چگونه به راه راست هدایت می شویم یا از آن دور می شویم

سلام واقعا نمیدونم از کجا شروع کنم

و از کدوم فضلش بنویسم

دیروز صبح که این فایل روی سایت قرار گرفت من انگار دهمین کاربری بودم که کامنت ارسال کردم

( این و از تایم ارسال کامنتهای 9 عزیزی که قبل از من کامنت فرستاده بودن متوجه شدم)

ولی بطرز عجیبی کامنت من بعنوان اولین کامنت این قسمت بالا میاد

خدا میدونه شب و روز قبلش تو چه شرایط روحی بودم که دیگه داشتم give up میکردم و کم می‌آوردم

و بقول استاد در نامگذاری این قسمت

[چگونه به راه راست هدایت می شویم یا از آن دور می شویم ]

داشتم از صراط المستقیم و از این گنج الهی که نصیبم شده با حربه های شیطان ( یاس و مقایسه و احساس بد ) دور میشدم

شرح مختصری از اون شرایط رو تو همون کامنت قبلیم نوشتم

ولی جا داره که بیشتر حداقل برای خودم باز کنم

من با باور محدود کننده ای که داشتم و هنوز هم دارم ، توی تخفیف خیلی چیزها میخرم با این باور که بعدا گرون میشه و ممکنه من اونموقع اون مبلغ پول رو نداشته باشم که بخرم

حتی از کد تخفیف یکماهه ی برخی محصولات مثل 12 قدم و قانون آفرینش هم با همین باور مخرب استفاده کردم

نه با این باور که مثلا : این تخفیف یک هدیه ای از طرف خدا یا استاد به من بود که لایقش هستم

یا اینکه خدا رو شکر کنم که در زمان مناسب پولش و خدا بدستم رسوند تا بتونم استفاده کنم

یا مثلا خدا رو شکر حتمامن در مدار این آگاهی ها قرار گرفتم که خدا شرایط خرید این دوره رو برای من مهیا کرد

یا….

( وااای اصلا میخواستم یه چیزای دیگه بنویسم ، اینا چی هستن که دارن به رشته تحریر در میان ، جل الخالق….)

القصه

من با همون باور مخرب کمبود و عجله و… و البته ( باز یه کرم دیگه از زیر خاک های مغزم سر در آورد ) البته با حس خود برتر بینی تقریبا تمام محصولات استاد رو خریدم

و مدام گوش میدادم البته بدون انجام تمرینات

و

تضادی که توی روابط برام بوجود اومده بود و از همه بیش‌تر خودسرزنشی بابت اینکه به توصیه های استاد عزیزم گوش ندادم و عملا فقط رادیو وار گوش میدادم و فکر میکردم خب من همه اینها رو قبول دارم

پول بی زبون رو که ثمره سالها تلاشم بود بدون توجه به اینکه استاد گفته بودن بخاطر حس دلسوزی یا خدایی کزدن برای کسی که از موقعیتی که هست نجات ش بدید به کسی قرض ندید

و خدا هم تو قرآن گفته بود اگر میخواید ببخشید اول به نزدیکان تون ببخشید که لااقل کمتر دلتون بسوزه یا همون کار باعث برکت مال تون بشه و شاهد بگیرید و سند و مدرک بگیرید و…

ولی من اومدم گفتم خدایا فلانی گناه داره یتیم ه ، نون نداره بخوره ، تمام رخت و لباس‌هاش کهنه و فرسوده شده ،کفشاش طوری پاره شده که دیگه قابل راه رفتن نیست ، اون بچه ی توئه من این پول. و بهش میدم ولی به نیت اینکه تو گفتی

من ذاالذی یُقرِض الله قرضاً حسَنا

و….

من به تو قرض میدم شاهدم هم فقط،خودت

و

این شد که اون فرد نه تنها از اون منجلابی که خودش ساخته بود بیرون نیومد بلکه شد یک بدهکار منفور که جواب خوبی من رو با تحقیر و فحش و… داد

این روزها فکر و خیال اون اشتباه که جبران نشده بود و بعدش دیگه اوضاع مالی من خیلی وخیم شد به دلایلی اون خودسرزنشی هارو دو چندان می‌کرد

و نتایج خیلی خیلی ضعیف از شغل مورد علاقه م که بخاطرش شغل عالی قبلی رو رها کرده بودم و حالا دست از پا درازتر جواب دوست و آشنا و همکارهای قدیمی رو نمیدونستم چی بدم که خب حالا چه درآمد توپی داری اون شغلی که همه حسرتش و میخوردن ول کردی و اینهمه مشکلات هم برای خودت و بقیه بوجود آوردی و…

