شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

سلام استاد عزیزم

سلام دوستان خوبم

خدایاشکرت بابت این سایت بی نظیر واستادودوستان گلم

نظر من در پاسخ به مسابقه اینه که دراینکه بخشش باعث فزونی رزق درزندگی انسان میشود که شکی نیست حالا این رزق میتواند شامل سلامتی-شادی-احساس خوشبختی وسپاسگزاری-نعمت وثروت –روابط عالی هرفرد باخداوندوباخودش وبااطرافیانش باشد .اما باورهایی که در پشت این قضیه خودشون رو پنهان کردندبه راحتی قابل شناسایی نیستن .

یکی ازخواسته های خودمن همیشه این بوده که زمانی که به شرایط مناسب مالی رسیدم یک کارعام المنفعه که خیلی کمک کننده است و وقتیکه بهش فکر میکنم سرشار از حس خوب میشم راانجام بدم.اتفاقاهمین چندروز پیش این خواسته ام را درذهنم به خودم یاداوری کردم ودیدم دارم کم کم به زمانی که برای انجام اون در نظرگرفته بودم نزدیک میشم اماهنوز هیچ اتفاق مالی خاصی برام نیفتاده ودقیقابعدازیکی دوروز استاداین مسابقه رومطرح کردندو خداوند خواست ازاین طریق من رو هوشیا رکنه که کارت عیب داره و فقط به ظاهر نیتت فکرنکن .این فکربه ظاهر خوب درخفاتورواز خواسته وهدفت دور میکنه .حالابریم سراغ ترمز هایی که من تونستم پیدا کنم :

1-اول ازهمه اینکه توجه آدم روی فقر وکمبود ونداری جهان وانسانهای اطرافش متمرکز میشه وبااینکار خودمون هم از نعمت وثروت وخوشبختی محروم میشویم.

2-درسته که ظاهراینکار بسیار شیرین و همه پسنده اما ناخودآگاه انسان با دانستن اینکه اگرمن پولی روبه دست بیارم مجبورم مقدار زیادی از اون رو برای فلان کار خیری که بابت اون خدا بهم ثروت داده هزینه کنم پس چه فایده ازثروتی که بهم داده میشود واین میتونه بزرگترین مانع درراه ثروتمندشدن هرفردی باشه .درست مثل فردی که برای اینکه مالیات کمتری بپردازه ترجیح میده که درآمدکمتری هم داشته باشه.وبه عقیده من اگر اجازه بدیم با ورود ثروت به زندگیمون متناسب با اون بخشش روهم انجام بدیم هرگز دچار این ترمزنامناسب نمیشیم ومتناسب با تکاملی که در طول مسیر شکل میگیره روند بخششمون هم تکامل پیدامیکنه.

3-من که خودم لیاقت ثروتمندشذدن رو ندارم پس باخدایه معامله ای کنم وازاحساسات اون به نفع خودم استفاده کنم تا اون بخاطرنیتم بهم کمک کنه ومن زودتر به خواسته ام برسم مثل کسی که خودش رولایق ثروتمندشدن نمی دونه و می خواداز طریق قرعه کشی های مختلف به ثروت برسه .

4-اینکه فرد میخواد یکی رو پیداکنه وهمه چیز رو بندازه گردن اون (وچه کسی بهتراز خدا)و دیگه رو ی خودش وباوراش هم کارنکنه وبگه بخاطر بقیه هم که باشه بالاخره من ثروتمند میشم پس لازم نیست اینهمه سختی رو تحمل کنم و باورساز ی و کارهای دیگه انجام بدم .ودرنهایت هم اگه ثروتمند نشد همه چی رو بندازه گردن خدای بینوا و بگه دیدی خودت نخواستی پس مقصر من نیستم .چنین فردی حاضرنیست مسئولیت کارهای خودش رو به عهده بگیره وهمیشه دنبال یه مقصر می گرده .

5-یادمون رفته که موقعیت هرکسی رو باوراش تعیین می کنه و حتی دراین صورت هم من نمیتونم فقررودر جامعه کمرنگ کنم کسی که در مدار فقر قرا رگرفته باشه وظرف کوچکی داشته باشه نعمتی رو که دریافت میکنه هم به اندازه ظرفشه پس من نمیتونم نظام جهان رو برهم بزنم همونطوری که ثروتمندان دیگه هم باوجودبخششهای فراوانی که انجام دادندقادر به تغییری درزندگی افرادنشده اند پس بگذاریم سیستم کارخودش راانجام بدهد و دخالتی در امورجهان انجام ندهیم.

6-فراموش کردیم که قانون خلایی هم وجودداره .یعنی اینکه اول ماباید بخشش روانجام بدیم وفضایی رو خالی کنیم ودرکناراون احساس لذت هم از کارمون داشته باشیم تا خداوندجای اون رو با نعمتها وثروتهای بیشتر پرکنه .پس در هر شرایطی که هستیم باید مقداری از مالمون رو بااحساس خوب به نیاز مندان ببخشیم ومطمئن باشیم که خداوند هم کار خودش روبه درستی انجام میده وقوانین الهی هرگز نقض نمی شوند .چون خداوند وعده داده که هر یک دانه ای که ببخشی هفتصددانه بهت داده میشه .

وباورهای بسیا رزیاددیگری که دوستان عزیزم کشف کرده اند .

ازاستاد عزیزم هم بسیار سپاسگزارم که این باگ بزرگ من وبسیاری از دوستان رو که خودمون ازش بی اطلاع بودیم روپیدا کردندوباردیگر مارو به چالش کشیدن تا کم کم ترمزرو رهاکنیم و اجازه بدیم ماشین ذهنمون کمی سرعت بگیره.

درپناه حق