خیلی از ما، خواسته هایی داریم که معتقدیم با اینکه باورهای لازم برای رسیدن به آن خواسته را ساخته ایم و حتی هر ایده ای که به ذهنمان رسیده را اجرا نموده ایم و از هیچ تلاشی فروگذار نکرده ایم، اما هنوز هم به آن خواسته نرسیده ایم و نمی دانیم اشکال کار کجاست!
خواه آن خواسته درباره ازدواج با فرد دلخواهت باشد یا رسیدن به استقلال مالی، کسب سلامتی و…
در واقع دلیل رخ ندادن اتفاق مورد انتظار ما، وجود یک یا چند مانع ذهنی است که مثل سدّی مانع جاری شدن نتیجه باورهای قدرتمند کننده ای شده است که ساخته ایم.
در دوره کشف قوانین ذهنی، ما نام این موانع ذهنی را “کدهای مخرب” یا “ترمز ها” نامیده ایم.
ترمز ها، همان موانع ذهنی پیش روی خواسته ها هستند که آنقدر نامحسوس در تار و پود وجودمان نفوذ می کند و آنقدر مخفی است که گاهی نه تنها چهره ی یک مانع را ندارند بلکه یک فضیلت هم به حساب می آیند.
تمرکز دوره کشف قوانین زندگی، آموختن نحوه شناسایی این موانع ذهنی و رفع آنهاست. زیرا به محض اینکه موفق به شناسایی این موانع می شوید و در جهت رفع شان اقدام می کنید، به یکباره ثمره ی باورهایی که ساخته اید و اقداماتی که در راستای آن باورها انجام داده اید، وارد زندگی تان می شود.
در همین راستا، تصمیم به طرح سوالی گرفتیم برای: «شناسایی و رفع ترمزهای ذهنی در برابر تجربه ثروت»
تفکر به این سوال، پاسخ به آن و مطالعه پاسخ های دوستانی که به این سوال در بخش نظرات پاسخ داده اند، به شما کمک می کند تا ترمزهایی را در ذهن خود پیدا و رفع کنید که درهایی از نعمت و برکت را در همه جنبه های زندگی بر روی شما می گشاید.
یک سوال به عنوان تمرینی برای «به شناخت رسیدن درباره ی ترمزهای ذهی تان درباره ثروت»:
ایده افراد زیادی برای ثروتمند شدن این است که، از خداوند بخواهند به آنها ثروت زیادی ببخشد تا آنها با مقداری از آن ثروت در جهت انجام کارهای خیر استفاده نمایند. مثلاً بیمارستان، مدرسه، خیریه، مسجد و … بسازند یا به پدر و مادرشان رسیدگی کنند یا مقداری از ثروت شان را صرف تأمین نیازهای بیماران سرطانی و … نمایند.
به عبارت دیگر، افراد زیادی در اولین قدم برای ثروتمند شدن، وارد چنین قراردادی با خدا می شوند که به آنها ثروت ببخشد تا آنها به افراد نیازمند کمک کنند.
در این موضوع و جملاتی که شرح داده شد، یک سری ترمزهای ذهنی در برابر خواسته ی “ثروتمند شدن” وجود دارد. به نظر شما آن ترمزها چه می توانند باشند؟ آنها را در بخش نظرات همین صفحه بنویس.
مهمترین نتیجه و پاداش انجام این تمرین:
پاداش انجام این تمرین و رسیدن به چنین حدی از شناخت درباره ی برنامه ریزی ذهن تان درمورد ثروت و تفکر و تأمل برای شناسایی موانع در ذهن تان -که تا کنون درهای برکت و ثروت را به زندگی تان بسته است- می تواند
تجربه استقلال مالی و آزادی زمانی برای انجام هر کاری و پرداختن به هر علاقه ای و زندگی در هر مکانی و هر شرایطی باشد.
رسیدن به خودشناسی و خداشناسی و باور خودت به عنوان خالق زندگی ات باشد.
خلق زندگی دلخواه ات، به کمک هماهنگی با قوانین خداوندی باشد که قدرت خلق زندگی ات را به تو بخشیده است. خداوندی که: سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولا «منزه است پروردگار ما که وعده هایش انجام شدنى است.»
و این جنس از به شناخت رسیدن درباره ی ذهنت، اولین و مهمترین گام برای باز کردن درهای نعمت و ثروت به زندگی ات است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD0MB9 دقیقه
- فایل صوتی شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت0MB9 دقیقه
با سلام خدمت همه دوستان عزیز و برادر گرامیم آقای عباس منش عزیز
خیلی خیلی ممنون از این سوال ظریف و تعالی بخشتون.