و از طرفی تضاد های عاطفی

و از همه مهم تر مقایسه ی نتایج دوستان در سایت با دستهای خالی خودم تو تمام جنبه ها داشت از درون نابودم می‌کرد

برای آخرین بار به خودش متوسل شدم

و

در کمال بهت و حیرت نشونه ای بهم نشون داد و اون تعداد 0 کامنت برای من حکم یه نشونه از طرف پروردگار داشت

با اینکه اون کامنت من یکم طولانی شد و ظاهرا 9 نفر دیگه قبل از من کامنتشون رو ارسال کرده بودن ولی انگار خدا با این نشونه ها میخواست بگه خوب گوش کن ، ترمزهایی که دنبالش میگشتی رو به زبون استادت جاری کردم تا بفهمی چرا نتیجه نمیگیری

دلخوش کردن به اینکه تو یه سایت به این بزرگی و با این حجم از فایل و کامنت قطعا کامنت من که خب امتیاز بالایی هم نیاورده اولین کامنت این فایل شده ، شاید برای خیلی ها مضحک و خنده دار باشه

ولی من به همین کورسوی امید هم احتیاج داشتم تو اون شرایط

و استاد چه زیبا گفتن که:

شیطان گناه بزرگ تمرّد از فرمان الهی رو انداخت گردن خدا

ومن هم داشتم همین کار و میکردم

و میگفتم خدایا تو که خودت دیدی سه ساله دارم چه دست و پایی میزنم ولی نتیجه نگرفتم

پس مشکل از من نیست

اون دنیا اگه فرشته هات یا خودت گفتی چرا به رزق لایحتسب نرسیدی و در زمره ی سپاسگزاران قرار نگرفتی ؟ میگم من که ازت خواستم خودت کمکم نکردی

و

استغفرالله که داشتم به همون چاهی میفتادم که شیطان افتاد

1- مقصر دانستن دیگری

2- مقایسه دستان بظاهر خالی خودم با نتایج دوستان و در نتیجه ش :

3- حسادت

خدا گفت چشم ندوز به داشته های دیگران

4- ابتدای فایل استاد میگن خدا فرمود ما شما رو در زمین مکنت دادیم ( مکنت دادن بنظر من یه جور قرار دادن در یک مکان هست در نهایت اَرج و قُرب وگرنه خدا میگفت ما گذاشتیم شما رو تو زمین یا نزول دادیم به زمین و هبوط دادیم و. … یعنی یه جور جا و مکان دادن با خواری)

و

در این مکنت ، تمام وسایل معاش شما رو قرار دادیم

یعنی فکر کنید خداوند میلبونها کهکشان و سیاره و … داره

اما

فقط در زمین آب و اکسیژن و معادن و کوه و جنگل و دریا و آفتاب و ماه و ستاره و ابر و باران و برف و جاذبه و … و…و… قرار داده

یعنی هیچ چی کم که نزاشته برامون بماند زیادی هم گذاشته

استاد یه طوری از کالیفرنیا تعریف کردن که من واقعا دلم خواست اونجا زندگی کنم

و حالت

کالیفرنیا فقط چند متر از کل کره ی زمین هست

در نظر بگیرید الان خود استاد که در آزادی زمانی و مکانی و مالی و سلامتی کامل هستن ، همین الان قصد کنن کل کره ی زمین رو بگردن و همه جای کره زمین رو ببینن ، نمیتونن ، و اگر هم بفرض محال بتونن مثل همون جهانگردان ی که تا حالا بودن ، مثلا میان قاره آسیا و میخوان کشور ایران رو ببینن مگه میتونن نهایتا چند تا شهر یا استانش رو ببینن ؟ اونم همه جای اون شهر رو نه ، یه قسمت‌های معروفش رو میتونن برن

و خیلی جاها رو نمیتونن ببینن و لذت ببرن

دقیقا مثل اینه که یک فرد ثروتمند و دست و دلباز صمیمی ترین دوستش یا عزیزترین فرد زندگیش رو به یک ضیافت ناهار یا شام دعوت کنه به منزلش که بالای 3000 متر زیر بنا داره و یک پذیرایی 500 متری داره که کل اون پذیرایی رو سفره کشیده و از تمام انواع غذاهای ایرانی و فرنگی و دسرها و میوه ها و نوشیدنی ها به مقدار خیلی خیلی زیاد سر سفره گذاشته

حالا اون یک نفر آدم مگه چقدر میتونه بخوره؟؟

ولی

اون میزبان بقدری مهمان عزیزکرده شو دوست داره که با ذوق و شوق نشسته ببینه و لذت ببره عزیزش چطور داره از همه ی غذاها میخوره و زحمتش هدر نرفته

خدای مهربان ما هم حتی خیلی بیشتر از نیاز ما در زمین نعمت قرار داده و

از همه مهمتر ، گفته:

من وسایل معاش تون رو که فراهم کردم ، ( نگفته که فقط باید بخاطرش زجر بکشید و غصه بخورید و نگران باشید و… ) گفته نگران نباشید ، همه چی سر سفره براتون گذاشتم :

و زَیَّنا السَّماء الدُّنیا بزینت الکواکِب.

