شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

به نام خدا

سلام استاد عزیزم ، سلام دوستان گلم

چقدر ، مطرح کردن سوالات از استاد و پاسخ دادن به آن را عاشقانه دوست دارم تا خودم را کنکاش کنم و به باورهایم پی ببرم. ممنونم استاد

در این سوال نکات و باورهای مخفی زیادی نهفته هست و تا جایی که آگاهی های من در اون قد بده مینویسم.

خیلی از ماها در زندگی به ثروتمندان و مقوله ثروت اینجوری فکر میکنیم که ثروت باید در راه های درست هزینه شود و ثروتمندانی که با پولشون فقط برای خوشگذرونی خودشون استفاده میکنن ، انسانهای خودخواهی هستند که اصلا دردی از جامعه دوا نمیکنن.

در اینجا ما یکی از شروط ثروتمند شدنمون را با خدا در میان میزاریم (در صورتی که برای ثروتمند شدن نیاز به شرط گذاشتن نیست ما قرار بوده بیاییم در این دنیا خیلی طبیعی ثروتمند باشیم و ثروتمندانه زندگی کنیم) :

خدایا اگر به من ثروت بدی و منو ثروتمند کنی بهت قول میدم از ثروتم در راه های خداپسندانه (ولی در اصل سبک مورد قبول جامعه) استفاده کنم. بیمارستان بسازم ، مدرسه بسازم ، فلانی را کمکش کنم ، دست اون یکی هم بگیرم و …

در این دعا باورهای زیادی نهفته هست که سعی میکنم به تفصیل در موردشون صحبت کنم

-خیلی از ما در مورد درخواست از خداوند اینجوری فکر میکنیم که خدا دارای احساسات هست و ما میتونیم اونو هیجان زده کنیم. وقتی با بیان اینکه ، تو به من این ثروتو بده من بهت قول میدم این کارها را بکنم ، یعنی داریم از موضع شرط بستن با خدا صحبت میکنیم و در قوانین خداوند تغییری وجود ندارد. کائنات به فرکانسهای ما پاسخ میدهد.

در اصل پشت موضع شرط بندی با خدا یک باور و فرکانسی در حال ساطع شدن هست که میگوید : من که میدانم از راه های طبیعی نمیتونم ثروتمند شوم مگه اینکه باهات شروطی بزارم که تو به خاطر خیر خواهی نیتم به من کمک کنی و منو به هدفم برسونی.

خداوند و در اصل کائنات به فرکانس ما اینگونه پاسخ میدهد : اگر از راههای طبیعی نمیشه پس ما برات راه های سخت تر را باز میکنیم چون تو اینو میخوای و اونوقت شخص تعجب میکنه که با وجود نیتم اما خداوند به من کمکی نکرده و باز داره به انسانهای ثروتمندی که هر روز ثروتشون بیشتر میشه ،کمک بیشتری میکنه .

خداوند از جنس ما نیست که بخواهیم سورپرایزش کنیم. کاری هم به نیت ما نداره بلکه تنها به فرکانسهای ما که نشئت گرفته از باورهای ماست پاسخ میدهد. در جهان قوانین ثابتی وضع شده و خداوند هرگز دخالتی در این چرخه نخواهد کرد.

-باور دیگری که بسیار عمیق در ما انسانها شکل گرفته اینه که فکر میکنیم ثروت باید در راه های خداپسندانه هزینه شود و اگر غیر این باشد یعنی دنیاپرستانی هستیم که فقط به فکر منافع خودمونیم. در صورتی که این نوع باور بسیار عمیق و ریشه ای در ما شکل گرفته ، تغییر آن نیز مقاومتهای زیادی ایجاد میکند. وقتی میاییم و این باورو حلاجی میکنیم متوجه میشویم در پشت پرده این تفکر ، قانون جور دیگری نوشته شده است.

قانون میگوید کمک کردن تو به دیگران و صدقه دادن تو به آنها ، فقر و بیماری و بی خانمانی را کم که نمیکند ، بلکه زیادتر هم میکند و انسانهای فقیر بیشتری ایجاد میکند. آن کسانی که فکر میکنن یک انسان ثروتمند خیر مقام بالاتری از یک انسان ثروتمند بیزنس من داره سخت در اشتباهند. آن شخصی که با ثروت خود بیزینسی با خلق ایده های خودش ساخته ، داره به کل مردم جهان کمک میکنه اما معنویتش از دید ما خیلی کمتر به چشم میاد. اون داره به هزاران انسان ثروت میرسونه و براشون کسب و کارهای جدید ایجاد میکنه که همگی نشئت گرفته از ایده اولیه اون شخص ثروتمند هست . خوب اتفاقات زیادی این وسط رخ میده ، جوانهای زیادی شاغل میشن و نه صدقه بگیر ، انسانهای زیادی باورهاشون قوی میشه که پس ما هم میتونیم ، تشکیلات زیادی در جهان ساخته میشه که میلیونها انسان را نون میده و به این ترتیب زنجیره ای از اتفاقاتی رخ میده که تنها یک پیامدی از هدف الهی برای خلق جهان و انسان فریاد میزنه و اون گسترش جهان هستی است.

