شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

وسط دوره ی عزت نفس بودم اومدم اینجا تا این باور و ترمز احساس گناه و عدم لیاقت رو رفع اش کنم و بعد دوباره برگردم به دوره ی عزت نفس، جلسه ی سوم عزت نفس درباره ی احساس گناه بود و من امروز بعد سال ها از کامنت یکی از بچه های دوره به مفهوم عمیق تری از احساس گناه درباره ی خواستن ثروت رسیدم و میدونم که کامنت های این فایل خیلی بهم کمک میکنه در جهت رفع این ترمز.

من توی یه خانواده ی محروم و سطح پائین از نظر مالی بزرگ شدم، همیشه از اینکه پدر و‌مادرم و خواهر برادرام در فقر باشن اما من پولدار بشم واهمه داشتم وقتی ازدواج کردم وارد یه خانواده ی داغون تر از نظر باور کمبود شدم و باز این ترس که ثروتمند بشم تافته ی جدابافته میشم و دیگه محبوب خانواده ی همسر نیستم و گاهی این ترس که با پولدار شدنم توقع خانواده ی خودم و همسرم از ما زیاد میشه.

از طرفی این حس گناه رو دارم که اگر ثروتمند بشم دل بقیه رو سوزوندم یا مغرور میشم و به بقیه ظلم میکنم و این ترمز اصلی من در بحث ثروته، از طرفی برام بسیار کابوسه که با ثروتمند شدنم دیگه‌ مورد تایید بقیه نباشم و دشمن زیادی پیدا کنم، از خدا میخوام کمکم کنه برای رفع تک تک این ترمز ها، چون میدونم به تنهایی از عهده اش بر نمیام.

خیلی عالی بود،اشاره به نکته ی خیلی مهمی کردید،منِ بنده ی مومن باید عزتمند زندگی کنم و هدف اصلی من باید این باشد که با رسیدن به ثروت باعزت زندگی کنم و این وظیفه ی من است و چه هدفی مقدس تر از این.

به نکته ی خیلی خوبی اشاره کردید ما با کمک نقدی فقط فقر بیشتری رو رواج میدیم،واقعا وقتی کسی قانونو ندونه به اسم‌ خیر و خوبی ممکنه فساد در جهان ایجاد کنه

دوست عزیز در مورد باور بدهی:

من تا یک ماه پیش نزدیک به چهل پنجاه میلیون بدهی داشتم و دو سه هفته بکوب رو این باور کار‌کردم و تونستم همه ی بدهیمو یکجا پرداخت کنم و فکر کنم تنها کسی هستم که تو کل فامیل هیچ بدهی و قسطی نداره نه بانکی نه غیر بانکی،من اومدم باور پرداخت بدهی رو اینجوری تو ذهنم منطقی کردم که ۱_تضاد رو جهان ایجاد میکنه تا ما درخواست داشته باشیم و هر چه تضاد بزرگتر،درخواست شدیدتر پس هر چقدر بیشتر تحت فشار هستیم بابت بدهی ها شوق ما برای اینکه اون بدهی ها پرداخت بشه بیشتر هست و چون من این اواخر خیلی تحت فشار بودم پس خداوند اراده کرده نه تنها اقساط عقب افتاده بلکه کل بدهی های من یک جا پرداخت بشه.

۲-به قول فلورانس اسکاویل شین اگر ما بدهی داریم یعنی در ذهن ما اعتقاد به بدهی داریم،من هر روز هر جایی که بودم یادم میومد بارها این جمله ی تاکیدی رو با فرمتای مختلف و به انواع مختلف که برام تکراری نشه با خودم تکرار میکردم،اینکه:بدهی در ذهن الهی معنایی نداره و هر آنچه با ذهن خدا در تضاد و تعارض باشه محکوم به فنا و نابودی هست چون فقط خداوند هست که باقی و پایداره،بدی واقعیت نداره،ما از خداوند قدرت دریافت میکنیم اون رو تو ذهنمون به بدهی تزریق میکنیم.

۳_آیه ی جاء الحق و ذهق الباطل ان الباطل کان ذهوقا هم به همین موضوع اشاره داره،یعنی حق پایداره و بدی نابود شدنی و من این آیه رو هر روز با تودمم زمزمه میکردم.

۴_در آخر اینکه همش میگفتم خداوند اراده کرده به من عزت بده حرمت بده آبرو بده احترام نزد دیگران بده و به زودی با پرداخت بدهی هام که بعضیاشون واقعا ربط مستقیم به بحث آبروم داشت حرمت منو پیش کسانی که بهشون بدهکارم بالا میبره و همین اتفاق هم افتاد.