من آسمون دنیا رو براتون زینت کردم با ستاره ها که لذتش و ببرید

دیگه چی نیاز دارید؟؟؟؟؟؟؟؟؟

هداااایت

اونم براتون گذاشتم

چطور ؟؟؟

اِنَّ عَلَینا لَلهُدی

من بر خودم واجب کردم ( بر گردن خودم گذاشتم ) هدایت شما رو

یعنی فقط فکر کردن به همین آیه دیوانه میکنه آدم رو

یه چیزی باشه تو دنیا که بر خدا با اونهمه جلال و جبروت و عظمت وااااااجب شده باشه واااااجب،

میفهمیم ؟؟؟

آخه خدا ما رو میتونست بیشتر از این خجل کنه ؟؟؟

و ما (خودم رو میگم) یک عمر و حتی گاهی الان هم هنوووووز فکر میکنم خدا ما رو خلق کرده و رها کرده تو این دنیای وانفسا گفته برید خودتون با همون عقل ناقص تون که همیشه هم اشتباه میکنه ، راهتون و پیدا کنید

به من مربوط نیست

من تا همینجا فقط وظیفه م بود، وظیفه مم نبودها ، ولی خلق تون کردم دیگه برید بسلامت در امان شیطان

آخه بابا جان

یکم فکر کنیم

یه پدر دست بچه ی دو سه ساله شو که هیچ جا رو بلد نیست مثلا تو بازار شلوغ شب عید تهران ول میکنه میگه برو ، من وظیفه م به دنیا آوردن تو بود ، بقیه ش با خودت ؟؟؟؟!!!!!!

و من توی این سایت هر چی که میخواستم دارم

تریبا کل دوره ها و محصولات و کلی فایل رایگان و یک دنیا کامنت که هر کدوم یک کتاب و یک رساله ن

دیگه چی میخوای برای رشد ؟؟

خودت استفاده نمی‌کنی چرا من ویش

سلام

یعنی مگه میشه؟

مگه داریم ؟

واقعا باور کردم که به مو میرسه ولی پاره نمیشه

دیشب من به مو رسیده بودم

و

امروز صبح بطور معجزه آسایی داشتم دنبال یه فایلی که قبلا دانلود کرده بودم و دنبالش میگشتم که کامنتها شو بخونم ، هدایت شدم به این فایل که انگار تازه از تنور در اومده و هیچ نظری روش ثبت نشده

و همزمان دارم گوش میدم و مینویسم چون معجزه رو باور کردم که فقط برای منه این فایل که توسط این دست مهربانش ، استاد عزیزم برای من ضبط و ارسال شده

دیروز تو همون لحظاتی که نجواها داشت من و به همون مویی که در حال پاره شدن بود میرسوند ، دقیقا عین آدمی که داره تو باتلاق غرق میشه و فقط دماغش بیرون مونده از باتلاق ، داشتم به هر چیزی چنگ مینداختم که برنگردم از این راه

فایل های توحید عملی یکی دو تاش و گوش دادم ، فایل 37 گفتگوی استاد با روزای عزیز با اون صدای آسمونی و داستان بسیار جذاب و واقعیش ، فایل میکس شده ی خدا از نگاه ملاصدرا که توسط شاگرد زرنگ کلاس استاد ، آقای عطار روشن تهیه شده و دلهای زیادی رو در اوج ناامیدی امیدوار کرده ، بارها و بارها گوش دادم تا بلکه باور کنم خدا برای من همه چیز می‌شود

انگار با اینهمه تلاش فقط تونستم تا گردن بیام بالا از اون باتلاق

و نجواها داشتن مثل موریانه مغزم و میجویدن و واقعا تو اون شرایط کنترل ذهن کار سختی بود

حالا چی بود داستان این نجواها ؟؟؟

بقول روزای عزیز اگه با من همراه بشید قول میدم داستان قشنگی از زندگی واقعیم تعریف کنم براتون

