هدفگذاری و تأثیر آن در زندگی

با سلام خدمت استاد و خانم شایسته ی عزیز

میخوام تجربه ی خودم رو در مورد یادگیری مهارت ورزشی بگم

یکی از چندصد مهارتی ک یادگرفتم و‌این الگو رو برای همشون استفاده کردم و در نهایت ،به دلیل قدم برداشتنه خودم برای یادگیری،راه اموزش و چموخمه اون مهارتو به قدر عالی بلدم ک تاثیرش رو در کارم که مربیگریه میبینم

و اونروزها ک داشتم تلاش میکردم،ک یاد بگیرم ، اصلا حرفی ازینک مربی باشم ، نبود و به سبب همین هدف ها،مسیری برام باز شد ،راهایی جلوی پام گزاشته شد ک شدم مربی و به نظر خودم و همینطور شاگردام،یکی از بهترین مربیا در حوزه ی کاریه خودم هست ک خیلی راحت و تکنیکی و بدون اسیب یا مسیرهای انحرافی،میتونم به بقیه کمک کنم

در واقع با هدف گزاری،و نچسبیدن به یک راه و توکل به خدا ،نمیدونیم این جریان اب میتونه مارو کجاها ببره و چه لذتایی توی مسیره

هدفم اول بارفیکس زدن بود

در واقع واسه مهارتهایی پیشرفته تر،مثل bar muscle up, اول باید pull up یا همون بارفیکسه خودمونو یاد میگرفتم

هرروز خودمو تجسم میکردم ک دارم پول اپ میزنم و اون قدر ازین تجسم به وجد میومدم ک تمام سلولای بدنم انگار داشت منفجر میشد

برای یادگیریه اون مهارت،ک اصلا کدوم قسمتای بدن درگیره و اون حرکت توی چند فاز، احتیاج به قدرت داره تحقیق و مطالعه و پرسو جو کردم

طی هفته،روزهای مشخص ،اون حرکت هارو برنامه ریزی و زمان مشخصی رو اختصاص میدادم

منظم و متعهدانه انجام میدادم

و چون اخر هفته به مربیم ک اقا بودن،باید میگفتم ک من چه کارایی انجام دادم،این قضیه بیشتر متعهدم نگه میداشت ،چون اصلا دوس ندارم شخصیتم اینجوری باشه ک فقط ادا دربیارم ک یه هدف دارم ای ادما بدونین!

دوس داشتم اخر هفته ک میرم پیششون برای مرور تمرینات،پیشرفتو از عملکردم متوجه بشن

روزهایی بود که کف دستم پاره میشد به خاطر اویزون شدن از میله،ولی اونقدر از اینک دارم برای هدفم تلاش میکنم و اونقدر اون هدف برام مهمو با ارزش بود ک از زخمامم لذت میبردم

مسیرم تا باشگاه در نبوده ترافیک ،30 دقیقه بود و من هروز این مسیرو با عشق میرفتم

هیچ روزی نگفتم ولش کن دوره! خسته میشم ارزش نداره بابا

ی دفترم برداشته بودم و اون حرکتارو از یوتویوب در میوردم

در واقع میخوام بگم به این بسنده نکردم ک خب حالا مربی دارم داره میگه چیکار کن،لازم نیس خودم دیگ درگیر کنم

و توی همون یوتویوب و صد جای دیگه،شگردایی یاد گرفتم ک وقتی تمرین میکردم ،اونارم قاطیه تمرینام انجام میدادم ک شاید اصلا مربیم اگاهی نداشت به اون کارها یا چیزهایی ک من یاد گرفتم

در نهایت ،اینجوری شد ک من طی سه هفته،به اون حرکت رسیدم

و مربیمو همه ی اون ادمایی ک شاهد تلاش من بودن،باورشون نمیشد ک من تونستم در این مدت کم به هدفم برسم (بهترین حالتی ک در نظر گرفته شدبا اون شرایطه قدرتو جسمیه من ، 6 ماه بود)

در واقع با هدفگزاری،نه تنها کلی‌چیز یاد گرفتم ،همه جوره هر شخص با هر نوع محدودیت جسمانی،قدرتی،حتی منتالی بیاد پیشم ،من میدونم چجوری یادش بدم