حتی یک فرد ثروتمندی که تنها به فکر خوشگذرونی و تفریح خودش هست ، او هم داره ثروتش را در جهان پخش میکنه و با خریدهای مختلف ثروتهای زیادی را به دیگران میرساند.

وقتی با ساز و کار جهان آشنا میشویم ، درخواستهای ما نیز تغییر میکند.

-و اما باور مخرب دیگری در پشت پرده این درخواست از خداوند در ما وجود داره و اون اینه که ما فکر میکنیم در جهان مشکلاتی است و اشکالاتی وجود داره که باید حلش کنیم ، چون این ناخواسته هایی که برای مردم وجود داره ، نباید باشه و انگار یه جای کار میلنگه. همین باور باعث احساس گناه در خیلی از ماها میشه و سد بزرگی در پیشرفت و ثروتمند شدن ما هست. چون ما با این دعا توجهات زیادی روی فقر و کمبود ثروت داشته ایم و جهان به توجهات ما کار داره و هم طیف همین وارد زندگیمون میکنه.

در این جهان همه چیز سر جای درست خودش قرار داره و اصلا به کسی ظلمی نشده که ما بخواهیم رفعش کنیم. هر کس داره نتیجه باورها و افکار خودشو مگیره و دلسوزی ما و دعا کردن ما برای رفع مشکلات اونها ، تنها مشکلات ما را بیشتر میکنه . چون اون موقع ما با دعا کردن داریم این فرکانسها را به جهان میفرستیم که خدایا من به عنوان نماینده تو ازت میخوام به من ثروتی بدی تا اون کسانی که نتونستن به مدرسه خوب برن ، خونه داشته باشن ، هزینه های زندگیشونو تامین کنن و … و ناحق دارن سختی میبینن، کمک کنم و مشکلاتشون را رفع کنم.

این وسط یک اتفاقاتی داره میفته. شخص دعا کننده بشدت حالش بد هست و در اعماق قلبش احساس درد دارد و از آنجا که جهان به کلام ما کاری ندارد بلکه تنها فرکانسهای ما را میشناسد ، پس پاسخش را اینگونه میدهد : دیدن شرایط دردآور بیشتر ، چون تو اینو بیشتر دوستش داری و برای ما میفرستی.

چقدر همه چیز گویاست وقتی ما قانون احساسات را درست درک میکنیم. اون احساساتی که به ما میگوید همه انسانها هم نمیتونن قدرت خلق زندگی عالی داشته باشن ، نتیجه اش با فقر و درماندگی بیشتر در زندگی ما هویدا میشود.

و ما در مورد انسانهای ثروتمندی که از ثروتشون برای تفریحات زیبای زندگی استفاده میکنن ، احساس نفرت پیدا میکنیم و یادمان میرود که هدف از زندگی لذت بردن از لحظات هست و خود را مسئول فقر دیگران میدانیم و به این فکر میفتیم که براشون کاری کنیم و از خدا ثروتی میخواهیم تا بتونیم مثل یک رابین هود براشون زندگی بهتری ایجاد کنیم در صورتی که هرگز این اتفاق نخواهد افتاد و با این کار فقیرهای بیشتری پدیدار میشود.

-موضوع خیلی مهم دیگری در این دعا هست ، تا زمانی که ما خودمون از ثروت غنی و بی نیاز نشویم نمیتوانیم از اضافات لبریز شده آن به دیگران بدهیم و تازه اینگونه دعا میکنیم که خدایا به ما ثروت بده تا به دیگران کمک کنیم.

ما تا زمانی که ثروتمند نشویم و طعم ثروتمندانه زندگی کردن را نچشیم ، نخواهیم توانست ازش بگذریم و اگر هم کسی که این دعا را میکند و به این ثروت برسد اما بترسد که حقش را کی ادا خواهد کرد ، باید بگیم هیچوقت تا زمانی که خودت از این مرحله نگذری.

پس به جای اینکه دعا کنیم خداوندا ثروتمندم کن تا به دیگران کمک کنم ، بهتره بگوییم خداوندا آنقدر ثروتمندم کن که طعم لذت از ثروت را آنقدر زیاد بچشم تا ازش بگذرم و به هر آنچه رویایم بود رنگ حقیقت پوشانده باشم.

ما ابتدا باید نیازهای خودمونو برطرف کنیم و هدف از ثروتمند شدن ما باید ابتدا برای خودمان باشد نه برای دیگران. برای دیگران خواستن اون هم در زمانی که خودمون تشنه اون هستیم چه چیزی میگوید غیر از اینکه یا دنبال شهرتش هستیم یا رفع اشکالات در نظام جهان که هر دو ما را از هدفمون دورتر میکنه و یا راه را بسیار کندتر و سخت تر.