من حدود سه سال پیش در اوج ناامیدی از ضررهای بورس که حال بد اون ضررها مقدمه ی شکست های بعدی و بهم ریختن روابط و… شده بود از طریق یک فایل لایو استاد عباسمنش و آقای عرشیانفر به این بهشت الهی هدایت شدم

و تصمیم گرفتم کاری که فقط بخاطر شان و منزلت اجتماعی و حقوقش که بتازگی چند ماهی بود خوب شده بود تو شرایطی که تازه داشت پله های ترقی و پست های سازمانی عالی بهم پیشنهاد میشد در کمال ناباوری اطرافیان ، درخواست بازنشستگی پیش از موعد کردم و با شرایطی که سازمان برای بازنشسته هاش داشت که کلی از مزایای زمان شاغل بودن داشتیم حذف میشد و من 30 روز کامل هم حقوق نمیگرفتم اگر بازنشست میشدم ، همون 21 سال سابقه ای که داشتم 21 روز فقط سرفصل حقوق ثابت. و بقیه ی سرفصل های حقوق حذف تا ابد

و

همه یه جوری نگاهم میکردن که انگار دیوانه شدم و پشت پا زدم به همه چیز اونم بعد از اونهمه سال زحمت با وحود دو تا بچه کوچیک و تحصیل و… همزمان ،

و حالا که بچه ها بزرگ شدن و از آب و گل در اومدن و حساسیت های همسرم هم کمتر شده و تحصیلات عالیه رو هم تموم کردم و بعد از سالها ، طرح متناسب سازی حقوق انجام شده و حقوقمون تازه خوب شده ،

همه فکر میکردن این آدم ، اون بیرون ، چی سراغ داره که اینطور با اشتیاق دنبال این کاره

و

بماند معجزاتی که اتفاق افتاد که همون برهه فقط این قانون اومد که خانمها میتونن با 20 سال سابقه بازنشستگی پیش از موعد بگیرن

و دقیقا بعد از موافقت با درخواست من و چند خانم دیگه در سطح کشور و اوج بازنشستگی آقایون که 30 سال پیش استخدام شده بودن و همون سال تعداد زیادی به سن بازنشستگی رسیده بودن ، سازمان با کمبود نیرو مواجه شد و قانون رو با اینکه مصوبه ی دولت آقای رئیسی مرحوم بود ، سفت و سخت گرفتن و چنان سنگهای بزرگی جلوی چنین درخواست هایی گذاشتن که دیگه عملا با هیچ درخواستی موافقت نشد.

و یه معجزه ی دیگه اینکه درخواست من باید سلسله مراتب اداری رو رعایت می‌کرد و به ترتیب از رئیس مستقیم خودم امضا میشد تا معاون منطقه و رئیس فلان قسمت و معاون فلان بخش و رئیس حراست و بازرسی منطقه و استان و… بعد تهران و…. باید چندین و چند نفر. امضا میکردن

و این وسط تعداد زیادی مسئول سختگیر بودن که همه میگفتن همه امضا کنن آقای فلانی امضا نمیکنه

و اون آقای سختگیر که پست خیلی خیلی مهمی هم در منطقه ما که چند تا استان تحت پوشش مسئولیت ایشون بود ، طوری امضا کرد که خودش هم نفهمید ، و بعد از موافقت نهایی توسط تهران که داشت کارهای اداری ش انجام می‌شد ایشون برای بازدید دوره ای به محل کار ما اومدن و تا من بهشون گفتم من دارم بازنشست میشم ، چشماش داشت از حدقه در میومد از تعجب و نمیدونید با چه حالتی گفت:

منننننننننن چطوری امضا کردم ؟؟؟؟؟

واای استاد استیکر تعجب نمیتونم بزارم وگرنه هزار و پونصد تا میزاشتم که عمق تعجب این آدم رو درک کنید

کسی که چهره ش داد میزد سخت گیرترین مسئول عالمه

من گفتم آقای فلانی نمیدونم شما چطوری امضا کردید ، فقط،میدونم داره کارهای نهایی ش انجام میشه و چند روز دیگه من از خدمت شما مرخص میشم

همه میگفتن اون بیرون خبری نیست، میری پشیمون میشی ، مثل خانم فلانی و فلانی که اینهمه دنبال بازنشستگی یا استعفا بودن و بعد چندماه با گریه اومدن دوباره التماس کردن برگردن سر کار

و من با شور و شوقی که تو دلم بود میگفتم من دارم میرم دنبال کار مورد علاقه م

و چند وقت دیگه میترکونم ….

