خیلی از ما، خواسته هایی داریم که معتقدیم با اینکه باورهای لازم برای رسیدن به آن خواسته را ساخته ایم و حتی هر ایده ای که به ذهنمان رسیده را اجرا نموده ایم و از هیچ تلاشی فروگذار نکرده ایم، اما هنوز هم به آن خواسته نرسیده ایم و نمی دانیم اشکال کار کجاست!
خواه آن خواسته درباره ازدواج با فرد دلخواهت باشد یا رسیدن به استقلال مالی، کسب سلامتی و…
در واقع دلیل رخ ندادن اتفاق مورد انتظار ما، وجود یک یا چند مانع ذهنی است که مثل سدّی مانع جاری شدن نتیجه باورهای قدرتمند کننده ای شده است که ساخته ایم.
در دوره کشف قوانین ذهنی، ما نام این موانع ذهنی را “کدهای مخرب” یا “ترمز ها” نامیده ایم.
ترمز ها، همان موانع ذهنی پیش روی خواسته ها هستند که آنقدر نامحسوس در تار و پود وجودمان نفوذ می کند و آنقدر مخفی است که گاهی نه تنها چهره ی یک مانع را ندارند بلکه یک فضیلت هم به حساب می آیند.
تمرکز دوره کشف قوانین زندگی، آموختن نحوه شناسایی این موانع ذهنی و رفع آنهاست. زیرا به محض اینکه موفق به شناسایی این موانع می شوید و در جهت رفع شان اقدام می کنید، به یکباره ثمره ی باورهایی که ساخته اید و اقداماتی که در راستای آن باورها انجام داده اید، وارد زندگی تان می شود.
در همین راستا، تصمیم به طرح سوالی گرفتیم برای: «شناسایی و رفع ترمزهای ذهنی در برابر تجربه ثروت»
تفکر به این سوال، پاسخ به آن و مطالعه پاسخ های دوستانی که به این سوال در بخش نظرات پاسخ داده اند، به شما کمک می کند تا ترمزهایی را در ذهن خود پیدا و رفع کنید که درهایی از نعمت و برکت را در همه جنبه های زندگی بر روی شما می گشاید.
یک سوال به عنوان تمرینی برای «به شناخت رسیدن درباره ی ترمزهای ذهی تان درباره ثروت»:
ایده افراد زیادی برای ثروتمند شدن این است که، از خداوند بخواهند به آنها ثروت زیادی ببخشد تا آنها با مقداری از آن ثروت در جهت انجام کارهای خیر استفاده نمایند. مثلاً بیمارستان، مدرسه، خیریه، مسجد و … بسازند یا به پدر و مادرشان رسیدگی کنند یا مقداری از ثروت شان را صرف تأمین نیازهای بیماران سرطانی و … نمایند.
به عبارت دیگر، افراد زیادی در اولین قدم برای ثروتمند شدن، وارد چنین قراردادی با خدا می شوند که به آنها ثروت ببخشد تا آنها به افراد نیازمند کمک کنند.
در این موضوع و جملاتی که شرح داده شد، یک سری ترمزهای ذهنی در برابر خواسته ی “ثروتمند شدن” وجود دارد. به نظر شما آن ترمزها چه می توانند باشند؟ آنها را در بخش نظرات همین صفحه بنویس.
مهمترین نتیجه و پاداش انجام این تمرین:
پاداش انجام این تمرین و رسیدن به چنین حدی از شناخت درباره ی برنامه ریزی ذهن تان درمورد ثروت و تفکر و تأمل برای شناسایی موانع در ذهن تان -که تا کنون درهای برکت و ثروت را به زندگی تان بسته است- می تواند
تجربه استقلال مالی و آزادی زمانی برای انجام هر کاری و پرداختن به هر علاقه ای و زندگی در هر مکانی و هر شرایطی باشد.
رسیدن به خودشناسی و خداشناسی و باور خودت به عنوان خالق زندگی ات باشد.
خلق زندگی دلخواه ات، به کمک هماهنگی با قوانین خداوندی باشد که قدرت خلق زندگی ات را به تو بخشیده است. خداوندی که: سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولا «منزه است پروردگار ما که وعده هایش انجام شدنى است.»
و این جنس از به شناخت رسیدن درباره ی ذهنت، اولین و مهمترین گام برای باز کردن درهای نعمت و ثروت به زندگی ات است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD0MB9 دقیقه
- فایل صوتی شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت0MB9 دقیقه
سلام میکنم به خانواده صمیمی و گرم عباسمنش
این سوال ، سوال واقعا قشنگی بود.
وقتی صحبت از باورهای خالص توحیدی به عمل می آید ، این یعنی تو با خلوص نیت و بدون ارائه قید و شرط برای پروردگارت ، از او طلب عشق ، آرامش ، سلامتی و ثروت و … میکنی.
خلوص این باور توحیدی در این نکته نهفته است که به چه میزان ربِّ عالَم را منبع آگاهیِ تامّ بدانی (تا اینکه او را یک موجود انسان صفت با توانایی هایی بیشتر از توانایی بشری بدانی.)
همیشه بایستی به خود یادآوری کنیم ، که هرگاه درخواستهایی از خداوند داریم ، در کدامین پیشگاه ، این کار را انجام میدهیم. در عین حال که از رگ گردن به ما نزدیکتر است و همواره در درون ماست ، از آن طرف هم ، لایتناهی است و تمام عالم ، تجلی اوست؛ در واقع همه انسانها تجلی او هستند نه فقط من نوعی. زمانی که میگوییم خدایا فلان چیز را به من عطا کن و من هم قول میدهم فلان کار خیر را انجام دهم ، آیا در نظر تو این تعهدی است که ” از روی عشق حقیقی به پروردگارت است و عاشقانه منتظر لحظه ی خیررسانی هستی ” و یا اینکه این تعهد ” ناشی از یک معامله است که قرار است بین تو و رب عالَم صورت گیرد ” ؟ آیا قرار است خداوند را با وعده های زیبایی همچون خیررسانی خوشنود سازی؟ مگر او انسان است !! الله یکتا که نیازمند خیررسانی های بشر نیست ، خداوند منبع خشنودی و خیر است ، آن هم برای تمام عالم ؛ و این انسان است که تصمیم میگیرد از این منبع خیرِ بی انتها بهره جوید یا همچنان در خفا بماند ! بنابراین تمام انسانها میتوانند از نعمات بی انتهای خداوند بهره جویند و محتاج ما نیستند هر چند ما و تمام انسانها دستی از دستان خداوند هستیم اما تنها دستی که بخواهد به فلان کس خیر برساند ، صرفا ما نیستیم و به عبارتی حقیقت اینست که او برای خوشبختی به ما نیاز ندارد بلکه فقط بایستی محتاج خداوند باشد و ما هم میتوانیم یک ” دست ” یا وسیله باشیم.
پس ؛
اولا خلوص نیت در نگاهمان به خدا بایستی بیشتر شود و قدرت بی انتهای او را بیشتر درک کنیم
ثانیا برای تجسم خیررسانی ، ” آن حس زیبای بخشش به طبیعت” بایستی در انسان جلوه گر شود(زیرا تو داری آنچه را میبخشی که خودِ طبیعت بعنوان دست خدا به تو بخشیده است ؛ و چون میدانی همه چیز از آن اوست دیگر دریغی هم از بخشش نداری. این نگاه به بخشش ، بسی متفاوت از معامله است. )
ثالثا بی قید و شرط به پروردگارت عشق بورزی و بی قید و شرط از او بخواهی ( و خود را لایق خوبی ها و زیبایی ها بدانی) ..