شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

سلام خدمت استاد عباس منش و دوستان گرامی

به نظر من اولین اشکال در چنین رویکردی ، شناخت نامناسب ما از خداوندست، چراکه در این شکل درخواست، ما ، او را به عنوان نیرویی می بینیم که برای برآورده کردن خواسته هایمان ،نیاز به توجیه دارد، در حالیکه او در قران به صراحت میگوید که تو هر خواسته ای داشته باشی بی درنگ اجابت میکنم…حال ما می خواهیم خداوند را تحت تاثیر قرار دهیم و فکر میکنیم که او موجودی احساساتی است،

اشکال بعدی این است، ما اگر مطمئن باشیم که خداوند عاشق این است که ما ثروت مند شویم و این کار از نظر او همانند دیگر کار های نیکو ، بسیار پسندیده باشد ، دیگر برای راضی کردنش ، شرط نمی گذاریم، مثل اینکه به خدا بگوییم اگر بگذاری به پدرم و مادرم نیکی کنم یک گوسفند ، قربانی میکنم، مسلما خداوند همسو با ثروتمند شدن ماست و اگر ما تصور کنیم برای اینکه او پولدار شدن ما را تایید کند نیازمند دلایل محکم و توجیه کننده است به این معناست که او با ماهیت ثروت و پول مخالف است و این خود یک ترمز بزرگ بر سر راه پول دار شدن ماست،

اشکال بعدی در ترمز عدم باور به فراوانی نعمات خداوند است، ما از او می خواهیم که به ما بدهد تا به دیگران بدهیم این یعنی اینکه ما فکر میکنیم که همه به یک اندازه به نعمات خداوند دسترسی ندارند که این خود می تواند در مورد خود ما هم صدق کند مثلا ممکن است در مواقعی حساس در کار خود که باید به خدا توکل کنیم و با شجاعت پیش برویم با این ترمز که دیگری امکان بیشتری از من دارد و یا موقعیت مناسبتری به هر لحاظ دارد، از من جلو تر است و این باور به شدت مخرب می باشد، ولی اگر ما باور درست داشتیم این گونه فکر میکردیم که هر کسی در هر جایگاهی هست دقیقا خواسته خود اوست و همه به تمامی نعمات خداوند به یک اندازه دسترسی دارند، پس خداوند برای اینکه به کسی روزی برساند نیازی به ما ندارد و کسی اگر نعمتی بخواهد باز هم از ما بی نیاز است. او خود می تواند از خدای قدرتمند خویش ، مستقیما و بی واسطه درخواست کند و بی درنگ دریافت کند. حال ترمز فروانی در این نوع درخواست به این شکل عمل می کند: ما فکر می کنیم که اگر خداوند از خزانه خود به ما ثروت فراوان بدهد این خزانه ، محدودیت دارد و با بخشش به ما دچار کمبود میشود و در نتیجه به باقی بندگان به اندازه کافی نمی رسد ، لذا ما سعی داریم که خداوند را در این نوع درخواست راضی کنیم که نگران نباش، اگر به من بدهی من به بقیه خواهم داد، و این ترمز عدم باور به فراوانی نعمت ها بسیار بسیار راه رسیدن ما به ثروت را سخت میکند،چون این کد مخرب پیامد هایی این چنین دارد: مردم به اندازه کافی برای خرید محصولات تو پول ندارند، بازار دیگر ظرفیت ندارد و هر کس از محصول تو خواسته تا حالا خریده، بازار کشش مشخصی دارد،

کد مخرب بعدی این است من لیاقت ندارم…من به خودی خود، لیاقت ثروتمند شدن و یک زندگی خوب را ندارم و حتما باید کاری کنم تا خدا از من راضی بشه تا به من روزی فراوان بده ، بنابراین تلاش میکنم تا خود را به کمک این توجیهات ، در نظر او و خودم لایق کنم، درحالیکه ما باید بدانیم که از لحظه تولد لایق بهترین ها بودیم لایق ثروت ، ما حتی اگر گناهان بزرگ در زندگی مرتکب شده ایم باز هم لایق بهترین هدیه ها از سوی ملکوت او هستیم،این کد مخرب عدم لیاقت،اثرش را وقتی می بینیم که میرسیم اما کم میرسیم ، میتوانیم در کسب و کار خود تا حد زیادی موفق شویم اما از یه جایی به بعد خودمان خودمان را متوقف میکنیم چون از لحاظ ذهنی ، خود را بیش از این لایق موفقیت نمی دانیم …

کد مخرب دیگر در این نوع درخواست، این است، ما فکر می کنیم مسئول زندگی دیگران هستیم، ما هیچ گونه مسئولیتی در قبال دیگران نداریم، ما تنها مسئول زندگی خود می باشیم تنها مسئول خوشحال کردن و حفظ آرامش خود هستیم اگر این کد مخرب در باور های ما باشد در لحظات حساس ، تصمیمات اشتباه زیادی مرتکب می شویم که ما را بار ها و بارها از هدف اصلیمان دور می کند