اومدم بیرون و دریافتی هام یک پنجم و حتی کمتر شد

بعد با تضاد شدید روابط عاطفی در زندگیم مواجه شدم که دیگه از اون سخت تر نمیشد

و با اونهمه درگیری و شرایطی که پیش اومد ، تا مرحله آخر رفتم و بعد بخاطر مسائلی بلاتکلیف موندم و برگشتم تو زندگی بدون عشق و با محدودیت و ….

کار مورد علاقه م که خوشنویسی بود رو پیگیری کردم و خیلی زودتر از کسانیکه 5 شیش سال متوالی دارن کلاس میان حتی بجای یک نوع خط ، 5 نوع دستخط رو به روشی ساده یاد گرفتم. و چند دوره آموزشی هم برگزار کردم هر چند تعداد کم بود ولی میگفتم اشکال نداره باید تکاملم طی بشه

و بعد دیگه همونم گذاشتم کنار چون استقبال چندانی تو شهرمون نشد. و تصمیم گرفتم حالا که حق طلاق با من‌نیست و قانونا نمیتونم طلاق بگیرم زندگیم و جدا کنم و تنهایی برم یه شهر دیگه که استقبال بیشتری از هنرم میشه و از این تضادها دور بشم

بعد چون دست خالی بودم و تمام اون پولهایی که بعنوان پاداش بازنشستگی که ثمره ی همون 21 سال زحمت شبانه روزی من و سختی کشیدن بچه هام بود ، سر یک اشتباه و دلسوزی بیجا و احساس عدم لیاقت و…. از دست داده بودم ، پولی نداشتم برای اجاره خونه و خرید لوازم ضروری ، و هر کار کردم بگم اشکالی نداره ، خیلی ها گفتن بادست خالی ولی با ایمان به خدا میشه دست خالی هم مهاجرت کرد، نتونستم این باور و این ایمان رو در خودم تقویت کنم و منصرف شدم

چون

از طرفی هم این حرف استاد که اگه تو رشد نکرده باشی و بخوای فرار کتی از تضادها شرایطت هیچ تغییری نمی کنه

و اون تجربه کار ناموفق بعد از بازنشستگی هم برام الگو شده بود که دیدی از کار به اون خوبی اومدی بیرون الان هیچی گیرت نیومد ؟؟

الان این منطقه امن زندگی که 26 سال براش زحمت کشیدی رو میزاری میری چهار روز دیگه مثل چی پشیمون میشی و دست از پا درازتر نه راه پس داری ، نه راه پیش

و بچه هات هم ضربه میخورن

از اونطرف استاد میگفت تو مثل ابراهیم بچه رو رها کن برو تا درها باز بشن

به سردرگمی زجر آور

و

از همه بدتر دیشب که کلی تا نصف شب اشک ریختم گفتم خب همه این حرفها درست، تو تقریبا تموم دوره های استاد رو با همون پول کار قبلی که از دستش دادی خریدی ، و چندین و چند بار گوش دادی ،

کو نتیجه؟؟

کو نتیجه؟؟

عزت نفس و احساس لیاقت و عشق و مودت و داری و بارها و بارها گوش دادی، چرا هنوز نتونستی تو رابطه ت تعیین تکلیف بشه و معلق موندی وسط زمین و آسمون با اونهمه حرمت هایی که شکسته شده و اونهمه خسارات مالی و آبرویی و جسمی رو روحی و روانی و سلب اعتماد و… که زده شده

و خلاصه بدتر شده که بهتر نشده

وضعیت مالی هم که یا استپ کامل یا پسرفت

ایمان به خدا هم که معلومه زور نجواها چقدر بیشتره برات

چی دستته بعد از سه سال ؟؟؟

اشک ریختم بی اختیار و به خدا گفتم : خدایا ببین : کامنتهای بچه ها رو بخون

نظرات هرکس رو میخونی میگن در عرض چند ماه حتی با فایل های رایگان یا اوایل دوره دوازده قدم کلی تغییر کرده. الان به درآمد میلیاردی رسیدن

یا حتی

خیلی ها که تو این فضا و این باورها نیستن چه پیشرفت هایی کردن

من چی؟؟؟

گفتم اینا رو هدایت کردی منم هدایت کن

با اینا حرف زدی با منم حرف بزن

درسته استاد گفته حتی پیش خدا هم گله نکن و از بدبختی هات نگو

ولی من الان که دلم شکسته و با تمام وجودم میخوام با یکی درد دل کنم و حرف بزنم کی بهتر از تو؟؟

به کی بگم که هیچکس جز تو نمیفهمه؟؟؟

و اینطور شد که صبح که از خواب بیدار شدم بعد از فایل روزای عزیز بطور عجیبی به یک فایل استاد که نمیدونم تو کدوم سرفصل سایت دسته بندی شده بنام empowering belief to relieve guilty که در مورد احساس گناه در مورد اشتباهاتمان بود و بعد این فایل جدید استاد در مورد مقایسه و ناسپاسی بود هدایت شدم

