شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

به نام خدا

سلام خدمت استاد عباس منش و دوستان

از زمان مطرح شدن این سوال چند سالی میگذرد 1…اما خواستم من به این سوال جواب بدم و به نوعی باورها و کدهای اشتباه خودم را هم پیدا کنم

اولین چیزی که به ذهن من می‌رسد اینه که ما به اشتباه خدا را مثل یک انسان فرض میکنیم که دارای عواطف انسانی است یعنی در نظر ما اینجوریه که خدا یک موجود بزرگتر‌ و قدرتمند تر از ماست که ما هر موقع بهش التماس کنیم و گریه و زاری کنیم میگه آخی بنده عزیزم بسه گریه نکن بیا بگیر این پولو دیگه اذیت نشو و سختی نکش بسه دیگه دلم برات سوخت…در حالی که اصلا اینجوری نیست خداوند این جهان رو خلق کرده و قوانین ثابتی رو گذاشته که همیشه و در هرجا و برای همه یکسان عمل میکند ما اگر با این قوانین هماهنگ بشیم کنترل زندگی خود را در دست میگیریم… مثال میزنم ما اگر دستمون رو روی آتیش بگذاریم صددرصد میسوزه اتفاق دیگری نمیفته و ما هم انتظار اتفاق دیگری رو نداریم…حالا یکی از این قوانینی که میگم خدا گذاشته اینه که احساس خوب: صدر صد اتفاقات خوب ..غیر از این نیست پس منظور اینکه قوانینی گذاشته همینه که این یک مثال بود قانون های دیگری هم هست که دیگه توضیح نمی‌دم حالا با توجه به این کار ما اینه که از این قوانین پیروی کنیم دیگه اختیار زندگی دستمون میاد و این نیست که خدا برای یکی این قانون رو لغو کنه و اتفاق دیگری رو رقم بزنه …با توجه به اینها ما میفهمیم که خداوند با این قوانین جهان رو پیش می‌بره و اصلا ترحم و دلسوزی توی کار سیستم نیست اگر ما این رو بفهمیم و صد البته درک کنیم واقعا زندگی برای ما خیلی راحتتر میشه چون تقصیر رو کردن خدا و جهان و هیچ کسی نمیندازیم و برای همه چیز به خودمون برمی‌گردیم

پس باور اشتباهه اینه که خداوند رو مثل یک انسان فرض کردیم دارای عواطف انسانی

2…دومین باور اشتباه اینه که ما خود را لایق پول و ثروت نمیدونیم و از خدا میخواهیم که این پول را بدهد ما هم در عوض به بندگانش کمک میکنیم

یعنی همین جوری خود را لایق پول و ثروت نمیدونیم و میگیم باید یک کاری بکنیم تا خدا به ما بدهد در حالی ‌‌که برای خدا هیچ فرقی نمیکند که پول بدهد یا نه…ما با انجام یکسری کارهای دیگه لیاقت کسب میکنیم یعنی اگر ما در ذهن خودمان واقعی خود را لایق ثروت و نعمت بدونیم جهان هم به ما ثابت می‌کنه که ما آدم لایقی هستیم و همه جوره نعمت و ثروت وارد زندگی ما می‌کنه

3…سومین باور که من به ذهنم رسید و به شخصه من این رو ندارم اینه که وقتی به خدا میگیم تو پول رو بده حالا ما هم به دیگران کمک میکنیم و نیت ما از این پول خیره …انگار این رو می‌رسونه که پول بده پولدار شدن بده ولی تو به من بده من کار خوب باهاش انجام میدم به بنده هات کمک میکنم این کار من کار خوبیه و نیت من خوبه

4…. چهارمین باور اینه که ما داریم شرک می‌ورزیم به خدا میگیم پول بده منم به بنده هات کمک میکنم انگار اگر ما کمک نکنیم اونا دیگه نمیتونن زندگی کنن ولی اینجوری نیست خدایی که به من کمک می‌کنه برای پولدار شدن به اونهام کمک می‌کنه خدای اونهام است اونام میتونن با قوانین خدا هماهنگ بشن و نعمت هارو دریافت کنن پس این باور کلا شرک هست و ما میخایم خودمون رو جای خدا بزاریم و مردم کمک کنیم

من این چند تا باور به ذهنم رسید که نوشتم هم کمکی بشه به خودم و هم کسایی که این کامنت رو میخونن

خدا رو بی نهایت سپاسگزارم که قوانینی رو گذاشته که ما به وسیله آن به هر چی که میخواهیم برسیم الهی صد هزار مرتبه شکرت

سپاسگزارم از استاد عباس منش عزیز