۵_مورد آخرم اینکه من سعی کردم احساساتم رو کنترل کنم و خیلی انرژی ذهنی صرف کردم برای اینکه حالم رو خوب نگه دارم

و بسیار امیدوار هستم به اینکه شما و دوستانی‌که این مشکل رو دارن همگی بتونین مشکلتون رو حل کنین و با تمرکز خیلی خیلی بالاتر روی باور ساخت پول کار کنید چون به واقعا الان به این ایمان رسیدم‌که تا بدهی هست نمیشه به ساخت پول فکر‌کرد موج بدهی خیلی منفیه تمرکزو واقعا از بین میبره.

سلام به برادر عزیزم، بسیار سپاسگزارم که برای کامنتم پاسخ نوشتید، من خیلی کم به گذشته فکر میکنم و فراموش میکنم که قبلا توی چه وضعیتی بودم، کامنت شما باعث شد برگردم به پنج سال پیش و یادم بیاد که توی این مدت چه تغییرات زیادی داشتم من یه جا توی کامنتم نوشته بودم که ما هر چقدر بیشتر تحت فشار باشیم انگیزه مون برای خروج از فشار بیشتر هست، الان این باور رو ندارم در واقع این یه باور محدود کننده اس که در گذشته باعث میشد من همیشه تو چنین موقعیت هایی قرار بگیرم، درسته که تضادها باعث میشن اهرم رنج در ذهن ما قوی بشه و به سمت راه حل سوق مون بده اما ما که در این مسیر قرار داریم نباید مثل اکثریت جامعه تحت فشار رشد کنیم، ما جاده ی جنگلی و مسیر لذتبخش رو برای رشد انتخاب کردیم بنابراین باورهای صحیح و احساس لیاقت باید انگیزه و محرک و عامل شوق و ذوق ما باشه نه فشارهای جهان، من به لطف الله این چند سال رو در مسیر صحیح بودم و الان پنج سال گذشته و من یک هزار تومانی تا به الان بدهکار نبودم، نه بدهی نه وام نه قسط نه چک، همه رو دورش یه خط قرمز کشیدم و ان شا الله خداوند توفیق بده و تا پایان عمرم به همین شکل عمل کنم، توی دوره ی احساس لیاقت استاد یه جا میگن اکثریت فکر میکنن اگر وام بگیرن مجبورن پول بسازن بنابراین با این طرز فکر خودشون رو میبرن زیر قسط، من این طرز فکر رو خیلی تو اطرافیانم میبینم که میگن اگر فلان چیز رو قسطی نیاریم که نمیتونیم بخریمش پولمون خرج میشه اگر وام نباشه که پول جمع نمیشه، اما این طرز فکر از احساس عدم لیاقت میاد چرا ما باید مجبور باشیم تا پول بسازیم؟چرا حرکت و تلاش ما به خاطر احساس لیاقتی که داریم نباشه؟من الان چند ساله بدهکار نیستم نیاز مالی ندارم مجبور نیستم پول بسازم تحت فشار نیستم اما هر روز انگیزه ام برای استقلال مالی داره بیشتر میشه چون میگم من لایق یه زندگی خوبم، من باید زندگی بهتری برای خودم بسازم من باید هر روز به سمت بهبود بیشتر حرکت کنم.

من با اینکه سر کار کارمندی نیستم هر روز صبح زود بیدار میشم مثل کسی که میخواد و مجبوره بره سر کار، نه از سر اجبار بلکه از سر اشتیاق برای یه ایجاد یا زندگی بهتر.

یه مورد دیگه اینکه من به این دلیل تونستم سبک زندگی مالی سالم و بدون قسط و بدهی رو ادامه بدم که با افرادی که این سبک زندگی رو دارن قطع ارتباط کردم هنوز نتونستم توی ذهنم باهاشون به صلح کامل برسم و گاهی قضاوتشون میکنم اما تلاشم رو دارم میکنم که این کارم بزارم کنار، اما قطع ارتباط من از سر کینه نیست من عزیزترین آدم زندگیم هم سرخک گرفته باشه بغل اش نمیکنم چون واگیر داره، سبک زندگی ناسالم هم واگیرداره حتی اگر‌نخوای هم ممکنه شبیه اون جماعت بشی و من ترجیح دادم تنها باشم اما مسیر صحیح رو طی کنم و از روی آرامشی که دارم میفهمم مسیرم و تصمیمم صحیح بوده.

شاد و موفق و موید باشید دوست عزیز.