شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

با سلام گاهی روزها میشینم با خودم فکر میکنم که چه اتفاقی افتاده که نتونستم به ثروت برسم و حالا تا حدود زیادی فهمیدم چرا … با خوندن کامنت هایی که دیدم و گوش دادن فایل استاد به این نتیجه رسیدم که کدهای مخرب ما کجای ذهن و داستان زندگی ما قرار داره

ماها هیچ اعتقادی به عدالت خداوند نداریم –

-ماها به این اعتقاد نداریم که همه انسان ها سر جای خودشون هستن و ما نمیتونیم جایگاه اونها رو تغییر بدیم حتی پدرمون مادرمون برادرمون خواهرمون همسرمون فرزندمون

-ماها باور نداریم که ثروت میتونه به دست ما برسه مگر از طریق جذب ترحم خداوند یا فریب دادنش ( بابا داره میگه من به سخن شما کاری ندارم به قلبتون رجوع میکنم و چقدر احمقانه با خودمون فکر میکنیم که میتونیم فریب بدیم خداوندو )

-ماها اعتقاد نداریم که ثروت پاکه و جزیی از نعمات خداونده و اینقد که این ورودی های منفی به ما نشون داده شده که فلان پولدار رانت داره ، فلان وامو گرفته پس نداده کشیده بالا در رفته ، یا پارتی داشته ، یا آقا زاده است و و و و

-ماها باور نداریم که اگر 1 میلیارد پول داشته باشیم میتونیم 1 میلیونشو کمک کنیم یا 100 میلیونشو فرقی نداره فقط منتظر باش دلت بهت بگه ، ماها با خودمون میگیم نهههههه مردم چی میگن بزار بیشتر بدم بزار بیشتر کمک کنیم تا هم مورد رحمت بیشتر خداوند قرار بگیریم هم جلوی مردم آبروی بخریم …. اما موقعی که ما حتی پول اینو نداریم که لباس های دلخواهمونو بخریم یا ماشین مورد علاقه امونو سوار بشیم یا خونه دلخواهمونو داشته باشیم چه طور میخاییم کمک کنیم با کدوم دل راضی ؟

-ماها اول از همه به فکر پدر و مادر خواهران و برادرانمونیم در صورتی که نمیبینیم خودمون در چه شرایطی گیر افتادیم نمیبینیم چقدر نیازها داریم که به نیازهای اونا ارجع تره

-ماها میخاییم با این کار اشتباهات گذشتگان خودمونو جبران کنیم در صورتی که ماها انسانیم و خداوند آدمیان کس دیگه ایی

-ماهابه دنبال این هستیم که بشیم دستان خدا روی زرمین اما چه دستانی؟؟؟دستانی که خودشون تو گچ هستن و به گردنشون آویزون اول باید گچ دور دست خودمونو باز کنیم آزادی عمل بدیم به خودمون ماها اینقدر در گیر و دار داشتن ثروت برای کمک کردن به دیگرانیم که حتی خواسته های خودمونو بعد از به دست اوردن ثروت رو نمیدونیم اما تا میگن برای کمک کردن چه نهادهایی رو مد نظر دارین 100 نهاد سازمان موسسه رو نام میبریم حتی میدونیم چه مبلغی رو باید بدیم بهشون

-ماها فکر میکنیم خدا هم رئیس بانکیه که میخاد یک وام بلاعوض بهمون بده و برای اینکه بتونیم دلشو به ترحم بیاریم حاضریم حتی تو دعاهامون براش طوری نقش بازی کنیم که اره من با پولی که میخای بهمون بدی میخام کار خیر بکنم مدرسه بزنم بیمارستان بزنم اخه مگه خدا متنظر کار خیر و من و شماست ما هر خیری که ایجاد کنیم نفعش برای خودمونه ماها فقط باید به فکر گسترش جهانمون باشیم اونجوری خدا کلی حال میکنه میگه تو بخواه من بهت میدم تو جهان منو گسترش بده من بهت بیشتر بیشتر میدم اما نه تا زمانی که خودمونو نتونستیم اغنا کنیم

-ماها خدارو مثله انسانی میبینیم که با ترحم میشه فریبش داد مثله بیشتر کارهایی که در تمام دوران زندگیمون انجام دادیم جلوی معلم جلوی قاضی جلوی مدیر اداره (مادرم مریضه 0- همسایمون به پول نیاز داره – آشنایی داریم تو زندانه و و و

دلم میخاد تا فردا براتون بنویسم و به همه بگم که چقدر ما دچار سو تفاهمیم در مورد خدا ، در مورد سیستمش ، ثروتش و وهابیتش و رحمانیتش

البته بیشتر این سوتفاهم ها برمیگرده به گذشته ما، به سریال ها به تلویزیون به ماهواره به فیلم ها به ورودی های منفی به تبلیغات ( هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم) ، یادتون میاد این تبلیغو؟ اونموقع بچه بودم با خودم میگفتم اگه پولدار بشم حتما اول میرم ،نصف پولمو میدم به این سازمان….

خدایا حال عجیبی دارم حتی گاهی میگم شاید اصن این ده درصدی هم که داریم میدیم به فقرا کار اشتباهی باشه اما میبینم که قران گفته انفاق کنید ، اما ماهایی که اینقدر به فکر کمک کردنیم بهتر نیست این انفاقو برای کسانی انجام بدیم که در خانواده، فامیل و اشنایان هستند که مستحق این کمک باشند واگر ندیدم و پیدا نکردیم که خیلی بعید میدونم بعدش بریم کمک کنیم به مستمندان یا سازمان ها به نظر من این معنی انفاقه واقعیه دوستان من باید یکم خودخواه بود تا تونست برای پیشرفت خودمون خانواده امون و اطرافیانمون مفید واقع بشیم (این نظر منه اگر راهکار دیگه ایی داره بگید)

خلاصه اینکه استاد دمت گرم تو چراغ راه مایی ما داریم توی کوه جا پاهاتو دنبال میکنیم ،مسیر گاهی سخت میشه گاهی دو دل میشیم گاهی دلمون میلرزه گاهی چوخان خان میاد نجوای شیطانی میکنی اما ته دل ما روشنه داریم حرکت میکنیم دوستان من اگر زندگی هامون تغییرات آنچنانی نکرده اگر وضعیت مالیمون تغییرات آنچنانی نکرده مشکل در کار ما نیست مشکل در قوانین نیست مشکل در آموزه های استاد نیست مشکل در درون ماست ..

و در اخر از خدا عذرخواهی میکنم که نتونستم حکمت و سیستمش درست درک کنم گاهی نقش دایه مهربان تر از مادرو بازی کردم واسه بنده هاش گاهی خواستم فریبش بدم تا بهم پول بده

گاهی به عدالتش شک کردم

گاهی گاهی گاهی و جمع شدن این گاهی ها و شدند باورو اینقد قوی شدن که شروع به ارسال فرکانس کردن و اینجایی که هستیم شد جایگاه واقعی ماست

یا حق