انگار خدا بهم گفت ببین ؛

مشکل تو ، ترمز تو ، همون احساس گناه و حال بدی هست که هر بار اون اشتباه از دست دادن اون پولها و قرض دادن به اون شخص بی لیاقت که در حد نفرین کردن از ته دل ازش عصبانی هستی که بخاطرش دلت میخواد حتی قطع نخاع بشه تا بفهمه بخاطر مال حرامی بوده که از تو گرفته

اون احساس بد داره باعث ناسپاسی تو میشه

و نمیزاره ببینی چه نعمت هایی بهت دادم

و

یادت رفته که همون شغل خوب رو توی چه شرایطی بهت دادم

تو شرایطی که از زیر خط فقر هم خیلی خیلی خیلی خیلی پایین تر بودی

و ب جای سرزنش خودت و غصه خوردن و نفرین کردن و… بگو خدا میخواست میلیاردها میلیارد ثروت به من بده

و با اون بذل و بخشش های الکی و دلسوزی های بیجا ، باعث شد بزرگترین درس زندگیم و بگیرم و میلیاردها ثروت دیگه رو از دست ندم و این باور در من تقویت بشه که هر کسی هر جایی هست جای درستش هست

و عدل خدا اشتباه نمیکنه

و

این درس بزرگ رو گرفتی که برای آدم خوب و برای آدم بد دلسوزی و بذل و بخشش تو نتیجه ای که نداره هیچ ، پشیمونی هم داره برات

پس دیگه هیچوقت نمیگی آقا اون آدمه بی لیاقت و کلاهبردار بود ، اگه به یه آدم خوب یا حتی به خواهر برادر خودم قرض بدم با اون ذهنیت که من کمکی بهش میکنم ، نتیجه که نمیگیری هیچ، اینقدر هم زجر میکشی. اون شخص رو هم تو باتلاق بدتری غرق میکنی

اگه در روابط هم نتیجه دلخواهت رو نگرفتی ، بخاطر همین احساس بد و خودسرزنشی هاست

و بیاد بیار من از چه شرایطی که هیچکس باورش نمیشد تو و برادرت رو به چه جاهایی رسوندم

بقول استادت اگه یه بار انجامش دادم ، باز هم انجامش میدم حتی بهتر از قبل

حتی بهتر از قبل

چون من خدای گسترش هستم

و هر بار دارم شرایط بهتری برای جهان خلق میکنم

و

از فضل خودم بهت می بخشم

و در آخر

خدا جونم خودت شاهد بودی این مدت چطور دوام آوردم ، چندین و چند بار شرایطی مهیا شد که شیطان خیلی راحت برای من میتونست کاری کنه که از راه نادرست به خیلی از خواسته هام اونم بسرعت برسم

و من صبر کردم

صبر بر گناه

که تو به وعده ت عمل کنی و از راه درست به من بدی

و بشِّرالصّآبرین

و حالا نوبت معجزات توست

تویی که حتی به شیطان هم علاوه بر پاداش 6هزار سال عبادتش، از فضلت هم بخشیدی

به من هم از فضلت بده

و به ناسپاسی من نگاه نکن

من بنده ام، خدا که نیستم

گاهی کم میارم ، تو به خدایی خودت ببخش و کمکم کن

ایّآک نعبد و ایاک نستعین

من تسلیم شدم

به وعده ت عمل کن و راه‌ها رو باز کن

و این بیست دقیقه ی پایانی صحبت های استاد هم دقیقا شرح حال من بود

که میخواستم بگم خدایا من که اومدم سمت تو،و از تو هدایت و کمک خواستم اما تو کمکم نکردی

و این نکته هم برام جالبه که دقیقا همون آیه هایی که من طی این چند روز بهش هدایت شدم که

خدا در زمین همه وسایل معاش شما رو قرار داد

و

فبما اَغوَیتَنی….

که شیطان با کمال وقاحت میگه حالا که تو من و گمراه کردی فلان میکنم و چنان میکنم

استاد هم دقیقا همین آیه ها رو شرح دادن

و منم داشتم مثل شیطان همه چیز رو می‌نداختم گردن خدا

استغفرالله

خدا جونم ببخش

منم مثل سلیمان که گناه غفلت از تو رو مرتکب شد و صلاتش رو فراموش کرد ، از تو بخشش خواست و بلافاصله گفت من و ببخش و به من ملکی عطا کن که ….

