چگونه به راه راست هدایت می شویم یا از آن دور می شویم

به نام خداوند هدایتگر مهربان

خدایا من هرآنچه که دارم از آن توست و از تو به من رسیده است

بزرگترین سپاسگزاری که میشه از خداوند داشت، قبل از تمام سپاسگزاری‌ها، اینه که سپاسگزار خداوند باشیم که به ما اجازه زندگی کردن داده، اجازه بودن در زمین را داده، این فرصت را در اختیار ما قرار داده تا به این دنیا بیایم و از تمام نعمت‌هایی که بخاطر ما خلق فرموده استفاده کنیم؛

که اگر این فرصت و این اجازه را نادیده گرفته و بابت آن سپاسگزار نباشیم، بقیه نعمت‌های خداوند در عمل اهمیت خودشان را از دست خواهند داد، یعنی اینکه اگر من نباشم یا نبودم در این دنیا چگونه قرار بود من از نعمت‌های خداوند استفاده کنم

پس خداوند را شاکرو سپاسگزارم که به من نعمت سکنی گزیدن در زمین و استفاده از امکاناتی که از قبل از آمدن من به این کره‌خاکی برایم فراهم کرده را عطا فرمود

یعنی بقیه نعمت‌های خداوند بر پایه همین نعمت حیات و زندگی بخشیده شدن به انسانها و اجازه و فرصت بودن قرار گرفته،

مثل این هست که من اول باید پاسپورت و ویزای یک کشور را دریافت کنم و سپس به اون کشور وارد شده و از زیبایی‌های اون کشور لذت ببرم.

و نکته بعدی اینکه من باید همیشه یادم باشد که نعمت حضورم در این دنیای زیبا و بهره‌مند شدنم از سایر نعمت‌ها، از فضل و عنایت خداوند بوده است

فراموشم نشود که خداوند بوده که من را لایق دریافت این نعمت‌ها کرده

خداوند بوده که به من اجازه استفاده از این نعمت‌ها را داده است

فراموشم نشود که هرآنچه که هست از آن خداوند است و از او به من رسیده است

فراموش نکنم که من بدون عنایت پروردگار هیچم و موجودیتی ندارم، خداوند قائم به ذات خویش و من قائم به ذات خداوندم

بقول حضرت مولانا:

اول و آخر تویی ما در میان، هیچ هیچی که نیاید در بیان

چند آیه در قرآن هست که بنظرم خیلی مکمل همدیگه هستند و میتونه سرنخ‌های جالبی بده که من با درک کمی که دارم آنها را اینجا به اشتراک میگذارم و امیدوارم و از خداوند میخواهم که درک و فهمم را از آیات قرآن هرروز بیشتر و بیشتر کند

سوره بقره آیه 29 :

هُوَ الَّذِی‌ خَلَقَ‌ لَکُمْ‌ مَا فِی‌ الْأَرْضِ‌ جَمِیعاً ثُمَ‌ اسْتَوَى‌ إِلَى‌ السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَ‌ سَبْعَ‌ سَمَاوَاتٍ‌ وَ هُوَ بِکُلِ‌ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ‌

او خدایی است که همه آنچه را (از نعمتها) در زمین وجود دارد، برای شما آفرید؛ سپس به آسمان پرداخت؛ و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود؛ و او به هر چیز آگاه است.

سوره اعراف آیه 10:

وَ لَقَدْ مَکَّنَّاکُمْ‌ فِی‌ الْأَرْضِ‌ وَ جَعَلْنَا لَکُمْ‌ فِیهَا مَعَایِشَ‌ قَلِیلاً مَا تَشْکُرُونَ‌

.و شما را در زمین جای دادیم، و در آن برای شما وسایل و ابزارزندگی قرار دادیم، ولی بسیار اندک و کم، سپاس می گزارید

سوره ابراهیم آیه 7:

وَ إِذْ تَأَذَّنَ‌ رَبُّکُمْ‌ لَئِنْ‌ شَکَرْتُمْ‌ لَأَزِیدَنَّکُمْ‌ وَ لَئِنْ‌ کَفَرْتُمْ‌ إِنَ‌ عَذَابِی‌ لَشَدِیدٌ

و هنگامی را که پروردگارتان اعلام کرد که اگر سپاس گزاری کنید، قطعاً شما رامی افزایم، و اگر ناسپاسی کنید، بی تردید عذابم سخت است