دوستان جواب اینه که در واقع این گفتگو یا درخواست یا دعا، یا هرچیز دیگه ای که اسمش رومیگذاریم بین ما و خداوند نیست بلکه فقط و فقط گفتگوی ذهنی ما با خودمونه . این در خواست پراز تردید هست. کشمکش درونی ما با باورهای نادرست خودمونه که همتون بهشون اشاره کردید.
اما یه چیزی که میخوام به جوابهای قشنگتون اضافه کنم اینه که:
اگر ما فردی نباشیم که واقعاً یک فرد بخشنده بدون چشمداشته و این جمله رو میگه پیشاپیش پاش روی ترمزه! حتی اگر بخواد بطور فیزیکی ببخشه. چون بخشندگی بدون شرط یک ویژگی درونی هست که بصورت اتوماتیک انجام میشه و صحبت کردن یا حتی دعا کردن در موردش بدون چشمداشت بودنش رو ازبین میبره و کسی که ویژگی بخشندگی واقعی رو در وجودش داره نمیتونه چنین مکالمه ای رو در ذهنش داشته باشه. همونطوری که گفتم این گفتگوی ذهنی ما با خودمونه نه با خدا . پس کسی که واقعاً بخشنده باشه در ذهنش هیچ گفتگویی به وجود نمیاد. یعنی در زمان بخشش فقط این کار انجام میشه و حتی ممکنه از قبل فکری در مورد بخشش توی ذهن او وجود نداشته باشه و فقط در زمان خودش اتفاق بیفته چون این یک ویژگی درونیه. و لذت بخش ترین نکته همه این ویژگیهای درونی “اخلاص” هست. خالص از هر توقعی، هر شرطی، هر چشمداشتی. “عشق برای عشق” بخشش برای بخشش، برای بروز و ظهور ویژگیهای الهی از طریقِ مخلوقاتِ خداوندِ بخشنده.
مخاطب این جمله خداوند نیست چون این جمله پر از تصوارات نادرست نسبت به خدوند هست. بهتره از تک تک این جمله ها یا دعا های اینچنینی که تصور میکنیم با خداوند هست مثل یک آینه سعی کنیم خودمون رو توش ببینیم و ایراد های باوری مون رو برطرف کنیم.
دوستان همین الان که دارم اینهارو براتون مینویسم خودم دارم میفهمم که چرا فکر میکنیم برخی از دعاهای ما مستجاب نمیشه! چون مخاطب این دعاها خداوند و ارتعاشات کارساز جهان هستی نیست. بلکه فقط دور باطلی از باورهای نادرست ذهنی ماست و درواقع در جهان هستی آزاد نمیشه که بتونه کارساز ونتیجه بخش باشه.
خداوند سرچشمه بیکران بخشندگی و نعمت و رحمت هست که پیشاپیش همه چیز رو به ما بخشیده فقط کار ما اینه که از تارهای چسبنده ای که با باورهای نادرست خودمون ساختیم آزاد بشیم وفقط خودمون رو توی این اقیانوس رحمت الهی رها کنیم. ما پیشاپیش بهره مندیم، عاشقیم، آرامیم، غرق نعمت و لذتیم و البته… ثروتمندیم.
دوستان ما بسیار بسیار بسیار فراتر از مادیات هستیم ونعمتهای مادی که نصیب ما میشه کمترین چیزی هست که در این اقیانوس عشق و رحمت الهی در اختیار ماست. لذت درک قوانین هستی و درکِ عشقِ خالقِ ما به ما ، وعشقی که در وجود ما برای او شکل میگیره وصف ناپذیرتر از اونی هست که بشه در موردش صحبت کرد.
حالا راه حل چیست؟ چطور این دعاها رو اصلاح کنیم؟
وجودمون باید با این خودآگاهی از چنان ایمانی سرشار باشه که چنین گفتگوهایی در ذهن ما ایجاد نشه. یعنی با ایمان کامل از بهره مندی همه ما از نعمتهای خداوند – خداوندی که همه ما رو، تک تک مارو خلق کرده برای اینکه بهترینها رو در اختیار ما قرار بده- فقط اجازه بدیم اتفاقات خوب در زندگیمون بیفته. ببینیمشون (تاکید میکنم “ببینیمشون”)، لذت ببریم، سپاسگزار باشیم و ببینیم که ویژگیهای خوبمون دارن بروز میکنن. ببینیم که بخشش داره از طریق ما اتفاق میفته، به عنوان بخشی از جریان رحمت الهی. نه اینکه “ما” هستیم که میبخشیم… نه! داره بخشش و رحمت الهی جریان پیدا میکنه… داره عشق الهی جریان پیدا میکنه… نه فقط بخشش مادی… بخششِ عشق… اینه که لذت بخشه…