منم میگم من و ببخش و به من ملکی عطا کن که حتی به سلیمان هم ندادی

چون اون گفت چنین نعمتی به من بده

تو که قبول نکردی

که اگه میکردی با عدل تو سازگار نبود

که به یه بنده ت چیزی بدی که به هیچ کس ندادی

اون دنیا اگه سرافکنده بشیم که ما مثلا مسلمان بودیم و افرادی مثل ایلان ماسک و …و… مسلمان نبودن اما بیشتر از ما به تو ایمان داشتن و حتی زندگی در مریخ برای میلیون ها آدم رو از تو خواستن و ایمان داشتن بهشون می بخشی ، چه حسرتی میخوریم

اینه که میگی قیامت ، یوم الحسرت هست

نشه که حسرت بخوریم چرا بیشتر و بیشتر و بیشتر نخواستیم از خدا

سلام هدای هدایت شده ی عزیزم

خوشحالم که کامنتم براتون تاثیرگذار بود

البته این ادامه ی دو تا کامنت قبلی م تو این فایل بود

که اگه دوست داشتید ،مطالعه کنید

این لینک کامنت قبلی هست که ادامه شو این جا نوشته بودم:

abasmanesh.com

سلام مریم زیبا و خوش قد و بالای من

چقدررر خوشحال شدم که کامنت من باعث شد یه عزیزی که به این راحتی کامتت نمیخونه و جواب نمیده به این سمت هدایت بشه و یه آجر به آجرهای این دیوار چین اضافه بشه

میدونی؟

همین الان مثال دیوار چین به ذهنم رسید

من برای ارتقای این سایت که بهش میگم بهشت زمین ، چون هر وقت میام توش ( البته اگر نرم تو دام مقایسه ) حالم خوب میشه

و

بهای این حال خوب رو بنظرم ماها باااااید با کامنت خوندن و کامنت نوشتن بپردازیم تا روز بروز قوی تر و مستحکم تر بشه این دژ الهی که بنیانگذارش استاد عزیزتر از جانمون بودن

خودمون نمیدونیم کامنت نوشتن حتی اگه بنظر. خودمون مهم نباشه اون موضوع و امتیاز زیادی هم نگیره ممکنه چقدر یک نفر دیگه رو متحول کنه و اصلا همون لحظه بدنبال جواب سؤالش اومده باشه و چه نور امیدی در دلش زنده بشه و این نور چطور به زندگی خود ما هم سرایت کنه بی آنکه بدانیم و بفهمیم

وقتی اثر بال یک پروانه در جهان کلی تاثیر فیزیکی و … میزاره مگر میشه که نوشتن بی تاثیر باشه؟؟

حالا درسته خدا در قرآن گفته ن والقلم. و مایسطرون

ولی

منظورش فقط قلم و دوات نبوده که

هر چیزی که باهاش مینویسن از ازل تا ابد

یه روزی تنها قلم که بشر داشت یک سنگ نوک تیز بود که روی سنگهای دیوار غار می‌نوشت

یک روزی یک تکه ذغال بود

یک روزی یک پر کبوتر بود

.

.

مدتها خودکار و مداد و…. بود

الان انگشتان زیبای ماست که مینویسه روی صفحه گوشی

و در نطر من نوشتن با انگشت حتی حس بهتری از نوشتن با قلم و خودکار داره چون انرژی مستقیم از دستان پرمهر ما با شوق به کلمات منتقل میشه و خودکار و قلمی این وسط واسطه نیست که کمی از انرژی رو بگیره،

و شاید سالها بعد دیگه همین خودکار و قلم هم مثل همون سنگ و زغال استفاده ش سخت باشه برای بشر آینده که کلی پیشرفت کرده. و فقط با نگاهش امواجی ار مغزش صادر کنه و به نگارش در بیاد

(اصلا یادم رفت چی میخواستم بگم، شگفت انگیزه، وقتی شروع میکنی به نوشتن چیا از ذهنت بیرون میریزه که اصلا قصد نوشتن شون رو نداشتی)

چند روز پیش در اوج ناامیدی و افسوس بخاطر زحمت های گذشته م که فکر میکردم به باد دادم و… داشتم به سختی هایی که کشیدم فکر میکردم

مریم جانم

بااااورت نمیییییشه

یهویی هدایت شدم از یه طریق نامعلومی که خودمم یادم نمیاد دنبال چی میگشتم ، به یک کامنت از خانمی بنام لعیا تو دوره روانشناسی ثروت 3

اصلا باور نکردنی بود

ایشون فقط و فقط همین محصول رو خریده بودن و تنها دو یا سه تا کامنت کلا توی سایت گذاشته بودن و دیگه خبری ازشون نبود

