یک خبر خوب درباره «گفتگوی حضوری با دوستان در لس آنجلس»

قابل توجه

جالبه که امروز بعد از مدتها دست نوشته های دوستان را داشتن می خواندم و یک چیزی که خیلی برایم تکان دهنده بود اینکه بود یاد خودم افتادم که چقدر اول خودم را نمی دیدم و شرک می ورزیدم و ادمها را بزرگ می کردم و لقب می دادم و خودم را ندید می گرفتم

دریغ اینکه هرفردی به نوبه خودش اگاهی کامل را داره ذاتش از یکانگی هستی بخش هست که حتی نمی توان کلمه استاد را بهش گفت

حتی زمانهایی که می دیدم وقتی یک فرد خودش را باور می کنه و خدای خودش را می بینیمکه سیستم عصبی تمام انسانها یکی است و اون توانسته یعنی من هم می توانم دیگر جایی نمی ماند برای انیکه درحسرت ماند یا در ای کاش و آرزو یا خوش به حال گفتن

چون خوشبختی و ارامش و عشق در هرلحظه همراه ماست به جا و مکان نیست

مهاجرت اصلی من مهاجرت به درون خودم بود

دختری که واقعا خواست وشد و اکنون دربهترین زمان و مکان داره زندگی می کنه و به تمام خواسته هاش رسیده و به مابقی خواسته هاش هم ینقینا با لطف یکانه هستی بخش خواهد رسید

اری دوستان وقتی نوشته یکسری از دوستان را می خواندم و از نگاه و قضاوت من این بود که چقدر دلشون می خواد باشن یک جوری شدم

به خودم اومدم که تو هم همان هستی که یکروز همه ادمها دوست دارن درکنار تو باشن یا لحظه شماری می کنند که تو را ببیند اگر این مورد را درخودمون ببینم واقعا ذهنمان یک مهاجرت دورنی را خواهد داشت و به یکباره تکان خواهد خورد این نگاه من هست

هرچند که اکنون نیز درخودم می بیینم در خودم حرص را می بینم . درخودم می بینم که چقدر خودم را کوجک رکدم ندید گرفتم و دارم بت پرست می کنم شرک می ورزم و ادمها و موقیعت و ماکن را در ذهنم بزرگ می کنم

درصورتی که واقعا هیچی هست همه چیز شدنی هست مثل اب خوردن به حدی که حتی دردلت دیگر نمی ماند که کاش ما الان امریکا بودیم یا کاش ما الان می توانستیم باشیم

نه عزیزدل باخودم هستم که تو بی نهایت بارزش هستی که یادت بمونه خدای هستی بخش درون تو ست تنها او را بپرست و از پیشرفت و بودن انسانهای باعشق شاد باش و احسن بگو تبریک همین

و بدان که خودت یک استاد کامل هستی یک خدایی داری درونت که همه چیز و می دونه همه راهها را همه چیز اون خودش درست میکنه تنها کافیه اونو باورش کنی بعد می بینم که حتی دیگر نیازی نیست به هیچ احدی تنها احد تو همون یکتای توست همون قلب توست که چنان مهاجرتی را برایت شکل می ده چنان ذهنت را غرق ثروت نور می کنه که حتی نمی توانی درخوابش بینینی . خداراشکر که هرلحظه ما رابه خودمون می یاره که تنها اور ا بپرستیم و خودرا کشف کنیم وباور کنیم همین ازن گاه من این تنها دیدگاه از منظر من درلحظه اکنون بود که دوست داشتم سهیم شوم . طبییعی که همه انسانها دوست دارم درمهمان باشن درجمع خوب در فضای اگاهی که اگر نگاه کنیم می بینم که هرکسی خودش می تونه همین اکنون این فضای اگاهی را بسازه و خلق کنه . و اینکه دیدم من دربقا زندگی می کنم نه در لحظه . همش در ای کاش و ارزو درصورتی که زندگی جاری است و وقتی زندگی را باخود او نگاه می کنی می بینم ه هیچ هیچ و تهی است و تو کم کم می شی بی نیاز بی نیاز رها از هرچیز و هرفرد دیگر در ای کاش اما ارزو نمی مانی همش غرق شادو مستی می شوی که نیم توای حتی وصف کنی .

سلام فرانک جان. من اعظم مظاهری هستم . من دوست دارم از شهر اریزونا بیام

البته شاید شنبه شب راه بیفتم صبح برسم

ولی الان دیدم شما اونجا هستید گفتم چک کنم اگر زودتر میام یا برسم می تونم بیام پیش شما بعد باهم راهی پارک بشیم

منم خیلی دوست دارم باشم