-موضوعی دیگری که میخواهم بهش اشاره کنم در مورد توجهات ماست و اینکه فرکانسهای ارسالی به کائنات و دریافت نتیجه آن در زندگی از توجهات میگذرد نه افکار و یا کلام. ممکن هست ما به پول فکر میکنیم و یا صحبت میکنیم، اما توجه ما به بی پولی است به نداشتن مشتری است و این از احساس ما کاملا معلوم میشود. پس نتیجه کاملا مشخص هست ، بی پولی بیشتر .

اما این چه ربطی به موضوع دعای ما دارد ؟ با کمی دقت متوجه میشویم که بار اصلی این دعا روی بی پولی و فقر و بی خانمانی و کمبود ثروت قرار گرفته و شخص دعا کننده احساسات این باورها را دریافت میکند که فلان جا و فلان شخص پول ندارد و من از خدا میخوام بهم ثروت بده تا کمکشون کنم ولی توجهش کاملا روی بی پولی است.

اتفاقی که می افتد اینه که جهان شرایط ، ایده ها و اتفاقاتی وارد زندگیش میکند تا افراد فقیر بیشتری ببیند و بی پولی کمتری هم تجربه کند و این به خاطر ارسالها و درخواستهای خودش هست و چیزی که خودش بی خبر هست ولی جهان قانونمند تنها توجهات و فرکانسهای ما را میشناسد.

-موضوع بعدی بحث لیاقت هست . اینکه ما لیاقت ثروت زیاد را نداریم پس میایم به خدا میگیم که خدایا من این همه ثروتو برای خودم نمیخوام تو به من بده من میخوام همشو در راه کمک به دیگران خرج کنم و چقدر این با اصل آفرینش ما متضاد هست که هدف از آفرینش ما لذت بردن در تمام جنبه های زندگی است و یکی از اون لذتها داشتن ثروت زیادی است که همه ما لیاقت داشتنش را داریم ولی هر چه بزرگتر شدیم به ما آموختند که پول زیر پای فیل هست و ما را از اصل خودمون دور کردند.

اصل ما یا همان روح فریاد میزند راه درست اینه که تو بسیار زیاد ثروتمند باشی و اصلا اومدنت به دنیا برای همینه ولی ذهن دچار یادگیری از باورهای نادرست میشود و کم کم می آموزد که من لایق ثروت زیاد نیستم و یا حتی دنیاپرستی است.

فریاد و فریاد که ما با خودمان چه کردیم . خدایی که جهان را مسخر ما کرده و به همه فرشتگان دستور سجده بر ما داده ، آنوقت از یک چیز کوچک در این دنیا مثل داشتن ثروت زیاد بر خود سنگین میبینیم و در دعاهای خود آن را برای دیگران میخواهیم.

اگر روی باور لیاقت به خوبی کار کنیم ، آنگاه یاد میگیریم که ابتدا برای خود پس انداز کنیم ، برای خود زندگی کنیم و از عشق و ثروت سرریز شده به دیگران ببخشیم اون هم بخششی که به دور از هر منت هست ، بخششی که در اصل برای کمک بیشتر به خودمون هست ، برای رها شدن از ثروت و دریافت بیشترش هست.

این تقریبا تمام موضوعاتی بود که من تونستم در این دعا کردن ، پیدا کنم و ابتدا از خدا تشکر میکنم که استاد عزیزم را در مسیر زندگی ام قرار داد و با آگاهی هایی که از استاد سید حسین عباسمنش در طول این سالیان آموختم ، آن را در این صفحه وب بنویسم و چقدر خودم کیف کردم و حالم عالی تر شد و با قوانین بیشتر بازی کردم. خدایا از تو یاری میخواهم که در مسیر درست بمانم و ایمانم به تو و قوانینت محکم تر شود تا سعادتمند در دو دنیا باشم.

به امید باورهای درست همه ما و آرزوی سعادت و خوشبختی برای همگی

آفرین خانم گوهری

به شما تبریک میگویم.

آروزی بهترین باورها را براتون دارم

حمید عزیز خوشحالم از زمانتون برای خوندن کامنت بچه ها وقت میزارید

برایت آرزوی بهترینها را دارم

ممنونم توحید عزیز

اسم زیبای شما یگانگی و یکتایی قدرت خدا را یادم میاره

برایت از خداوند قدرتمند بهترینها را خواستارم

علی جان من هم از شما تشکر میکنم برای وقت گذاشتن و خواندن کامنت بچه ها

شما با این کار نه تنها به خودتون بلکه به همه ما دارید کمک میکنید

برایت آرزوی موفقیت هر چه بیشتر دارم