شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

باسلام به همه ی دوستان خوبم.وسلام فراوان به استاد عزیزم،خداوند رو شاکرهستم که شما رو خلق کرده ،،،ازتو استاد عزیزم بخاطر طرح این سوال بسیارررر خوب سپاس گذارهستم. من خودم شخصا همچین باوری رو داشتم ،قبل از آشنایی با استاد همیشه باخدا صحبت میکردم که اگه بهم خونه بدی قول میدم بدونه هیچ اجاره وحتی رهنی اون رو دراختیار مستآجر قرار میدم.یااینکه بارها دعا کردم که خدایا اگه درقرعه کشی برنده بشم نصفشو می بخشم. باطرح این سوال هوشمندانه ی استاد ،،،به این ترمز ها و موانع ذهنی رسیدم که اگر استاد این سوال رو مطرح نمیکردن هرگز خودم حتی فکرشو نمیکردم که چه باورهای مخربی داشتم. اولین ترمزی که در این نوع باور وجود دارد:به نظر من قدرت رو از خداوند گرفتن و خداوند رو کوچک دیدن است.و اینکه تنها راه نجات مردم حتی یک نفر هم که شده به دست من حل میشود ،،بااین شرط که خدا اگه اون پول رو بمن بده من هم میبخشم..یعنی بخشیدن در اختیار من هست نه خداوند ،،در این باور خداوند رو نادیده می گیریم و فکر میکنیم که خداوند خودش نمیتونه این لطف رو در حق بند اش بکنه و تنها راهش اینه که اول به من بده ،بعد من هم به بنده ی خدا میدم. دومین ترمزی که در این باور وجود دارداین است که :من قدرت تغییر و خوشبخت کردن افراد را دارم ،،من میتونم با بخشیدنم افراد رو ثروت من کنم این یعنی نادیده گرفتن عدل خداوند،یعنی نادیده گرفتن این قانون کیهانی( که ما هرگز در تغییر زندگی کسی اختیار و قدرت نداریم)واینکه فقط خالق شرایط وزندگی خودمون هستیم رو فراموش کردیم .بااین باور که من می بخشم و من میتونم دیگران رو ثروت مند کنم ،،،در کنارش با دعا کردن و قول و وعده دادن به خداوند ،،حس میکنیم داریم درحق خدا خوبی میکنیم میخوایم نشون بدیم که بنده ی خوب خدا هستیم ،،اما در پنهان خداوند رو محدود وبسیار کوچک میبنیم که نمیتواند به همه ببخشد ،،نمیتواند به افراد عطا کند جز این راه که اگه به من بده،، اون وقت من میتونم‌..یعنی من قدرتمند هستم وقادر هستم که ببخشم نه خداوند… سومین ترمز:شبیه ربا گرفتن و ربا دادن است ،،،وقتی فردی میخواهد از کسی وامی بگیرد ،،یا پولی قرض کند بهش قول میده که به این میزان رشوه وسود به تو میدم اگه تو این کار و برای من انجام بدی.در واقع در این معامله با خداوند نیز دچار همین گناه میشویم که اگه تو بمن بدی من هم در عوضش به بنده ی تو خواهم داد.خداوند رو در این ماجرا بدهکار می کنیم و طوری میخواهیم منت و بهای این لطف خداوند رو پرد اخت کرده باشیم که خدایا حسابمون پاکه … چهارمین ترمز اینه:وحشتی که در این تفکر وجود دارد ،وحشت از پول ،،وحشت از ثروت ،،،فکر میکنیم اگه ثروت مند بشیم آدم کثیف و گناهکاری شدیم و تنها راه پاک شدن از این کار ،: قول دادن به خداونده که با کمک کردن و بخشدینم به بنده های تو ،،،کفاره و گناه اون پول و ثروت رو پاک میکنم و کفاره شو دادم .. پنچمین ترمز:باور نداشتن به فراوانی و نعمت خداوند است.ایمان نداشتن به بی نهایت راه برای ثروت مند شدن..ایمان نداشتن به رحمان و رحیم بودن خداوند رو میرسونه.یعنی تنها راه رسیدن به ثروت اون هم به صورت حلال ،،،همین نوع درخواست کردن است که قول و وعده بدیم به خدا وبگیم اگه بهم ثروت بدی من هم اون و میبخشم …یعنی بستن دستان خداوند ،،،بستن درهای ثروت ونعمت به روی خودمون. در این نوع تفکر خداوند رو شبیه انسان با کمی قدرت بیشتر میبینیم که مثل آدم ها میشه باهاش معامله کرد ……. ششمین باور مخرب در این تفکر اینه که من خودم رو لایق ثروت و پول نمیدونم ،،یعنی نمیتونم از این باران بی نهایت خداوند یک جا استفاده کنم و به چشم گناه میدونم واسه همین خودم رو لایق کمتر میدونم جرات درخواست کامل و زیاد رو از خدا ندارم…فکر میکنم بنده ی خوب خدا نیستم ولایق ثروت زیاد رو ندارم….زمانی میتونم درخواست رو از خدا داشته باشم که همه رو واسه خودم نخوام. …………..با تشکر از همه دوستان واستاد عزیزم.. درپناه خداوند همگی موفق و پیروز باشیم