ولی

همین یه دونه کامنت بقدری صادقانه نوشته شده بود که از فرسنگها فاصله با تک تک سلول‌هات میشد فرکانس صداقتش رو دریافت کنی

خیلی دلم میخواد اگه اشکالی نداشته باشه اینجا کپی کنم کامنتش رو

از سختی هایی که کشیده بود و از 5 سالگی که مادرش مُرد و پشت دار قالی نشسته بود

12 سالگی که به زور پدرش و نامادریش با پسرعمه ش که دوسش نداشت ازدواج کرده بود. و توی 5 سال 3 تا دختر بدنیا آورده بود و با دستهای کوچیکش یخ حوض خونه ی حقیر مادرشوهر شو میشکست و کهنه های بچه هاشو می‌شست و …. تا اینکه بخاطر آرزوهای بزرگش هدایت شد به خرید بیل بکهو از شهرداری تا شوهرش که راننده شهرداری بود روش کار کنه و داستان ساخت خونه خودش با دست خالی و… اصلا باور نکردنی بود

و من

اونجا شرمنده شدم واقعا

لحظاتی قبلش داشتم به سختی هایی که کشیدم فکر میکردم

و خدا دست من و گرفت برد به اون کامنت قدیمی که همش 7 تا امتیاز بیشتر نگرفته بود و تو کامنتهای قدیمی دوره بود که من هیچوقت نمی خوندم

چی بشه من اون فکرها رو بکنم

و بیام پناه بیارم به سایت ( غار حرای خودمون )

و خدا دست من و بگیره ببره کامنتی رو بخونم که صد برابر من سختی کشیده و میگه من همیشه با اونهمه سختی خونه پدرم که خسیس بود و فقیر و تو سرمای زمستون 5صبح همون یه دونه چراغ نفتی رو خاموش میکرد که نفتش تموم نشه و 5 غروب برق ها رو خاموش می‌کرد و میگفت. بخوابید که هم برق مصرف نشه هم گرسنه تون نشه

و بعد اون سختی ها خونه شوهر و.. و.‌‌ با اون حال میگفت من همیشه شاد بودم. و تو رویاهام لباسهای گرون قیمت میپوشیدم و خونه های لوکس داشتم و… و آزادی داشتم و بالاخره براحتی مدارم از همسرم جدا شد در حالیکه هیچی از قانون نمیدونستم

و همه این موفقیتها رو با حال خوب و رویاهام بدست آوردم

میگفت وقتی میخواستیم بیل بکهو رو که تنها بیل مکانیکی شهرمون بود از شهرداری بخرم ، شوهرم پیگیری نمیکرد، انقدر امروز و فردا کرد و من هی میگفتم چی شد؟ الکی میگفت پیگیرم، و خبری نمیشد آخرش خودم رفتم تو مزایده شرکت کردم و ماه‌ها انقدر رفتم و اومدم که شهردار به همسرم گفته بود عجب خانم سمجی داری ها، ول کن نیست

و

بالاخره با دست خالی بیل و خریدیم و درآمد ما مثل جت هر روز بالاتر و بالاتر رفت

خیلی داستان جالبی داشت

امیدوارم هر جا هستن موفق باشن

ولی.

من فکر می‌کنم اونایی که سالهاست خبری ازشون نیست و کامنت هم مینویسی براشون جواب نمیدن ، یا با یه کاربری دیگه وارد سایت شدن

یا دور از جون فوت کردن

وگرنه کسی که یکبار طعم آرامش و آگاهی ناب این سایت رو چشیده حتی اگه مدتی لغزش کنه و دور بشه باز برمیگرده

من نمیدونستم فوتبالیست خانم هم توی سایت داریم

احسنت دست مریزاد دختر

کار شماها یکم سخت تره

ولی آفرین به همتتون.

مثلا من که بعد بازنشستگی خوشنویسی میکنم و کلاس میرم و.. همه حتی مادر خودم ازم ایراد میگیرن

میگن الان این خوشنویسی به چه دردت میخوره ؟

نون داره برات ؟؟؟

درآمد داره؟؟؟

باهاش جایی دوباره استخدام ت میکنن؟؟،

شغل به اون خوبی چش بود ول کردی اومدی دنبال این مسخره بازی ؟

لااقل با بجه هات کار کن خطشون خوب شه

تو دیگه میخوای از این بهتر شی که چی؟؟؟؟

و..‌و…و..‌…

اما من اهمیت نمیدم

لذتی که هنگام خوشنویسی میبرم تمام این سرزنش ها رو از یادم میبره

امیدوارم شما هم در کمال لذت زندگی کنید