه ضبط کردید کلی لذت بردم و برام جالب بود که چه محیط آرومی در باشگاه وجود داره که میشه براحتی یک فایل با کیفیت صدای خیلی خوب ضبط کرد.

یکی از اهداف خیلی بزرگ برای خودم که بهش رسیدم دقیقا بحث لاغری بود.

من 168 سانتی متر قدمه و 60 کیلو وزنمه، اون موقع که الان میخوام ازش بگم وزنم روی 71 اینورا بود. تا اونموقع هم من خیلی رژیم های مختلفی رو امتحان کرده بودم، ورزش کرده بودم، هر سبکی که باعث میشد من بتونم وزنم رو پایین بیارم رو امتحان کرده بودم و همشون تا دیگه انجامشون نمیدادم منو برمیگردوند به جایگاه قبلیم!

سه سال پیش بادوستامون رفته بودیم سمت لوندویل و قرار بود بریم آبشار لاتون و تا بالای آبشار بریم. پیاده روی تا بالای آبشار برای من خیلی سخت بود، با اینکه عاشق طبیعت و کوه هستم، خیلی اذیت شدم هم موقع بالا رفتن و هم موقع پایین اومدن، وقتی رسیدم به چادر پاهام انقدرررررر درد گرفته بود که نمیدونستم چجوری باید بخوابم …

با نامزدم باهم بودیم و ایشون هم با اینکه از من خیلی در وضعیت بهتری بود ولی پا درد گرفته بود!

وقتی برگشتیم تصمیم گرفتم که شروع کنم و خودم رو از این وضعیت نجات بدم، ایده ای هم که داشتم این بود که غیر از 3 جلسه سنگنوردی که انجام میدم برم توچال و از پایین پیاده روی کنم تا ایستگاه 1 و این رو هردفعه بیشتر کنم تا هرکجا که میتونم. این کار رو شروع کردیم و یک روز حین این پیاده روی یادم اومد که دوستی دارم که مربی TRX هستش و رشته ش تربیت بدنیه، و کلا در این حوزه فعالیت میکنه. گفتم بذار باهاش صحبت کنم و شاید اون یک رژیم غذایی مناسب داشته باشه و همچنین ازش ورزش هم بگیریم

رژیم رو بهم داد و مواد غذایی ممنوعه رو مشخص کرد و من طبق تجربه های ناموفقی که از رژیم های قبلی داشتم متوجه شدم این رژیم خیلی معقوله برای من، بخصوص که ورزش هم میکردم و الان بهش TRX هم اضافه شده بود.

من شروع کردم به این سبک جدید، و جوری هدف داشتم که تا اون روز اونجوری انگیزه نداشتم که خودم رو به وزن ایده آلم برسونم.

طی 9 ماه من از سایز نزدیک به 42 رسیدم به سایز 36 و وزنمم به 57 کیلو رسید. چیزی که آخرین باری که در این شرایط بودم 18 سالم بود و من خودم رو به خواستم رسوندم، نه زجر کشیدم، نه اذیت شدم

واقعا لذت بردم،چون ورزش کردن یکی از کارهای بسیار مورد علاقه منه، و من با عشق و با علم به اینکه من نتیجه میگیرم و به هدفم میرسم شروع کرده بودم و ادامه دادم، و نمونه ی افرادی که ورزش میکردن و سالم بودن هم زیاد بود و من میگفتم وقتی فلانی تونسته پس منم میتونم.

یکی از انگیزه های اصلی من قوی تر شدن، سبکتر شدن، برای سنگنوردی کردن بود تا بتونم درجه صعود خودم رو بالا ببرم و مسیرهای سنگین تری رو صعود کنم، به خودم میگفتم باید سبک بشی که بتونی درجه صعودت رو بالا ببری، و این مورد انگیزه ی زیادی در من بوجود میاورد.

و داشتن یک آدم هم فرکانس در زندگیم هم کمکم کرد که اگه جایی خواسته م یادم رفت، ایشون بهم یادآوری کنه که ببین چقدر تغییر کردی، ادامه بده و برو جلو تو میتونی، تا الان عالی بودی و از این به بعد هم همینه. و مثلا اگه یه روزی من از خستگی زیاد نای انجام حرکات TRX رو نداشتم، پامیشدم و ورزش میکردم چون میخواستم به خودم ثابت کنم که میتونم بهش برسم.

همیشه خودم رو تجسم میکردم که وزنم سبک شده و فلان مسیر خفن باشگاه که آرزومه صعودش کنم رو دارم صعود میکنم، مسیر توی ذهنم بود، حتی حرکاتی که باید انجام میدادم که مسیر صعود بشه هم توی ذهنم پررنگ بود، میدیدمشون و به خودم میگفتم تو میتونی این حرکت رو بزنی کافیه توی مسیر بمونی تا برسی بهش، همیشه از صعودهام فیلم میگرفتم و هزاربار نگاهشون میکردم و لذت میبردم از اینکه این مسیرها رو صعود کردم، مسیرهایی که توی شیب منفی بودن و استارت زدنشون برام آرزو بود رو براحتی صعود میکردم

و باز انگیزه میگرفتم، به خودم میگفتم ببین چقدر خوب تا اینجا اومدی بالا و پیشرفت کردی، ادامه بده که از این هم میتونی خفن تر بشی.

منو نامزدم اگه بگم صد در صد نه، ولی 99.99 درصد باهم همفرکانس هستیم که بی نهایت بابتش سپاسگزارم، هم علاقه ورزشیمون مثل همه، هم هردو به قوانین علاقمندیم و هم کلی چیزهای دیگه، سنگنوردی کردن با نامزدم هم باعث شده بود پیشرفت بیشتری داشته باشم چون روی مسیرهایی که برای ایشون زده میشد که متفاوت تر و خیلی سنگینتر از مسیرهای خودم بود، تلاش میکردم، حتی اگه استارتش رو میتونستم بلند بشم کلی به خودم افتخار میکردم، و نامزدم هم همیشه نکاتی رو بهم یاد میداد که خیلی خیلی به پیشرفتم کمک کرد.

تا اینکه آسیب دیدم و مدتی از ورزش دور بودم، با اینحال من انقدررر اصولی روی خودم کار کردم که نتیجه هنوز همونه، بعد از 3 سال من شاید 3 کیلو به وزنم اضافه شد.

الانم به امید خدا مجددا سنگنوردی رو بطور خیلی سبکی شروع کردم. و همین نتیجه ای که از قبل دارم باعث شده انگیزه داشته باشم که دوباره بترکونم و حتی بیش تر از قبل خودم و قوی کنم و لذت ببرم.

و این الگو باعث شد من بتونم توی خیلی موارد دیگه هم پیشرفت کنم، و همچنان در تلاشم این انگیزه رو در خودم زنده نگهدارم و در تمام جنبه های زندگیم ازش استفاده کنم.

گاهی یادم میره ولی سریع به مسیر برمیگردم و خداوند رو سپاسگزارم بابت اینکه آموزه های شما هم خیلییییییییییی کمکم کرده یاد بگیرم که باورهام رو چطور تغییر بدم و باورهای محدود کننده رو از خودم دور کنم. البته که کامل نیستم ولی همین که میدونم دارم روی خودم کار میکنم بی نهایت سپاسگزارم.