خداوند در آیه 29 سوره بقره میفرماید هرآنچه که در زمین وجود دارد را خلق کردم و سپس به بقیه جهان پرداختم،

و بعد در آیه 10 سوره اعراف میفرماید که شما را در زمین قرار سکنی دادیم،

یعنی اینکه قبل از اینکه انسان خلق بشود هرآنچه که نیاز داشته است توسط خداوند خلق شده است و بعد که همه‌چیز فراهم و پرفکت شده و مناسب برای زندگی کردن انسان بوده، اراده به خلق انسان نموده است

بقول استاد که میفرمایند ما نیازی نیست که ثروت و نعمت را خلق کنیم چون ثروت و نعمت هست و ما فقط کافیه که در مدار ثروت و نعمت قرار بگیریم،

خداوند ثروت را بیش از نیاز تمامی نسل‌های انسان و بسیار قبل‌تر از خلق انسان، خلق نموده است و میبینم که هرروز منابع جدیدی از ثروت و نعمت کشف میشود، نه اینکه خلق بشود چون از قبل خلق شده است، بلکه کشف میشود یعنی انسانها در مدار دریافت آن قرار گرفته و چشمانشان به دیدن آنها روشن میشود

حالا در آیه 7 سوره ابراهیم میفرماید که این ثروت و نعمت را من قبل‌تر از خلق شما و برای شما خلق کرده‌ام و اگر میخواهی از این نعمت‌ها بهره‌مند بشوی باید ظرف خودت را بزرگتر کنی و بزرگتر کردن ظرفت مستلزم سپاسگزار بودنت است

اینجوری میتونم این مساله را برای خودم منطقی کنم که:

من چند نفر که برای من خیلی باارزش و احترام بوده و نزد من عزیز و با کرامت هستند را به خانه‌ام دعوت میکنم؛

قبل از اینکه مهمانان عزیزم به منزل بیایند من تمام امکانات برای برگذاری یک مهمانی در خور شأن مهمانانم را تدارک میبینم، میوه‌های عالی میخرم، گوشت و مرغ تهیه میکنم، و هرآنچه که لازم است را از قبل از اینکه مهمانان وارد شوند تهیه کرده‌ام، این نیست که وقتی مهمان وارد میشود بفکر بیفتم که ای‌داد بیداد فراموش کردم میوه بخرم و سریع بِدوم و سرکوچه رفته و از بقالی محل میوه‌های مانده و پیر شده بخرم و بیام و کمی نشسته و یادم بیاید که من که غذا درست نکردم و سریع بخوام از یک رستوران بی‌کیفیت غذا سفارش بدهم

نه این اصلا طریقه مهمان دعوت کردن نیست و همانگونه که من از قبل از حضور مهمانان تمامی تدارکات لازم را تهیه دیده‌ام، خداوند که بهترین برنامه‌ریز و مدیرومدبر است قبل از حضور انسانها تمامی آنچه که نیاز وی بوده تدارک دیده است؛

حالا من تدارک دیده‌ام و مهمانان وارد شده و نشسته و من شروع میکنم به پذیرایی،

تصور کنید مهمان شروع کند به غُر زدن که این چه میوه‌ای هست؟

چرا این شیرینی‌ها خشک شده؟

چرا غذا حجمش کم بود؟

و هزار عیب و ایرادی که خستگی را به تن من میماند

این بهتر است یا وقتی مهمان شروع میکند از خانه من و صمیمی و گرم بودن و شیک و تمیز بودنش تعریف میکند و از کیفیت میوه‌ها، غذا، شیرینی، دسر و کیفیت عالی پذیرایی لذت میبرد و از من سپاسگزاری و تشکر میکند

مسلماً روش دوم خیلی پسندیده‌تر و نیکوتر است و میزبان را سرشوق آورده و سعی میکند هرآنچه در خانه دارد را برای لذت بردن بیشتر مهمان در طبق نهاده و جلوی مهمانش بگذارد

این حکایت ما و خداوند و ضیافت باشکوهی‌است که خداوند برای بنده‌هایش تدارک دیده و ما با سپاسگزاری میتوانیم خداوند را ترغیب کرده که ظرف ما را برای دریافت نعمت‌های بیشتر بزرگتر کند