شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

با سلام به استاد بزرگوارو دوستان عزیز

من یک ساله که با سایت شما آشنا شدم بطور کاملا اتفاقی ،ولی مطمئنا این فقط لطف خداوند بود چراکه در محصولات شما پاسخ خیلی از سوالاتم را پیدا کردم و این یک قدم بزرگ در زندگی من بود .

استاد عزیز شما واقعا آدم با پشتکاری هستید چون خیلی از ما از جمله خودم بارها و بارها قرآن رو خوندیم کتابهای موفقیت را که دودهه است خیلی زیاد شده مطالعه کردیم اما هیچوقت مثل شما پیگیر این نشدیم که جمع بندی کنیم و این مطالب رو بصورت یک قانون تدوین کنیم ،شما واقعا مشتاق بودین وجواب اشتیاق خودتون رو گرفتین .

استاد عزیز من سالهاست که در این حوزه مطالعه میکنیم وبا جرات میتونم بگم که هیچکدوم از این کتابا نتونسته منو واقعا قانع کنه و باعث بشه درک واقعی از این قوانین و مطالب داشته باشم حتی سالهاست دربدر دنبال تفسیر درستی از قرآن بودم و الحق شما حق مطلب را ادا کردین ودر محصولات شما قرآن رو فهمیدم وبه خوندنش راغبتر شدم.درود بر شما بادوبسیار خوشحالم که تونستم که بعضی از محصولات شمارو تهیه کنم .

دوره های شما عالی هست لحن شما ،حرف های شما انگار بر روح و روان آدم میشینه ،دوستان میدونن که الان توی تلگرام واینستا پر شده از کلیپ های موفقیت و ثروت و…..ولی اونا کجا و محصولات شما کجا ،حتی فایلهای رایگان شما برای هر کی میخاد موفق بشه کافیه .خلاصه تشکر میکنم از پشتکارتون که هم باعث موفقیت ورفاه خودتون شد هم باعث رشد وپیشرفت ما شده .من تاحالا فکر کنم کامنت نداشتم به همین دلیل اینا رو اینجا نوشتم.

واما جواب مسابقه :استاد برای همه ما زمان خیلی خیلی مهمه یعنی وقتی برای چیزی تلاش میکنیم یا دعا میکنیم یا وقتی کاری میکنیم احساس خوب داشته باشیم همیشه در ناخودآگاه خودمون همش منتظریم و مرتب سوال میکنیم چرا نشد پس کی میشه پس کی ??ودر پس ناخودآگاه نگران هستیم که یه وقت نشه و این در ذهن همه ماست چون به فرموده قرآن انسان عجول هست و این عجول بودنش ،نگرانی و اضطراب میاره نگرانی هم احساس بد میاره .

من همیشه در خلال گوش دادن به محصولات حالم خیلی خوبه حتی چند دقیقه بعد هم خوبم اما چون مغزمون عادت داره بیشتر در حس و حال بد و نگرانی و اضطراب باشه بعدش دوباره به حالت قبل برمیگردم هر چند سعی میکنم زیاد گوش بدم ونذارم حالم برگرده به قبل ،اما ذهن مقاومت میکنه این یک ترمزه.من فکر میکنم مغزمون شرطی شده یعنی واقعیت مغز همینه اون جوری که قبلا برنامه ریزیش کردیم همون طور عمل میکنه این برنامه ریزی مغز از دوران کودکی اعمال شده اونم از طرف عوامل بیرونی وسنسورها و پردازش ها و نتیجه گیریهای ذهن خودمون.نگرانیهای همیشگی مادر ،سختگیریهای پدر ،قوانین اشتباه مسئولان مدرسه ،همه و همه باعث شده ما همیشه نگران باشیم ،کسی که از اول کودکی در محیط آرام وبدون تنشی بوده ،اولیا ومربیهای خوبی داشته حتما حتما اضطراب و نگرانی ندارد با خودش توی صلحه ،عجله نمی کنه ،عزت نفس داره،اعتماد به نفس داره ولی این در مورد ما فرق میکنه درسته که به گفته شما هر کی مسئول زندگی خودشه ولی این برنامه ریزیها قبلا اعمال شده وما باید الان دوکار بکنیم یکی اینکه این لوح ذهن رو کاملا پاک کنیم که این مورد احتیاج به زمان و آگاهی زیاد و پشتکار و تلاش مستمر دارد .دومین کار برنامه ریزی جدید که این مورد راحتتر از مورد اول هست .(استاد شما تونستین که برنامه ریزیهای اولیه و دوران کودکی خودتون رو دور بریزید و دوباره ذهن رو برنامه ریزی،کنید چون امید داشتین ومیدونستید که اینکار جواب میده یعنی با نتیجه های کوچیک حالتون خوب میشدوپیگیر بودین و امیدوار به نتایج بیشتر و بزرگتربودین )

