چگونه به راه راست هدایت می شویم یا از آن دور می شویم

سلام به استاد عزیزم ، خانم شایسته عزیم و همه دوستان ارزشمندم

اول خدا رو هزاران بار سپاسگزارم که توی این مسیر بی نظیر هستم و می تونم زمانم رو برای گوش کردن به این آگاهی ها صرف کنم … خدایا سپاسگزارم

درکم رو از این فایل با شما عزیزانم به اشتراک میذارم ، امیدوارم که درک درستی داشته باشم .

– صحبت های ابتدایی استاد که در مورد بی نقص بودن جهان هستی و کره زمین هست و اینکه ما هنوز درک نکردیم که نعمت هایی که خداوند به صورت طبیعی خلق کرده و در اختیار بندگانش گذاشته برای تمام نسل بشر کافی هست ، یعنی پایه و اساس این جهان طوری هست که اصلا ما به چیزی خارج از این چارچوب نیاز نداریم ، اما مشکل اونجاست که ما اصلا نمی بینیم این امکانات رو، این پتانسیل ها ، این کافی بودن رو …

یعنی اون زیبایی رو ، یعنی فراوانی رو … حتی ما برای لذت بردن هم لازم نیست دنبال چیز خاصی بگردیم یعنی می تونیم با تماشای یک درخت زیبا ، منظره طلوع یا غروب خورشید به حس خوب برسیم … حتما لازم نیست فلان مهمونی یا فلان سفر رو بریم … کافیه باور کنیم برای معیشت ما همه چیز فراهمه ، اونوقت خداوند درها رو باز می کنه و نعمت و برکت وارد زندگی ما میشه

– توی ارتباطامون سعی کنیم با دیگران صحبت کنیم و مسائل رو مطرح کنیم ، خیلی اوقات یه سری مسائل داره تو ذهن خودمون اتفاق میفته و اصلا اون مدلی که ذهن برای ما تعریف می کنه نیست .

اما وقتی با بقیه صحبت می کنیم ، یه سری دغدغه ها رو متوجه میشیم و می تونیم از زاویه طرف مقابل هم به موضوع نگاه کنیم اونوقت قضاوت های ذهنیمون کمتر میشه و می تونیم راحت تر به حس خوب برسیم.

ضمن اینکه روابطمون هم صمیمی تر و پایدار تر میشه.

– مورد بعدی که استاد در نتیجه سجده نکردن شیطان مطرح کردن ، خیلی برای من درس داره ، من به صورت ناخودآگاه همیشه یه سری افراد رو از خودم برتر می دونستم ، یعنی پیششون احساس حقارت می کردم و به همین علت فک می کردم خب پس تمام تصمیم گیریها و مسیری که دارن میرن درست هست و ازشون برای خودم بت می ساختم . یه جورایی میرفتم دنبال تایید گرفتن ازشون و خب نتیجش هم کاملا مشخص هست .

عکسش هم بود ، یه جاهایی خودم رو برتر می دونستم البته اصلا توی رفتارم نشون نمی دادم اما توی ذهنم این برداشت رو داشتم و یه جورایی ترحم می کردم .

در حالیکه به قول استاد هر کسی سر جای خودشه ، داره مسیر خودش رو میره ، سهم من اینه که بیام مسیرمو پیدا کنم و برم تومسیر خودم ، یعنی خودم رو بشناسم و تلاشم این باشه خواسته های درست خودم رو محقق کنم ، حالا توی این مسیر افراد موفق هم الگو باشن نه اینکه ازشون بت بسازم و یا خودم رو برای کسی بت کنم .

نمی دونم انگار مبنای عملکرد ذهن مقایسه هست ، توی هر شرایطی می خواد ما رو به یه نتیجه احساسی برسونه و برچسب خوب و بد بودن به هر چیزی بزنه . اما راهکار متوقف کردنش همینه که ما این جنس آگاهی ها رو به خورد ذهنمون بدیم و بهش بفهمونیم حقیقت جهان هستی این نیست و گرفتار این تله ها نشیم .

هدف از خلق ما این بوده که به این کره زمین بیایم و از آنچه هست لذت ببریم و به قول استاد در دوره قانون آفرینش اصلا دیگه لازم نیست کاری کنیم ، خوشبختی خودش ما رو فالو می کنه ….

استاد ازتون ممنونم که هستید ، که متعهد شدید که تمام دانسته هاتون رو با ما به اشتراک بذارید …ان شالله ماهم شاگردان لایقی باشیم و با درک و عمل به این آگاهی ها جهان رو زیباتر کنیم ، هم برای خودمون و هم برای دیگران .

در پناه خدا باشیم …