شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

بنام خدای بخشنده و مهربان…

با سلام خدمت استاد ارجمند و همراهان گرامی

گفتگو با خدا

درخصوص شرطی که بنده خدا با خدا قرار میده که اگر من ثروتمند بشم اونوقت از ثروت خود به نیاز مندان میبخشم، در ظاهر بسیار خوبه و خواسته خداپسندانه ای هست که میشوی دستان خداوند. ولی بقول استاد اگر مقداری موضوع رو واکاوی بکنیم به ترمزهایی میرسیم که موانعی در برابر ثروتمند شدن ما هستن. برای جا افتادن موضوع مورد بحث، چون این خواسته و گفتگو بین خدا و من نوعیست! دوست دارم جواب رو به صورت گفتگو و سئوال و جواب بین خدا و منی که این درخواست رو از خدا کرده ، جواب بدم در مقدمه مثالی از قرآن میزنم: در قرآن میخوانیم که حضرت نوح از خدا سئوال کرد که آیا از فرزندان من هم به این رسالت (پیامبری) میرسند، که خدا فرمود ای نوح جاهل مباش که عهد من به ستمکاران نمیرسد! برفرض گیریم بحث ادامه داشته باشه و حضرت نوح به خدا بگه که: ای خدا! اگر فرزند من را به پیامبری قبول کنی! من به تو قول میدهم همه قوم خود را یکتا پرست بکنم! و خدا هم در پاسخ بگه که: آفرین بر بنده من! پس اگر اینطوری هست! بیا این حکم پیامبری رو بگیر که بعد از تو فرزندت پیامبر خواهد بود خوب با این مقدمه گفتگو را پی میگیریم:

من: خدایا من از تو ثروت میخواهم تا مقداری از آن را به نیازمندان ببخشم!

خدا: این کار برای من آسان است ولی چرا تو به نیازمندان میبخشی؟

من: میخواهم مثل بنده ای که به نیازمندان کمک میکند، انسان خوبی باشم!دستان تو باشم در روی زمین!

خدا: این فکر و باور از کجاست؟

من: به نظر من امری بدهیست که اگر به نیازمندان کمک بکنی در هر دو جهان سعادتمندی؟ در کتابت بارها گفتی و پدران و مادرانمان هم میگفتند! همه میگویند!

خدا: درقرآن گفته ام از آنچه بیشتر از نیازتان دارید به خویشان و نیازمندان انفاق کنید و نگفته ام ثروتمند شدن تو صرفاً در گرو کمک به دیگران است؟ هیچ میدانی آن نیازمندانی که تو میخواهی به آنها بعد از ثروتمند شدنت کمک کنی نیز همین خواسته را از من دارند؟ و میخواهند با ثروتمند شدنشان به تو کمک کنند؟! با این باور و خواسته آمیخته با جهل و غرورت، من کدامیک از شما را در اولویت قرار دهم؟

من: میخواهی بگویی این درخواست درست نیست؟

خدا: دقیقاً، درخواست تو مانند درخواست پیامبرم نوح بود که به جهلی که داشت آگاهش کردم! مگر من نمیتوانم انسانها را مثل همه فرشتگانم بیافرینم که همیشه تسبیح گوی من هستند، ؟ خوب دراینصورت ، آنها که وجود داشتند! دیگر چه نیازی به آفرینش انسان؟ و با این توضیح عبادت انسان هم برای سعادت خود اوست و به کار من نمی¬آید؟! آیا با این دلیل من نمیتوانم همه انسانها را ثروت و مکنت دهم بطوریکه هیچ نیازمندی نباشد که به کمک تو نیاز داشته باشند؟هیچ میدانی با این درخواستت قدرت من را محدود میپنداری؟بدان که جهانی که تو در آن زندگی میکنی دوقطبی است! خوب با بد معنی پیدا میکند و شب با روز کامل میشود و به همین دلیل فقیر و غنی مکمل یکدیگرند. اصلاً میدانی چرا اینگونه درخواست میکنی؟

من: نه نمیدانم !

خدا: تو با این طرز درخواستت از قوانینی که در قرآن از آن به سنت و مشیت تعبیر کردم بیخبری! نعمتهای من برای همه در دسترس است! اما به میزانی که قوانین را بدانند و اجرا کنند از آن بهرمند میشوند!

من: آن قوانین کدامند؟

خدا: من درخصوص این خواسته تو مختصر اشاراتی میکنم: ایراد تو در باورهای توست که در این خواسته: اولا من را انسان-گونه پنداشته¬ای که دارای عواطف و احساسات انسانی هستم که با درخواست کمک به دیگران احساسات من را برانگیزانی 2- همانطور که گفتم قدرت و توانایی من را محدود درنظر میگیری3- همانطور که خودت دوستداری با ثروتمند شدنت به دیگران کمک کنی برعکس آن هم را نیز میخواهی!، یعنی دوست داری که ثروتمندان هم به تو کمک بکنند! این یعنی وابستگی به غیر خدا و شرک.4-شدیداً به کمبود که نقطه مقابل فراوانیست باور داری چون نعمت من ( خدا) را محدود میپنداری که از مقداری که به تو میرسد میخواهی به دیگران ببخشی! حال آنکه برای دیگران هرچقدر بخواهند هست5- در پشت این خواسته ات اندکی هوا و هوس هم نهفته است مثل غرور، خودخواهی و خودبرتربینی 6- نالایق بودن که تو میخواهی بواسطه کمک به دیگران ثروتمند شوی و خود را لایق خواستن و داشتن نمیدانی و باور داری تا زمانیکه فقیر و نیازمند هست تو حق نداری ثروتمند بشوی7 –ترسی در این خواسته نهفته است، ثروت و ثروتمندی را دوری از معنویت میدانی و میترسی با ثروتمند شدنت از خدا دور شوی! و برای همین میخواهی با کمک به دیگران که به نظر تو کاری پسندیده و نیکویی هست آن را جبران نمایی! .

در نهایت برای آگاهی بیشتر، تو را به سایت عباسمنش -که صاحب آن از بندگان نیکوکار من هست و همه کسانی که در آن جمعند، طالب حق و جویای حقیقتند- به قسمت عقل کل ارجاع میدهم تا از این جهل درآیی و به خوبی آگاه شوی.

من: ممنونم ای خدای بخشنده و مهربانم!.

با عرض پوزش از بزرگان بدلیل طولانی شدن پاسخ و با تشکر از کسانی که وقت میگذارند و نظر میدهند.