همونطور ک شاگردای الانم،همزمان یهو توی کلاسای 25 نفره ،یاد گرفتن (درواقع توی یه کلاس ک‌همزمان 20 25 نفر حاضرن از 15 ساله تا 55ساله،با اسیب جسمی،یا باورهای محدود ک سنم بالاست نمیشه و هزارتا جیزه دیگ… )بماند ک چند سانس هستو سانسای دیگ هم به همین ترتیب(مثلا سانس بچه ها ک از 4سال تا 10 سالن و اونام یادگرفتن)

در مورد همه حرکتای دیگ هم همینطور عمل کردم

مثل وزنه برداری،یا مهارتهای پیشرفته تر مثل بار ماسل اپ،روی دست راه رفتن و خیلیای دیگ

تمرکزی عمل کردنم،

قدمهای کوچیک اما مستمر برداشتنم،

گوش ندادن به مسخره یا قضاوتهای بقیه (چون دقیقا همونروزا خیلی میشنیدم ک مثلا ک چی هی میری اویزون میشی از میله یا دستت زخمه یا ما کردیم اینکارارو نتیجه نمیده نکن،از نظر اوناانگار بارفیکس یا هر مهارتی یه قرص داره بخوری ،انجام بدی(دیدگاه های ادمهای تنبل ک به هیچی توی زندگی نرسیدن حتی ساده ترینها) )

هروز از خودم و تمرینام فیلم میگرفتم،وقتی روز تمرین خسته میشدم یا نجوا میومد بابا چرا حرکت در نمیاد،یهو مثلا میزدم فیلمای هفته ی پیشمو میدیدم ،از اون همه تغیییر در همون تمرینه به ظاهر بی نتیجه،کلی ذوق زده و انگیزه میگرفتم

هروز،اون تمرینیو که قرار بوده انجام بدمو و داده بود تیک میزدم و این بهم خیلی حس خوبی میداد ک تیک میخورد برنامم،از خودم راضی میشدم و هیچی به ادم بیشتر ازین ذوقو ارامش نمیده ک خودمون از عملکردمون راضی باشیم

و اینجوری کم کم دیدم ادمای دورو برم ک سالها قبلتر از من،شروع به یادگیری این‌مهارتها کرده بودن،کم کم میان سمت من ک بماهم بگو چجوری یادگرفتی(همونایی ک قضاوتم میکردن و من گوشو چشمم بسته بود)

اونارم به وجد اوردم و درواقع با رسیدن به این هدف،بقیرم به وجد اوردم که اقا میشه! چرا نشه،میشه رسید به اون مهارت

و کم کم بخاطر همین الگوی یادگیریم،راه انتقال و اموزشم عالی شد و شدم مربی همون جا

کم کم اوازه ی کارم به گوش باشگاه های دیگ رسید و خلاصه شاگردا از جاهای مختلف اومدن پیشم و کم کم با تکامل،درامدم و عددایی ک در میومد،چیزی بود ک خودم اعلام میکردم،برخلاف بقیه ک مدیریت تعیین میکنه یا کم میگیرن ک شاگرد جذب کنن

ولی من چون از تواناییه خودم خبر دارم و هروز هم اپ دیت میکنم خودمو،با فایلای استاد،یاد گرفتم ک تمرکزی عمل کنم،دوباره احساس میکنم دارم یه تکونی میدم به روند زندگیم و به امید خدا قدمهای اول برای مستقل شدن و باشگاه زدنو برمیدارم

تمام اون کارها ،قبل از اشنایی با استاد بوده و حالا ک استاد و فایلهای پر از اگاهیشونو گوش میدم و با راهنمایی خانم شایسته ی عزیز در دوره ی شیوه حل مسائل،مطمعنم ک هدفای دیگرم تیک میزنم و خیلی راحتو اسونتر از قبل ،عملی‌میکنم

ممنون ک اصلا با همین فایل امروز،من دوباره سفر کردم به‌موفقیاتم و خودمو مرور کردمو انرژی گرفتم

و البته این ایده اومد برام ک سایت بزنم و مهارتها رو پله به پله اموزش و به فروش برسونم

همین جا این هدفو اعلام میکنم چون هیچ جا و هیچ کس مورد اعتمادتر و ساپورت گر از سایت نیس