پس باید اول نجواهای ذهن را خاموش کنیم تکنیک های تنفس درست در یوگا و مدیتیشن و مراقبه ها یا حتی ذکر که در قران هم به اون دستور داده شده احتمالا خیلی کار سازه ،حتی مولانا به این مطلب ،نقطه خاموشی گفته :

آن نقطه خاموشی در حرف نمی گنجد

بر طاق فراموشی بگذار کتاب اول

وقتی ذهن چه از افکار منفی چه مثبت خالی شد ،الهام میاد یعنی یه جوری نور خدا به قلب آدم میتابه ،وقتی آدم از فکر وخیال دنیوی چه خوب چه بد فارغ بشه پر میشه از انوار الهی.

استاد ذهن همه ما مثل یه انباره ،گاهی شلوغ پلوغ ودر هم برهم گاهی طبقه بندی شده و مرتب. خلاصه پره، پره ،و جایی نذاشته برای چیز دیگه همه این افکار هر کدومشون میتونه یه ترمز باشه.

ذهن ما ،نفس ما در هر لحظه مشغوله ،حتی خواب هایی که میبینیم تاثیر پذیر از این مشغولیتهاست .وقتی ذهن ما و نفس ما قابل کنترل باشه ،خالی باشه ،اونوقت میشه کاری کرد .

منصور حلاج وقتی برای پسرش وصیت کرد گفت ،افسار نفست را در دستت بگیر وگرنه اون افسار ترا در دست میگیره ،

نفس همین نیست که ما رو به کارهای بد ترغیب کنه بلکه همینکه ما رو ناامید کنه بدترین کارو برای ما میکنه.

خلاصه بگم که ترمزها میتونه ذهن پر ما باشه میتونه عجله ما برای نتیجه تلاش ما باشه .میتونه ناامیدی باشه .من احساس میکنم که توی ناخوداگاهمون مقاومت های مخفی زیادی هست که خودمون هم نمی دونیم چیه ،حتی درشرایطی که میتونیم چیزی برای نگرانی وجود نداره دلشوره داریم و…..

من خودم آدم خوش بینی هستم یعنی چند ساله شدم (قبلا خیلی نگران وبدبین بودم )..و بیشتر اوقات احساس خوبی دارم یعنی چند ساله که مغزم عادت کرده هر فکری رو فقط چند دقیقه نگه داره .از بیشتر چیزا که شاید برای همه عادی باشه برای من خیلی لذت بخشه مثلا دیدن کوه یا دیدن رنگ سبز درختا ،صدای اب حالمو خیلی خوب میکنه یا چیزای که در خونه دارم وشاید قیمتی نباشن ولی چون خوشم اومده خریدم از دیدنشون لذت میبرم و برام عادی نمیشن ،از خوندن قرآن که به لطف تفسیر شما و تفسیر آقای بازرگان واقعا لذت میبرم.از دعا و ذکر گفتن خیلی خوشم میاد واحساس خوبی بهم میده ولی بازم به رغم این چیزا هنوز شرایطی که دلم میخاد توش باشم برام فراهم نشده وخودمم دنبال شناخت دلیل این مطلب هستم انشاالله به لطف پیگیری شما و نظر دوستان این گره هم باز میشه. کار خوبی کردین که این سوال رو مطرح کردین چون واقعا همه چیز رو همگان دانند .

استاد فارغ از این بحث من یه سوال هم داشتم اینکه روح انسان ،فکر همه چی انرژیه پس این انرژیها میتونه از هم تاثیر بگیره ،منظورم از برآیند انرژیهاست،یعنی نیروی فکر ما روی فکر هم اثر میذاره مثل روح جمعی که وقتی یه چیزی در یه جایی از دنیا اتفاق میوفته در یه جای دیگه هم مردم تحت تاثیر قرار میگیرن بدون اینکه خبر داشته باشن و اثر پروانه ای داره این فکر آدما روی همدیگه،

با آرزوی موفقیت برای شما استاد عزیز و دوستان خوبم